Hallo Hans,
Op het gevaar af dat ik hier weer te serieus op inga:
Even over ´u´ of ´je´: Dit nuanceverschil ligt aan voet van alle problemen die we op dit moment in Nederland hebben. Ik, bijvoorbeeld, heb het nooit op prijs gesteld dat iemand die me niet kent ´je´ tegen me zegt en toch gebeurt dit veelvuldig. Reklame´s, televisie, in winkels etc. etc. En dat heb ik het nog niet eens over de echte tijdbom, het je´en en jou´en tegen de leraren en leraressen op school. Overigens zeggen mijn kinderen geen ´u´ tegen mij, ze noemen mij zelfs bij mijn voornaam. En toch uitgegegroeid tot goed funktionerende volwassenen…. :-)
Dus: eerst beginnen met U en later, afhankelijk van de ontwikkeling van het contact, overgaan tot ´je´ is zo´n beetje mijn boodschap. Daar komt nog bij dat de boodschap wat serieuzer overkomt….
Ik houd mij ook al een tijdje bezig met deze materie, heb het zelf allemaal meegemaakt en ben erachter gekomen hoe ingewikkeld een emigratie naar een buurland als is, laat staan als je naar een zonnig eiland wilt zonder er teveel moeite voor te doen.
Dus: alweer een serieuze reaktie…. ouwehoeren doe ik wel met een pot lekker Duits bier :-)
Ik leer het nooit…. over fifty… too late… groetjes, Vic