De echte redenen van emigratie

  • Joke.

    Goh schreef:

    > Het eerste gedeelte waarin jij de materiële weg de harde en

    > de innerlijke de zachte noemt (…) zijn wij het oneens.

    Ik denk dat we het uiteindelijk eens zullen zijn en er dezelfde kijk op hebben.

    Maar we leggen het verschillend uit.

    >

    > Het is in mijn visie net andersom: de materiële weg is de

    > makkelijke (dus zachte weg) en de persoonlijke de moeilijkere

    > (dus harde)…

    Dat is juist het verradelijke er aan.

    De materiële wilt je graag in laten slapen.

    Maar als achteraf als het puzzel des levens wat op z'n plaats valt en je het geheel begint te overzien, dan ga je zien dat je persoonlijke misschien moeilijk was, maar als je je geestelijke radar op ontvangst had staan….. je de heletijd de stroom mee had en in tijden van nood er altijd hulp uit onverwachte hoek kwam en het uiteindelijk de meest loonzame was.

    Een paar leuk zinnen: “wat jij zoekt, zal jou vinden”.

    “Wat je met liefde weggeeft, is uiteindelijk hetgene dat je mee zal nemen”.

    >

    > Ook de versimpeling van het ongelukkig zijn, en terugbrengen

    > tot allerlei verslavingen kan ik niet delen met je. Dat zou

    > ook een beetje te gemakkelijk zijn, zo zwart-wit zijn de

    > dingen niet.

    Dingen zijn nooit zwat wit, maar allerlei grijze nuances.

    >

    > Daarna je passage over dat je zelf toch geconfronteerd wordt

    > met je omgeving: klopt, maar het is maar net hoe je ermee

    > omgaat. Hoe je ernaar kijkt bepaald ook hoe je het ervaart.

    > Voorbeeld: er zijn veel verschillende groepen mensen die in

    > verschillende milieu's / fases verkeren. Dat jij het niet

    > eens bent met hoe anderen met het leven omgaan of keuzes

    > maken wil niet zeggen dat die mensen op dat moment niet het

    > beste doen waar ze op dat moment voor staan. :? Mensen in hun

    > waarde laten is ook een belangrijk facet in het leven.

    Mee eens.

    Maar ik heb nog steeds de vrijheid om te kiezen of ik er deel van wil zijn of niet.

    “Ik stond erbij en keek er naar”.

    Het zal me uiteindelijk niet minder schuldig maken aan hoe alles zich ontwikkeld.

    >

    > Met een hoger niveau bedoel ik in relatie tot eerdere fases

    > alhier, toen het vooral over praktische zaken ging. Ook

    > belangrijk, maar deze kant (de filosofie, levensvisies) mag

    > naar voren komen.

    Het èèn kun je nooit van het andere afscheiden.

    Ookal staan alle dozen ingepakt en heb je je hele lijstje van wat je niet moest vergeten afgestreept………..je gedachte kun je s'nachts niet afschakelen.

    Zo ook de vraag:“ doe ik goed aan deze stap,zal het goed gaan, enz.”

    >

    > Tot slot: het songfestival heb ik niet gekeken. Ik kijk zo'n

    > beetje de actualiteitenrubrieken, mag graag een goede film

    > zien, of een goed boek lezen.

    > Discussieprogramma's zijn ook aan mij besteed zoals je

    > begrijpt.

    > Een kijktip vanavond: NETWERK Ned 1, schokkend, maar ook

    > realiteit in NL en west - europa :?

    Ik ontvang geen nederlandse tv.

    Ik kan me wel in je smaak vinden wat tv keuze betreft. :)

    >

    > Groetjes Goh :D

    Joke.

  • Goh

    Inderdaad zijn we het nu wel aardig eens..

    Je ontvangt echt wél Nederlandse tv ;-) via

    Internet !

    Goh :D

  • Jurgen

    www.uitzendinggemist.nl

    Prima site!

    Gr.

    Jurgen

  • Goh

    Wij hebben dus ook getwijfeld wat te doen:

    Emigreren of…..mijn vrouw had daar wat meer weerstand tegen en zijn we gaan kijken: hoe ziet ons leven er nu uit, en hoe zouden wij willen dat het was?

    Toen: woonden wij in de randstad, allebei drukke en goed verdienende baan, (te) weinig vrije tijd, files en teveel stress naar onze zin. Ook de randstad ervaarden wij als véél te vol met te weinig ruimte.

    Wat wilden wij: rustiger, relaxter leven, meer vrije tijd, meer ruimte om ons heen.

    Wij beseften ons dat we Nederland, de taal, de cultuur (we zijn toch Hollanders) kleine dingen soms, toch teveel zouden missen.

    Oplossing: allebei de banen opgezegd, naar de provincie, een klein dorpje met heel veel landerijen en ruimte om ons heen. allebei ander, rustiger werk en minder uren.

    Nu meer vrije tijd, een stuk inkomen ingeleverd maar een stuk prettiger leven.

    Goh

  • Joke.

    Ik denk dat als je nederlandse tv blijft kijken, dat je dan te veel aan NL blijft hangen.

    Dit stukje: nederlandse prikborden en het nieuws op www.nu.nl lezen, vind ik meer dan genoeg.

    Joke.

  • borsjea

    Richard,

    Van jongs af aan heb ik al het gevoel gehad me later elders te vestigen.

    Deze gevoelens werden vaak versterkt na vakantie's, tja elders is het gras altijd groenener. Er zijn hier echter nooit serieuse plannen ontstaan

    Zes jaar geleden leerde ik hier in Nederland een Braziliaanse vrouw kennen die hier op vakantie was, de vonk sloeg over en inmiddels zijn wij vijf jaar getrouwt.

    Het was voor ons al snel duidelijk dat een verblijf in Nederland van tijdelijke aard zou zijn. In Nederland zouden we ons spaarpotje opbouwen.

    In middels hebben we al een aantal jaren een woning in Brazilie waar wij in de vakanties gebruik van maken, we wonen en werken nog in Nederland.

    De wens om snel te vertrekken wordt steeds groter, binnen 2 jaar willen wij weg.

    Veel van jou reden om te vetrekken spelen bij ons ook. Het hele sociale en open karakter dat dit land jaren geleden had is verdwenen,. We leven hier nu in een cultuur van ikke ikke ikke en de rest kan stikken. Buren kennen elkaar niet meer, Colegialiteit op het werk bestaat niet meer. Agrisiviteit op straat groeit enorm.

    En de sociale zekerheid waar dit land wordt door de huidige regering afgebroken.

  • Richard

    Goede filosofische beschouwing tussen Joke en Goh. En goede reacties.

    Borsjea, ik denk dat jullie jezelf - waarschijnlijk eerder onbewust - klaarstomen voor een vertrek.

    Mijn vader zegt wel eens dat ik te negatief of kritisch ben over Nederland. Ik denk dat het een psychologisch proces is om ‘de grote verhuizing’ te rechtvaardigen. Het is bij mij echter wel zo dat de keuze om te vertrekken voor 70% gebaseerd was op onvrede en de overige 30 % met avontuur, liefde voor een ander land, e.d. te maken had. De context waarin je opgroeit is - zoals Goh stelt - inderdaad belangrijk. Alles verandert continue en niks is perfect, maar ik geloof wel in goed en fout. In Nederland is er veel fout. Je kan inderdaad materieel rijk zijn en diep ongelukkig. Sterker nog ik heb het vaak gezien en sommigen werden zelfs ongelukkig DOOR het geld.

    Ik denk dat het belangrijk is om maatschappelijk ‘gevoelig’ te zijn en je proberen voor te stellen hoe de maatschappij, je werk, je gezin, etc. zich zullen ontwikkelen en hoe dat er in 5 of 10 jaar uitziet. Geprojecteerd op Nederland zag ik het dan niet zitten. Ik zit nu in een grote Italiaanse stad, maar de mensen maken tijd op straat om met je te praten of met anderen. Elkaar helpen, tijd nemen, begrip, respect, naar je luisteren, etc. zijn hier nog heel gewoon, terwijl je gewoon in de stad zit, waar carriere, problemen, stress en drukte altijd waarschijnlijk zijn dan op het platteland.

    Dan besef ik me dat de keuze goed is geweest, want dat heb ik lang gemist. En tegelijkertijd beseffend dat ik altijd een Nederlander zal blijven en een vreemde in dit land.

    Niels gewoon gaan. In Nederland viel het mij op dat heel veel mensen in mijn omgeving met de gedachte om te vertrekken rondliepen, maar het idd niet deden uit angst en verplichtingen als gezin, hypotheek of de familie. En je wil zeker niet over 30 jaar terugkijken en spijt hebben dat je het niet gedaan hebt. Bovendien kun je altijd weer terug.

    Loes mooi verhaal.

  • anoniem

    Ik woon in Brasilia-DF, (Brazilië)

    Als je uit Nederland wilt vertrekken in verband met de criminaliteit of agressiviteit of onnodige moordpartijen, dan moet je toch zeker niet naar Brazilië vertrekken.

    Op de Braziliaanse werkvloer geldt dat er voor iedere vacature zo’n 200 – 1000 kandidaten zijn, dus dat iedereen behoorlijk bang is voor zijn baan, en dat er daarom ook weinig sprake is van collegialiteit.

    Het is eerder valse collegialiteit, ik heb het nu over de banen op hoger niveau, niet over een rietsnijder bijvoorbeeld.

    Op lager niveau zal het ongetwijfeld anders kunnen liggen, maar daar kan ik niet over mee praten.

    Slechte regering, ook die hebben we hier, discriminatie komt hier ook wel degelijk voor, al beweren de Brazilianen van niet.

    De rijkere Braziliaan is ook al niet solidair met de armen.

    Files, als je denkt dat de files de in Nederland erg zijn, blijf hier dan ook maar weg.

    Het kost mij regelmatig 2 uur om op mijn werk te komen, (8 km).

    In Nederland schold ik al als het mij 2 uur koste om van Rotterdam naar Amsterdam te rijden.

    Na een periode van regen lijken de wegen wel gatenkaas, zoveel gaten en kuilen.

    Als je een redelijke baan wilt vinden in Brazilië dan ben je toch op de grotere steden aangewezen, en die zijn doorgaans niet zo paradijselijk.

    Als je ergens aan het strand kunt wonen, en je hoeft niet te werken dat is het natuurlijk een ander verhaal.

    Ik woon hier omdat ik het Braziliaanse leven gewoon eens wilde leven, wilde proeven.

    En dat bevalt mij goed, Brazilië heeft zeker voordelen ten opzichte van Nederland, maar ook vele maar dan ook vele nadelen.

    Maar ik denk niet dat je het Braziliaanse leven te rooskleurig moet zien, maar het kan een aantrekkelijke optie zijn.

    Nogmaals als je aan het strand woont, en je hoeft hier niet te werken dat is het allemaal een stuk aantrekkelijker, maar dan blijf je nog het probleem van de criminaliteit houden.

  • anoniem

    Overigens, ik woon in een condomio fechado (appartementen complex voor de betere middenklasse), ik ken mijn buren ook niet.

    Zelfs in de lift wordt er maar zelden goedemorgen gezegt (terug gezegt)

    Daar blijkt wel uit dat dit soort dingen allemaal maar realatief en plaatselijk zijn en dat dit in Brazilie ook voorkomt.

    Amsterdam is geen Drenthe, je kunt dat ook niet met elkaar vergelijken.

    Zo is het hier ook.

    Groet,

  • anoniem

    En over sociale zekerheid of medicijnenvergoeding hoef je hier al helemaal niet druk te maken, want dat bestaat simpelweg niet.

    Ook al heb je een dure en goede ziektekostenverzekering, dan mag je medicijnen contant afrekenen en krijg je dit niet terug.

    Sociale zekerheid? Hier hebben we geen WW, WAO of wat dan ook.

    Er bestaat een soort van WW voor maximaal 6 maanden, 300 reais per maand.

    Daar kan ik niet eens mijn servicekosten van betalen.