Joke,
Je hebt gelijk en aan de reacties te zien heb ik een foute doelgroep uitgekozen. Jammer, want ik dacht echt dat er mensen zouden zijn die zouden inzien waar ik werkelijk om vraag.
Niet om geld (ja als er echt geen andere oplossing is dan dat nog een optie) (een monnik leeft immers zoveel mogelijk zonder geld) maar een methode om mijn medicijene te verrkijgen. Ik dacht dat er hier misschien mensen waren die ervaring hiermee hadden of mensen die organisaties of personen kenden waar ik deze vraag zou kunnen uitzetten in Thailand. Misshcien zijn er medicijneverstrekkingen via iets als een AIDS-fonds, een post van artsen zonder grenzen, etc. Of ik dacht da ter misschien mensen waren die iets meer afwisten van de Thaise gezondheidszorg en hoe je daarmee moet omgaan. Dat soort soort antwoorden had ik verwacht. In de tijd dat ik in Thaialdn was had ik niet de mogelijkheid dit uit te zoeken omdat ik weinig of nie tkon communiceren met de buitenwereld en een monnik kan ook niet regelmatig naar een internetcafe.
Je mag er zeker van zijn dat ik geen junk (hoewel ik het wel grappig vond)ben, dan zouden de Telegraaf, het Ad en Spijkers zouder koppen geen aandacht aan mijn verzoek hebben besteed en bij mijn vertrek uit Nederland stond de hele Nederlandse en Belgische media om me heen (kranten, radio, TV en er is zelfs een boek aan me gewijd). Voor ik vertrok was ik nl. jurist bij het ministerie van Landbouw en daarvoor bij Binnenlandse Zaken en in een verder verleden heb ik gewerkt voor de Belgische minister van Landbouw en van Defensie. Ik heb een priesteropleiding voltooid, etc. Mijn broer is al 30 jaar yoga- en meditatieleraar in Belgie. Dus ik kom echt uit een heel spirituele familie.
Maar ik kan me ook de huiver van mensen voorstellen.
Zo dat zal het wel zijn.
Vital