Het leven heeft haar glans verloren

Joke.

05-01-2008 21:34

Het eerste jaar is mijn moeder geweest.
Het tweede jaar mijn schoonmoeder en een andere periode mijn zwager met zijn twee kinderen.
Verder is een vriend van ons twee keer geweest.
Dit in elf jaar dat we hier wonen.
Als ik jou was zou ik of nee gaan zeggen of voorwaarden.
Meehelpen/werken, ook eten koken, meebetalen bij de boodschappen en niet langer dan een paar dagen achter elkaat……..afhankelijk van wie het zijn en hoe ze zich in het verleden hebben gedragen.
Jij moet wel normaal je leven kunnen blijven leiden (Nee, niet met een lange IJ ) en je bent geen gratis hotel en bezighoud centrum.
Jullie moeten ook normaal vakantie kunnen houden en als je kinderen roepen “ nee, toch niet weer visite”, dan heb je het al te ver laten gaan en heb je een goede reden om het te stoppen -> je gezin lijdt er onder.
Zo eenvoudig is het.
Joke.
Marco

05-01-2008 22:42

Heeeel herkenbaar….
Wij hebben van het begin af aan al met onszelf (partner en ik) afgesproken wie we wel in huis willen hebben en wie niet.
Iedereen is van harte welkom, maar sommige gaan toch echt naar een hotel hier in de buurt, zodat wij en de andere hun privacy behouden.
Daarnaast de ouders en goede vrienden, die verblijven bij ons in huis. Die weten van ons dat wij ons ding doen (ook eigen bedrijf) en ook dat het voor ons geen 3 á 4 maanden per jaar vakantie kan zijn. En het is ook prettiger om die omje heen tehebben, de meeste hotels zijn hier namelijk All-Inclusive en mogen wij dan weer niet binnen komen.
Heel vervelend als die mensen die INEENS je vrienden zijn en langs willen komen het er niet mee eens zijn, dan komen die maar niet langs. In NL al niet gezien, dus zal ik ze nu ook niet missen.
Als je alles bij elkaar optelt ben je inderdaad toch 3 á 4 maanden gasten uit NL aan het “entertainen”.
Sophia

05-01-2008 23:31

Ik ben die andere
Sophia

05-01-2008 23:42

Ik ken het wel hoor… Toen mijn collega's en kennisen hoorden dat ik naar de Rockies ging verhuizen, bijna één van de mooiste delen nog wel, had ik toch opeens veel vrienden! Aardig dat ze waren! Moesten m'n e-mail adres hebben, (anders hadden ze nooit tijd voor me maar opeens mochten we geen contact verliezen). En dan kwam het hoge woord eruit………… ze wilden toch zoooooooooo graag naar Canada en nu hadden ze een (gratis, tuurlijk!) adresje.
Ik ging daar toen niet zo op in, en ik moet zeggen dat al die profiteurs tot nu nog van zich moeten laten horen. Zijn het denk ik alweer een beetje vergeten… want inderdaad het leven gaat voor hen ook gewoon door.
Ja, als je gaat emigreren leer je je echte vrienden wel kennen! En vaak zijn dat degenen waarvan je weet dat ze noooooooooit zullen komen, niet omdat ze het niet voor je over hebben, maar gewoon omdat de omstandigheden het ECHT niet toelaten.
Moet ik trouwens gelijk eerlijk zeggen dat ik zelf ook niet goed de contacten heb onderhouden, het werkt naar weerskanten. Getrouwd, hier een leven opbouwen, verhuizen, nieuwe vrienden……… ook hier gaat het leven door!
sacha

06-01-2008 20:04

Dat van die “vrienden” waar je in Nederland nooit contact mee had, daar had ik niet zo'n moeite mee om dat tegen te houden en die mis ik idd ook niet. En gelukkig komt ook niet iedereen langs die dat beloofd had, want dan werd het helemaal een gekkenhuis. Dat mensen dat zeggen is juist heel beleefd eigenlijk, geven je op dat moment het gevoel dat het goed zit en dat hou je ook weer vast ook al komen ze niet. Ik moet zeggen dat we deze vakantie een gezin dat zou komen hebben afgezegd en ze waren wel teleurgesteld, maar we moesten gewoon even bijtanken en dat heeft wel goed gedaan, heerlijk!
Ook het gezegde “Beter een goede buur dan een verre vriend” gaat wat ons betreft helemaal op. Immers, als je problemen hebt of in nood bent staat de buurt wel het dichtste bij en andersom is dat ook zo, als zij problemen hebben maak je dat ook mee, waardoor je meer band schep. Je moet dus wel investeren in de plaatselijke bevolking om die situatie te creêren, want als je steeds maar bezig bent met je contacten in Ned. dan val je buiten de boot.
Marco, jullie hebben dus ook erg veel aanloop, zitten jullie allang in het buitenland?
groetjes sacha
Marco

07-01-2008 09:08

Wij zitten nu voor ongeveer 14 maanden in het buitenland en hebben al inderdaad wat aanloop gehad.
Kan het ze ook niet helemaal kwalijk nemen, we zitten ook niet op een heel verkeerde plek……Playa del Carmen in Mexico.Mooie witte stranden en erge blauwe zee!
sacha

07-01-2008 09:32

Klinkt idd erg aanlokkelijk……
Hopelijk vinden jullie de tijd wel om ervan te genieten!
Marco

07-01-2008 17:48

Wij zitten nu ongeveer 14 maanden in het buitenland, de eerste periode hebben we paar vriendinnen over de vloer gehad, daarna (voor ons gevoel) heel lang niemand.
Maar dat is weer ruimschoots “goedgemaakt”, we zijn meer dan 2 maanden bezig geweest, achter elkaar met de visites.
Daarna is het toch wel erg lekker om even je eigen privacy weer te hebben. Het is heerlijk als er familie is, maar de rust met zijn 2tjes…..HEERLIJK!
Pietje

12-01-2008 13:28

Zodra mensen niet langer samen optrekken (via werk / hobby's / verenigingen / bestuur / bezoekjes) is het niet meer dan normaal dat de meeste mensen wegvallen. Per slot van rekening gebeurt dit ook zonder emigratie (verhuizing / stoppen met studie / stoppen met een sport).
Hans

15-01-2008 16:45

ik vind die hele show “all u need is Love”sowieso belachelijk….laat ik daar effe duidelijk in zijn.
hans

Het leven heeft haar glans verloren

Joke.

Marco

Sophia

Sophia

sacha

Marco

sacha

Marco

Pietje

Hans