Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Dennis
Doe dat maar over een jaar of 2 a 3 
Hallo Dennis!
Dit topic is alweer een jaartje oud, maar ik wilde toch even reageren:)
Ik ben benieuwd hoe het nu met je plannen gaat?
Ik herken echt alles in jouw verhaal! Loop zelf al vanaf mijn 14e met dit gevoel rond.
(ben nu 31) Je verwoord het precies zoals ik het voel.
Van 2006 t/m 2007 heb ik besloten om een jaar rond te gaan reizen door Australië.
Dit was al lang een droom van mij en ik heb op een gegeven moment de knoop doorgehakt
en ben gegaan (met de nodige voorbereidingen natuurlijk)
Dit is tot nu toe de beste beslissing geweest in mijn leven.
Me helemaal losmaken van Nederland, alle verwachtingen, status gerichtheid enz.
Het gaf mij zo'n vrij gevoel, terwijl ik daar ook heb gewerkt.
En dat jaar heeft mijn gevoel alleen maar versterkt, want dan zie je pas hoe de mentaliteit hier in Nederland is.
Het was me van tevoren al duidelijk, maar daarna helemaal.
En ook ik kan hier absoluut niet aarden….
Als ik wakker word en weer eens naar mijn werk fiets (door het koude weer en kille “landschap”)
kan ik alleen maar denken “van alle landen in de wereld fiets ik uitgerekend in Tilburg naar mijn werk”
(ja ik woon toevallig ook in Tilburg)
Voor mijn gevoel heb ik het ook echt geprobeerd, om te aarden, om hier iets op te bouwen.
Want ik heb echt wel een goede baan, leuke vrienden, leuke woning, sport enz.
Ik kan ook zeker wel genieten van de kleine dingen in het leven, maar in grote lijnen ben ik niet happy..
Daarbij is iedereen om me heen bezig met settelen en materiële zaken, en ik denk alleen maar aan het buitenland.
Ik heb alleen nog niks concreets, weet ook niet waar ik naartoe wil. (ergens waar het mooi weer is,
want het wisselende klimaat is niet goed voor mijn gemoedstoestand)
Ben op het moment eigenlijk behoorlijk vast aan het lopen…. Ik modder maar wat aan.
Ik weet dat ik knopen moet gaan doorhakken, maar weet even niet goed hoe.
Mijn droom is in een mooi land wonen, in een huisje vlakbij zee, en simpel leven.
Leuke baan, knus huisje, ongecompliceerd, weinig poespas,…
Hopelijk kan ik die droom ooit gaan waarmaken!
Verder ben ik benieuwd of je inmiddels al wat dichter bij je doel bent!
Groetjes, van een lotgenoot;)
Hey Cindy,
Toffe reactie! En nee, ik ben eigenlijk nog geen stap verder. Dat heeft een beetje te maken met wat tegenvallers de afgelopen jaren. Het heeft me veel moeite gekost om weer op de rails te komen en ik ben nu met de laatste stap bezig. Weer gewoon werk vinden. Wat geld is wat ik nodig heb.
Wat jij hebt gedaan, die knoop doorhakken, dat is iets wat ik nooit heb gedurfd in m'n eentje. Maar dat ik hier niet kan aarden, dat is wel duidelijk. Ik heb zelf psychische klachten gehad omdat ik moeite heb met de manier van leven hier in dit land.
Leuk dat je ook in Tilburg woont.. Misschien is dat ook wel de reden dat we allebei weg willen uit dit land, haha, schrale stad.
Mail me anders, dan kunnen we wat verder kletsen ofzo. Vindt het wel leuk om een lotgenoot te kennen!
013 (at) live.nl
Meest simpele e-mailadres wat je maar kunt bedenken 
Misschien tot snel!
Grtzz,
Dennis.
Hallo Nederlanders
Ik kan me helemaal in jullie verhaal vinden, ik heb het hier ook helemaal gezien in Nederland en om eerlijk te zijn ben ik het hier echt spuugzat. Om te beginnen de mensen met hun spullen, meer meer en sommige zijn dan nog niet tevreden. Ik ben blij met me baan en als ik daarbij me vaste lasten kan betalen en me eten hoor je mij niet klagen. Vorige week was ik naar de winkels gegaan en het was daar gewoon een complete verkeersopstopping op de parkeerplaats. Mensen die aan het dringen zijn om maar een parkeer plekje te bemachtigen en dat terwijl enkele mensen daarvan op nog geen 100 meter van de supermarkt wonen. Wat is er dan in godsnaam misgegaan in de evolutie van de mens dacht ik op dat moment, wat is het voor moeite ‘en het is nog gezond ook’ om even de fiets te pakken of om dat stukje naar huis te lopen. Nee om af te vallen en om aan onze conditie te werken gaan we maar weer naar de sportschool. Ik zie de logica daarvan eerlijk gezegd niet. Ik heb er wel eens over zitten denken om mijn spullen te pakken en desnoods met een rugtas met spullen en wat geld met de fiets Nederland te verlaten, voorgoed! Weggaan om dus nooit meer een voet op Nederlandse bodem te zetten. Begrijp me niet verkeerd, ik heb vrienden hier in Nederland en mijn familie en die zal ik zeker gaan missen, maar bepaalde mensen laat ik hier graag achter. Deze materieele bullshit heb ik totaal niet om gevraagd. Natuurlijk een mens heeft bepaalde spullen wel nodig, maar dit gaat me wel wat te ver. Ik hoop dat er nog een plek op deze aarde bestaat waar de mensen nog te tevreden zijn met de lucht die ze inademen, eten en de mensen om zich heen. Als 1 van jullie weet waar deze plek op aarde is hoor ik dat graag.
groeten uit Nederland
Tijd in Zuid Afrika gezeten, daar was wel veel racisme, armoede en geweld, echter het contact op persoonlijk niveau met mensen was heel gemoedelijk, beleefd en welgemanierd. Inititatief op velerlei vlak wordt gewaardeerd. Ik voelde me op sociaal niveau “rijker” worden. Heel anders dan het weliswaar welvarende maar jaloerse, hufterig/horkerige, botte en ziekelijk overgereguleerde en gecontroleerde Nederland met z´n “ikke ikke”-mentaliteit.
Zou zo weer voor langere tijd terug willen. Zit nu in Brussel, wat gelukkig ook heel wat relaxter is dan het opgefokte Nederland, je kunt toch meer je eigen gang gaan, je “plan trekken”, zoals ze op z´n Vlaams zeggen.
Pas maar op Thor, heb het er maar niet te vaak over dat je in het exotische Centraal Amerika vertoefd en redelijk goed geboerd hebt, vooral je kop niet boven het maaiveld uitsteken, kunnen ze niet hebben in NL. dan ben je maar een kapsoneslijder.
En heb je een vrouw uit die regio met niet-NL paspoort? Informeer dan bij de IND of ze zo maar met jou in NL mag komen wonen. Waarschijnlijk wordt dat een bureaucratische toestand en jaren van elkaar gescheiden leven. Nederland is bijzonder hard in dit soort zaken betreffende zijn eigen onderdanen. Lees de tragische verhalen op www.buitenlandsepartner.nl en huiver… Je kunt evt. de Belgie-route overwegen.
Inderdaad, wat zou er mis zijn met een eiland. Alleen zou ik er niet helemaal in me uppie willen wonen, want ik hou wel van een goed gesprek op z'n tijd. Maar laat er dan een plek ergens op deze wereld bestaan waar mensen dan nog in harmonie leven van de natuur. En in harmonie bedoel ik niet de rest van me verdere leven met een lende doekje om lopen of Afrika, want daar is het me toch net iets te warm, maar waar mensen zich in ieder geval niet alleen maar vergapen aan programma's zoals ‘so you think you can dance’ of RTL Kansloos. Nederland is een beetje te Amerikaans geworden als je het mij vraagt. Alle onzin die ze daar uitzenden op de televisie moet hier ook maar, want anders horen we er niet bij natuurlijk. Nee zo een eiland lijkt me lang zo gek nog niet.
gr
Duitsland !
Ik ben het zat.
Alles wat je verdient gaat op aan belasting verzekering huur en last but not least BEKEURINGEN.
Elke straat, weg in dit land heeft drempels of gaten. Dit sloopt je auto.
Op elke hoek staan stoplichten met sensoren die als je aankomt rijden het stoplicht op rood zetten.
Het barst hier van de agenten en kamera's. Als je een scheet laat heb je een bon.
Betaal je om dat je krap zit een keer 1 of 2 dagen te laat heb je een incasso bureau op je nek.
Bij mij is het gevoel gegroeid dat men hier hard hollend op weg is naar een zeer nerveuze en intolerante samenleving.
De overheid hier heeft zich de afgelopen jaren ontpopt als leugenachtig. Dit was nodig om de solidariteit te breken en de sociale voorzieningen af te breken.
Na mijn gevoel is men in Duitsland zo ver nog niet. Ik krijg daar het gevoel dat ik in Nederland ben voor dat de ellende begon.
Dit topic is gesloten, er kunnen geen reacties meer worden geplaatst.
