heeft iemand dat al eens gedaan (vast wel) en hoe bevalt dat
ik ben heel benieuwd
het lijkt me erg leuk maar ook heel erg eng
wat zouden we moeten doen
we hebben een siti gevonden over een bijeenkomt
alle tips zijn wel kom
we hebben een gezin
3 kinderen 6 jaar 5 jaar en 2 jaar
een hond 4 katten en een fret kan dat ook allemaal mee
hoor graag van jullie
judith
Judje ben je er al eens geweest? ga anders eerst eens lekker daar op vakantie en misschien ook eens in de winter.
Als je zelf geen gevoel hebt dat je het wil, is het bijna gedoemd te mislukken, verhuizen naar een ander land moet je echt beiden willen.
Volgens mij is naar Noorwegen niet echt moeilijk en de meeste huisdieren mogen wel mee.
wilfred
jij vindt het misschien niet eng maar voor anderen kan het wel zijn
dus wil je niet gaan kleineren is niet nodig vindt ik
ik heb wel een gezin met 3 kinderen daar moet ik ook aan denken enik wil graag goed beslagen ten ijs gaan
ik vindt het wel erg leuk maar ook heel erg eng en dat zijn wel meer mensen die dat doen
en ja voor mij is noorwegen best ver weg sorry hoor
Ben ook wel benieuwd of je er ooit al eens geweest bent, anders zou ik er zeker eens (een paar keer?) gaan kijken om van de sfeer te proeven en je te orienteren.
Je moet er volledig achterstaan en met z'n allen het gevoel hebben er voor te willen gaan. Goed voorbereiden. Begin eens met emigratiesites te zoeken voor Noorwegen, misschien is er een forum speciaal voor emigratie naar Noorwegen en kun je jezelf eerst goed inlezen. En het bijwonen van een bijeenkomst rondom dit onderwerp lijkt me een heel goed idee.
Iets in mij zegt dat jullie er niet van overtuigd zijn dat jullie het moeten doen en dat het een half idee is (bevlieging?) ik denk dat je je eerst eens goed moet gaan verdiepen en concrete vragen moet formuleren. Dit is wel heel breed.
Judje, Wilfred gewoon laten kletsen, is een totaal nutteloze opmerking van hem.
anne en saska
ikzelf ben nog niet in noorwegen geweest maar wel veel over gelezen en gezien
mijn man is daar integen al heel vaak daar geweest en ook in elk jaargetijde
en is er helemaal plat op gaat er ook wel bijna elk jaar naar toe als het mogelijk is
ik zelf wel het ook wel erg graag maar wil wel weten waar ik allemaal aan moet denken en tips zijn meer dan welkom
ik wil er ook totaal voor gaan we hebben het er al vrij lang over en nu moet het maar eens gaan gebeuren en dan ook gericht dingen onderzoeken of het voor ons goed mogelijk is
ik kan goed tegen alleen zijn dus dat zal me niet tegen vallen en het levenin een kleine gemeen schap lijkt mij ook niet zo erg Daarbij is telefoon en internet daar ook doorgebroken
maar ik denk dan vooral woonruimte, werk , familie , vrienden ( die nu al zeggen leuk vakantie adresje voor ons) school , leefstandaart en ga zo maar door
dus wij hebben al een site over noorwegen en daar gaan we ook zekers mee verder en het is geen bevlieging het is zekers goed over nagedacht en lang over gesproken
het is iets wat je samen doet maar nu zitten er ook 3 kleine kinderen in het spel
en het is niet dat we morgen weg gaan en willen maar tussen nu en 3 jaar lijkt ons echt iedeaal, tijd genoeg om ons er in te verdiepen de taal te leren en een paar keer te kijken waar we terecht zouden kunnen komen
het is een uitdaging waar we achter staan met ons 2 en hopelijk ook de kinderen
Henk, wat maakt dat nou uit, he we gaan toch niet weer zo beginnen he, het was hier net zo gezellig (opnieuw) en nu begint het gedonder weer……. wat ben ik blij dat we nu een moderator hebben!!! Trek je er maar niets van aan hoor, Judith, de meeste reacties hier zijn altijd erg aardig.
Emigreren is een grote stap, Judith, en Noorwegen is inderdaad ontzettend ver weg. Spreek je de taal, of leer je gemakkelijk een nieuwe taal? Anders zal je je snel heel erg eenzaam voelen… daar kan je je van tevoren niet op instellen, ook al vertel je jezelf 100 keer dat je daar wel tegen kan. Van bezoek (hoe leuk ook) zal je dan niet aan je trekken komen!
Voor de kindjes zal het niet uitmaken, die passen zich zo wel aan en leren de taal en gewoonten zonder moeite, maar voor jezelf zou ik toch een serieuze overweging maken. En, wat anderen al zeiden, probeer het zeker uit, bij voorkeur 3 maanden of zo maar als dat niet lukt, dan toch zeker een paar keer op vakantie!
Succes en houd ons op de hoogte van je plannen!
Hier volgen een paar tips die jullie wellicht kunnen gebruiken:
ga als het kan zo vaak mogelijk ernaar toe en gebruik de tijd die je hebt om te onderzoeken en te informeren op elk gebied die jullie belangrijk vinden, te denken valt aan huisvesting, werkgelegenheid, evt studiemogelijkheden, school voor de kinderen, visa/verblijfsvergunningen, vertaling van belangrijke documenten etc etc
is er bijvoorbeeld een nederlandse vereniging actief waar je bij aan kunt sluiten, kun je de nl ambassade aldaar bezoeken en vragen wat doen zij allemaal voor je kunnen doen, kunnen zij advies geven, kunnen zij jullie in contact brengen met andere nl'ers om ervaringen uit te wisselen (niet in elk land verlenen zij dezelfde service, waar ik woon doen zij veel meer en zijn heel actief)
vertel de kinderen pas ongeveer een half jaar van te voren, dat is lang zat en bereidt hen ook goed voor op het naderende afscheid en wat hen te wachten kan staan in hun nieuwe thuisland (die kun je ook doen door hen “mee te laten kiezen” voor een huis en zelf hun eigen kamer in te richten)
je kunt al heel veel doen in NL door je idd goed in te lezen, vragen te stellen op diverse prikborden, organisaties/instanties inlichten en informeren naar hun beleid omtrent emigratie, taalcursussen gaan volgen, bezoek de emigratiebeurs in maart in Utrecht; daar kun je heel veel van leren.
Maar: hoe goed je je ook voorbereidt (ook op geestelijk gebied!!!) er zullen altijd dingen zijn die je niet verwacht had of die je niet ingecaluleerd hebt in de voorbereidingen. Bovendien het echte werk begint eigenlijk op het moment dat je daar vestigt. Neem daarom de tijd om te settelen, in de samenleving op te gaan, de cultuur en gewoontes eigen te maken.
En met de tijd nemen bedoel ik minimaal 2 jaar (sorry Sophia maar drie maanden is echt te kort om het “uit te proberen”).
En wat het allerbelangrijkste is: het gaat met vallen en opstaan en er zullen tijden komen dat je het allemaal niet meer ziet zitten en dan is juist belangrijk dat je steun zoekt bij je partner maar ook bij de andere NL' ers die daar zitten om je er door heen te slepen. Mocht het toch niet gaan en besluit(en) je/jullie om terug te keren dan moet je aan het volgende denken: het is de schuld van niemand dat het niet gelukt is maar zie het als een uitdaging en een avontuur die je bent aangegaan (want dat nemen zij je niet meer af).
Heb je hier wat aan?
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's