Chris Schreef:

——————————————————-

> Hallo Allemaal

>

> Bedankt voor de leuke reacties

>

> Jack hoe het verder gaat, lastig als ik geen

> appartement had waar ik niet vanaf kan komen is

> weggaan ook erg moeilijk, verhuren kan maar de

> salarissen in Brazilie liggen enorm laag dus dan

> moet je bijbetalen (hypotheekrente aftrek krijg je

> niet meer) en werk vinden in Brazilie is

> vooralsnog niet gelukt. En ik heb maar 1 iemand in

> mijn omgeving die het compleet snapt (ze komt ook

> uit Suriname). Ik ben dus net begonnen met

> promoveren en dat duurt 4 jaar en dan nog 2 jaar

> blijven bij mijn werkgever. het is een mooie kans

> dus heb het maar gepakt alleen het idee van nog 6

> jaar hier en dan breekt het angstzweet me uit. Ik

> denk dat Cindy dit wel begrijpt. Ik heb een mail

> adres aangemaakt voor mail contact mochten jullie

> dat op prijs stellen breda81@hotmail.nl

>

> groet Chris

Ik had dit bericht helemaal nog niet gelezen :S

Ja ik snap het HE-LE-MAAL!

Zelf zit ik net zo, maar ik kan gewoon nog niet weg, door mijn eigen domme fouten, had ik maar gespaard en niet geleend!

Dat ga ik nu veranderen, maar dat is nog een lang weg…

Ik weet zelf ook niet hoe ik de komende jaren door moet komen, op het moment staat bijna alles me tegen eerlijk gezegd…

Ik heb het zooo gehad met Nederland en als ik dan dezelfde gezichten weer zie op het werk… pffffff

Ik denk ook heel vaak : “hoe kunnen jullie nu zo gelukkig en vrolijk zijn hier…??” Maar dat is misschien een slechte gedachte…

Iedereen is anders.

Maar nu bijvoorbeeld ook, het is september en moet je kijken wat voor rotweer we hebben gehad,…

Ik wil daar echt niet de rest van mijn leven mijn eigen aan aanpassen. Ik kan er ook gewoon niet tegen, dat wisselende klimaat.

Je weet hier ook nooit wat je aan moet doen, is misschien een klein voorbeeld en ook wel een vrouwending (haha;)),

maar laat mij maar elke dag in een zomerjurkje rondlopen en op slippers! Lekker simpel… en na het werk de mogelijkheid hebben om naar zee te gaan,

aan zee te eten, buiten leven. Dat is gewoon echt wat ik wil….

En ook al moet je werken, dat maakt het leven toch al een stuk mooier, althans voor mij wel…