Waar wil jij het liefste naar toe ? ( 55 + reacties >> )

  • stippel

    Kijk he Marco,

    Daarvoor hadden wij nou een tuinslang! Lekker in je blote nixie en dan maar afspoelen… Het leidingwater is toch 30 graden!

    Seizoenen bootsten wij ook na: als we weer eens ander wasmiddel gebruikten (uit de aanbieding) liet onze mangoboom al z'n blaadjes vallen… Wat een rotleven!

    No, serio: ik miste de seizoenen wel heel erg. De mango's maakten wel veel goed!

  • NoMother

    Ja, en als je de grens over gaat, naar de VS vind je dezelfde grote supermarkten.Er is niks an, veel dezelfde producten staan op 4, 5 verschillende plaatsen en als je iets specifieks zoekt (bakpapier bijv) loop je je een ongeluk…het is maar waar je zin in hebt! Ja, soms baalde ik er wel van…maar ja.

    Versieren tegen de kerst doen ze die winkels dan weer wel leuk, de Malls zijn echt een feest om naartoe te gaan! En waar ze in NL zeuren om één lichtslingertje bij de buren (echt heel bekrompen) daar versieren ze in de VS naar hartelust en zonder gezeur.Dat kan dus ook, gewoon ergens plezier in hebben!

  • Mike

    krijg geen visum voor Noord-Korea….en in Mongolie hadden ze al genoeg teringlijers;-)

    LOL

    Mike.

  • Niels

    Wildebeesweg ken ik niet, welk stadsdeel is dat? Ik heb in Arcadia en Sunnyside gewoond. Alle voorzieningen waren er die ik nodig had.

    Ben ook wel op het platteland geweest, ook voormalige thuislanden (ten noorden van Pta, Bophutatswana?), maar daar was het echt rommelig en soms ellendig.

    Joke zat jij er tijdens apartheid? Thuislanden waren in die periode, om het maar even kort door de bocht te stellen, dumpplekken voor overtollige arbeidskrachten. Mensen zonder werk die vanuit blank stedelijk gebied daar naar toe gedeporteerd werden en het maar uit moesten zoeken. Zou dat die agressie die jij meegemaakt hebt kunnen verklaren?

    Thans is er overal wel geweld, maar ondanks dat er zijn genoeg Europeanen die graag in de Kaap willen wonen.

  • Joke.

    We gingen er in april 1992 heen.

    Venda had een eigen regering.

    Op zich een schitterend land, vriendelijke mensen.

    Maar het jaar daarop (ongeveer) kwamen de eerste verkiezingen in zicht en kreeg je de intimidaties van verschillende partijgroepen op de bevolking.

    Ook staking van het verplegend personeel liet zien dat de mensen daar toch heel anders denken en tegen leven en waarde van leven aan kijken.

    Zo zagen we ook nog op de tv hoe de boeren (groep blanken die Bopobotswana wel even zouden gaan helpen) werden afgeschoten.

    Trouwens je had toen ook de keien die vanaf viadukten werden afgegooid.

    Enz.

    Eigenlijk zoveel geweld op verschillend gebied.

    De boereplaatsen waar van alles gebeurde, langs de snelwegen, mensen die zich opsluiten in hun huizen/tuinen, mensen die op hun schoot een pistool in de auto hadden liggen.

    Het heeft mij in ieder geval een jaar gekost voordat ik weer diep kon slapen en niet de heletijd een alarmradar in mijn hoofd op scherp had staan.

    Ik zal het nog eens aan mijn ma vragen, hoe het er heette.

    Ze heeft ook nog in Randfontein gewoond, misschien haal ik de adressen door elkaar.

  • esther

    De zon gaat in Nederland in de zomer om half elf onder. In de tropen altijd om 7 uur. Bijna geen zonsondergang, gewoon in vijf minuten PLOP en hij is in de zee. In woon nu in de Antillen. De natuur is hier ook mooi, maar heel, heel droog. De tuin is niet meer dan een keihard stenenveldje. Zelfs de palmen zijn bezweken. En er is hier geen enkel bos om in te lopen. Het barste wel van de strandjes, maar dat zijn allemaal baaitjes. Dus zelfs strandwandelingen kan je niet maken.

    Maar dit schrijf ik meer als reactie op wat jij zei. Ik noemde gewoon de leuke dingen van Nederland op.

    Ik ben trouwens heel positief over de Antillen. Als je met je partner hier zit is het heerlijk rustig. Lekker terrasje, uit eten etc. Werken is hier ook heel relaxed en er is niemand die zich met je bemoeit. Dus niemand zegt bij de bakker: Goh, mevrouw, u moet dat kind van u anders opvoeden.

    Maar op den duur, na een paar jaar, is het wel heeeeeeeel rustig.

    Mijn kinderen willen heel graag weg. Qua scholen is er heel weinig keus en het niveau is laag. Op veel scholen is een pestprobleem. Er is hier niets te doen voor ze. Buitenspelen kan niet, alles speelt zich af binnen de muren van de tuin. Vriendjes komen niet mee uit school want er zijn bergen huiswerk. Geen enkel speeltuintje, alleen bij McDonalds. Elk weekend denk ik: tja, wat nu? Maar weer een video huren? Naar het strand willen ze al lang niet meer.

    Kijk, ik hoef niet elke week naar de Efteling, maar af en toe een ballenbakje, af en toe een springkussentje, af en toe eens met andere kinderen omgaan… En tot mijn grote verbazing hoop ik zelfs op een niets-gesprekje bij de bakker. Wat niet lukt.

    Dus snap je het? Ik weet heus wel dat Nederland ook zn nadelen heeft, dus wie weet proberen we het een paar jaar later nog eens. Maar dan wel een gebied waar het iets groener is en waar wat meer te doen is.

  • stippel

    Goh, klinkt bekend! Hoewel ze op Aruba wel wat meer speeltuintjes en ballenbakken hebben… Maar dan weer geen sea-aquarium…

    Kom lekker terug in NL je zegeningen tellen (en word dan zo'n idioot zoals ik die hier dingen probeert te relativeren en er van droomt om over een aantal jaren, als ‘t grut de deur uit is, naar Nieuw Zeeland o.i.d. te verkassen, voor ’n paar jaar…)!

    Groetjes,

    Stippel.

  • esther

    Het klopt denk ik wel wat je zegt. Misschien heb ik ook binnen korte tijd weer tabak van Nederland. Waar ben jij na die paar maanden weer naartoe gegaan? Weer terug naar Afrika?

  • esther

    OEI, laat je nou net mijn droomland opnoemen! Ben nog nooit in Nieuw-Zeeland geweest, maar de verhalen en foto's van anderen zijn veelbelovend. En inderdaad, eerst dat grut de Nederlandse deur uit. Zullen we over een jaar of tien samen gaan? Heb ik meteen een buurvrouw om tegen te praten als de nieuwzeelanders net zo spraakzaam blijken als hier.

  • esther

    Hoi,

    Mijn man is net terug van een weekje Nederland. Toen ik ‘m afhaalde van het vliegveld en terug naar huis reed, zei hij steeds dingen als: “hier kan je ’m wel even inhalen, doorgassen dan haal je het oranje licht nog, wat een drukte bij de rotonde, neem snel die andere weg”. Kortom: de stress zat er meteen weer goed in.

    Dat Nederlanders koud en kil zijn, dat las ik al eerder. Heb ik echt nog nooit meegemaakt. Ik houd meer rekening met de keerzijde, ik wil deze keer niet zoveel mensen mijn huissleutel geven. Ik ga ook niet meer elk weekend volplannen met visite. Raar om op te schrijven trouwens, want hier snak ik juist naar meer contact.