emigratie.startpagina.nl

Gescheiden, kiddies in NL..toch emigreren?

  • Anonymous avatar

    Andre

    Ben van plan om te emigreren (naar Barcelona) maar tobt met de vraag hoe om te gaan met mijn kinderen van 17 en 14. De oudste gaat volgend jaar studeren en op kamers wonen en de oudste zal bij de moeder blijven.

    Afgelopen acht jaren zijn wij co-ouders geweest: de kinderen verbleven om de maand bij elke ouder. Dit konden wij doen omdat wij dicht bij elkaar waren blijven wonen.

    Nu ik ga emigreren zal dit niet meer gaan.

    Ben benieuwd of mensen zijn die regelmatig naar NL komen om voor één of alle kinderen te zorgen en hoe dit practisch aan te pakken. Of ze in alle vakanties over laten komen?

    Thanx!

  • Anonymous avatar

    Erika

    Als je kinderen 17 en 14 zijn kunnen ze vast en zeker zelf zeggen wat ze willen!

    Enneh…denk je dat een 17 jarige die net op kamers woont zin en tijd heeft om ieder vakantie over te komen???? ;-)

  • Anonymous avatar

    Andre

    Ja, wat ze willen: niet mee-emigreren, maar wel op vakantie in Barcelona.

    Neen, niet op iedere vakantie maar wel regelmatig.

    Dit is een nadeel bij scheiden en emigreren: dat je je kinderen nog moeilijker kunt zien.

  • Anonymous avatar

    Syl

    Doe het iig niet zo als mijn ex, geemigreerd naar Spanje en zijn zoon van 13 jaar,

    1 keer per jaar, hooguit twee weken, zien tijdens de grote vakantie :?

    Zoek jouw kinderen ook op in Nederland, dat is wel zo belangrijk voor de onderlinge verstandhouding. En dat jij ook betrokken blijft bij hun leven hier in Nederland.

  • Anonymous avatar

    rinaki

    Mijn man was 11 jaar toen hij met zijn moeder ging emigreren.Zijn vader bleef in nederland.Zijn vader had het geld niet om hem op te zoeken en hij was te jong om er alleen naar toe te gaan.Dit is niet goed.Dit kun je een kind niet aan doen.Een ouder hoort ten alle tijden bij zijn kind te kunnen zijn,en anders om.Dit gaan ze je over tig jaren kwalijk nemen dat je deze beslissing hebt genomen,geloof mij maar.Ze voelen zich in de steek gelaten en in de kou gezet.En (dat is mijn mening)je kan je eigen belangen niet boven die je van je kinderen stellen.Dus ik zou zeggen,een paar jaartjes wachten.Op deze leeftijd hebben je kinderen je heel hard nodig.

  • Anonymous avatar

    Andre

    Ik vind het ook belangrijk om betrokken te blijven, uiteindelijk ben ik afgelopen jaren co-ouder geweest he. Ze zijn om de maand bij mij. Nog steeds.

    Maar co-ouderschap kun je alleen doen als je dicht bij elkaar woont. Ik wil niet meer in deze stad waar ik nu woon blijven wonen.

    Het probleem is echter practisch: waar kan ik ze opvangen als ik hier regelmatig ben? In het huis van mijn ex gaat het niet en kan mij niet een “tweede huis” in NL veroorloven.

    MMmh, moeilijk.

    En over nog een paar jaren wachten: ik heb nu de mogelijkheid om ergens anders te beginnen, en Spanje is toch niet zóver en dankzij de lowcost-flyers kan ik regelmatig blijven komen: eens in de drie maanden moet het lukken.

    Alleen: waar ze opvangen? Geen idee.

  • Anonymous avatar

    Syl

    Hoe reageren jouw kinderen hier op? Op de stappen die jij wilt nemen?

  • Anonymous avatar

    Andre

    Beide vinden het spannend: opeens zal ik even uit beeld zijn. Ze zeggen het “cool” te vinden om regelmatig naar Barcelona -“hippe stad”- te kunnen gaan.

  • Anonymous avatar

    Syl

    ik denk dat het gewoon heel belangrijk is, dat je open bent tegen ze en dat je een goede verstandhouding met ze hebt en blijft houden, het zal zoeken zijn naar ´hoe´ je dat gaat invullen in de toekomst. Maar probeer er hoe dan ook te ´zijn´ voor ze.

  • Anonymous avatar

    rinaki

    Weet je zeker dat je om de drie maanden kunt komen,ivm,werk,geld,misschien dan inmiddels(of al) een ander gezin.Kunnen de kids makkelijk overkomen,ook ivb,vakantie,valt die gelijktijdig,geld voor de tickets.Er zitten meer haken en ogen aan als dat je nu denkt.Opvang hier in nederland word moeilijk,je weet niet waar en hoe.En vind je zelf op deze leeftijd van de kids,een keer in drie maanden ,als dat er al van komt,niet erg weinig.Niet naar pa kunnen hollen als er iets mis is.Hier moet je toch wel heel erg goed over na denken,of het ,het allemaal waard is.