Met 1 been hier en 1 been in NL

  • Eric S'pore

    Hoi Joke en Bianca,

    ik had het zelf ook niet verwacht! :-)

    Gevoelskwestie, op een gegeven moment had ik het gehad in ZO Azie / Singapore. Aziaten zijn toch heel pragmatisch, met name materieel ingesteld, ik had daar steeds minder binding mee. Daarnaast was het voor ons eigen bedrijfje beter om in Europa te zitten, daar is onze doelgroep van klanten. Hoefde niet perse NL te zijn, hebben ook gekeken naar Barcelona en London. Uiteindelijk werd het Amsterdam, omdat ik hier een mooie opportunity kreeg aangeboden en tegelijkertijd konden we samen verder met ons eigen bedrijf.

    Amsterdam overigens de enige plek in NL waar we willen wonen, internationaal, zoveel nationaliteiten, relaxed en toch erg levendig.

    Maar, zoals gezegd, je weet nooit. Kreeg via het werk een positie aangeboden onlangs, in Zwitserland. Toch niet gedaan, net een woning gekocht in Amsterdam en voorlopig genoeg verhuisd!

    Eric

  • Expat

    A'dam; daar wil je nog niet dood gevonden worden.Te druk, te asociaal, in het buitenland adviseerde wij altijd mensen naar rustigere plekken te gaan, alles behalve amsterdam.Die levendige metropool die jij beschrijft, dat was ooit zo…nu is het er een klerebende.

    Maargoed, in de achterhoek wonen is natuurlijk héél anders dus wie ben ik om a'dam af te keuren, alles draait immers om amsterdam? Poe poe, nou nou…

  • Eric S'pore

    En toen?

  • henriette

    Nedertland blijft heel lang je referentiekader omdat je daar zo lang hebt gewoond en zoveel hebt meegemaakt, je weet zonder nadenken hoe alles reilt en zeilt. Zo zitten wij met kinderen die schoolkeuzes moeten maken . In NL wisten we zonder nadenken wat er mogelijk zou zijn voor een kind, en na een flink aantal jaren op 1 plek gewoond te hebben ook welke school dat dan zou kunnen zijn. Dus eigenlijk alleen maar even checken of dat zo was. Nu moeten we eerst onderzoek doen, gesprekken voeren, ons goed duidelijk laten maken wat er in welke school mogelijk is, waar die scholen staan enz. Over een aantal jaren is dat ook hier “eigen”geworden ( maar nu dus nog niet). Emigreren kost tijd en vooral de meer aparte situaties oplossen vragen nadenken. Maar het dagelijkse, als wat staat er in de supermarkt en wanneer zijn ze open, dat went snel. Wat ik me ook realiseer is dat ik een andere geschiedenis heb, wat er aan belangrijks voorgevallen is aan nationale geschiedenis of wie er “helden”waren weet ik niet , van NL wel want daar was ik. Dat soort dingen , als je die netzo goed kent als de echte…dan ben je misschien helemaal ingeburgerd en zover zijn wij nog lang niet met 2 jaar weg uit NL

  • Maartje

    Floris, leuk dat je nog even reageerde, intussen gaat mijn heimwee weer beter, ben alweer twee maanden thuis hahaha, ik ga even niet naar nederland zodat ik even niet in de twee werelden rond hang, dan gaan we volgend jaar weer even verder kijken en intussen vieren we hier groots het EK in oranje met elke wedstrijd

    een soort brabants carnaval, dan mis je thuis wat minder.

    Nu we hebben besloten per 6 maanden te kijken ben ik wat rustiger geworden en

    gewoon aan het genieten van in mijn hoofd een kortere periode die miscchien

    ook onverwachts langer kan worden.

    veel groetjes van Maartje.