Heel veel online radio luisteren in de taal van het land van bestemming, heel veel DVD's bekijken in de taal van het land van bestemming, heel veel online kranten en magazines lezen in de taal van het land van bestemming, heel veel boeken lezen in de taal van het land van bestemming en op aankomst direct een 1-op-1 cursus in de taal van het land van bestemming nemen. Zo heb ik in 3 maanden tijd van 5% Bokmaal een niveau van 85% behaald.
Ik heb het geluk ook in het Engelstalige deel van Canada te wonen, plus een Engelstalige partner heb, plus het Certificate of Profiency in English destijds in Nederland behaald. Sneller dan dat kom je er niet doorheen!
En toch… en toch… zelfs na al die jaren zijn het inderdaad die kleine nuances die je soms net even mist, het super subtiele. Niet veel mensen horen meer dat ik een “buitenlands” accent heb, als ze al iets horen raden ze vaak Engeland of Ierland of Zuid-Afrika, maar soms wil ik het gewoon even lekker “op z'n Hollands” zeggen en dat lukt natuurlijk niet.
Officiële papieren, jargon, dat zijn dingen die je inderdaad echt moet leren. Van die simpele dingen in het begin, bijvoorbeeld in de supermarkt. Doodgewone kruiden of vlees- en vissoorten bijvoorbeeld, dan sta je verbaasd te kijken hoe weinig je weet. Daar sta je dan met al je papieren in je zak, en je hebt geen idee waar je de kruidnagel of kan vinden! Of je staart naar de rijen en rijen, bak na bak met “bulk” spul (men denkt hier GROOT in alles), en pas als je het ruikt zeg je OH is het DAT!?
Aan de andere kant heb ik datzelfde nu ook wel als ik Nederlands praat, met m'n eigen familie kan ik gewoon makkelijk de taal mixen en het woord gebruiken dat het eerst opkomt, maar als ik dat met anderen soms per ongeluk doe denken ze al gauw dat je interessant loopt te doen. Nederlands schrijven lukt veel beter dan praten, want praten doe ik maar één keer in de zoveel weken en schrijven elke dag. Plus als je schrijft kan je even nadenken wat het woord ook alweer was in het Nederlands.
Verder ben ik het met iedereen hier eens, woon je in een nieuw land, dan is de beste methode: zoveel mogelijk mengen met de lokale bevolking, taalcursussen blijven volgen, niet te verlegen zijn, lachen om je fouten, en doorzetten! Het is even op je lip bijten, de eerste keer dat je vrolijk wordt verbeterd door een 7-jarige, maar och, die betreffende fout maak je dan ook meteen nooit meer 
Een heel verhaal maar hopelijk helpt het. Verward, je wilde toch ook naar Canada als ik het me goed herinner?
Nee in het Franse gedeelte had ik er zeker een potje vangemaakt.
Wat ik wel gedaan heb is inderdaad lezen, alleen geen kinderboekjes, maar boekjes met een wat lager niveau zeg maar.
En dit bedoel ik niet negatief maar bv mijn geheim of de roddelbladen.
Eerst duurt dit wel een behoorlijke tijd voor je daardoor bent, dan gaat het steeds sneller en sneller.
Uiteindelijk naar de biek en mijn eerste echte boek gehaald…tot halverwege ging het langzaaaaaam, daarna ging het ineens loos.
Nu lees ik zeker zo snel een engels boek als een Nederlands boek, en snap beide lol.
Maar ik leer nog elke dag…ik kom regelmatig nog een woord tegen dat totaal nieuw voor mij is.
Zoals vanmorgen..hearse (lijkwagen) tja waar je het tijdens ontbijt al niet over kan hebben.;-)
De meeste tips zijn al gegeven dus die zal ik niet herhalen.
En toch is het volgens mij per situatie verschillend.
Ik moet het arabisch onder de knie krijgen en dat is absoluut geen makkie.
Een jaar voor de emigratie ging ik naar de volksuniversiteit om een basiscursus te doen. Hoewel ik het redelijk kon volgen was het tempo van de leraar veel te hoog en de verwachtingen van de klas heel erg verschillend, met als gevolg een snelle leegloop van de klas en uiteindelijk haakte ik ook af aan het einde van het jaar.
Om hem bij te kunnen houden moest ik minimaal 6 uur per week zelfstudie doen.
En dat kon ik helaas niet opbrengen naast mijn zware fulltime baan en de zorg voor de kids.
Ik heb noodgedwongen twee maanden bij de familie moeten logeren toen wij eenmaal verhuisd waren. In die tijd heb ik meer woorden opgepikt dan nu het geval is. En mijn kennis nu is erg mager maar ik versta het beter dan ik spreek.
Bovendien is mijn woordenschat erg gericht op een gebied: eten!!!
Het kijken en luisteren naar lokale media is voor mij not done: de meeste programma's interesseren mij niet qua onderwerpen en eerlijk gezegd is het voor mij nog te hoog gegrepen. Soms kijk ik naar het journaal en daar heb ik nog erg veel moeite mee. Ik kijk vaak naar een kinderkanaal samen met de kinderen maar ik bak er nog maar weinig van.
Ik woon tussen de lokale bevolking maar het contact is minimaal: als vrouw heb je niet zomaar contact. Je mag niet met vreemde mannen praten (en andersom) en de meeste vrouwen blijven binnen, komen alleen naar buiten indien noodzakelijk.
Naar de bieb is een hele onderneming: ver weg en hoewel ik mijn rijbewijs heb durf ik niet naar de oude binnenstad te rijden omdat het verkeer aldaar werkelijk een puinhoop is en ik vertrouw geen enkele automobilist.
Een cursus hier volgen is echt peperduur: vaak maken expats hier gebruik van omdat hun werkgever dat betaald of welgestelden.
En last but not least: het is en blijft een moeilijke taal en ik ben helaas ook niet gezegend met een talenknobbel.
Nog iemand zonder taalknobbel. Hier in Ghana worden een heleboel verschillende talen gesproken. Om eenheid te creeeren is Engels de nationale taal. Maar buiten Accra zijn er heel veel mensen die het Engels absoluut niet beheersen. Tenslotte woon ik in een land waar het analfabetisme heel erg hoog is. Een van de locale talen leren lukt me absoluut niet. Wat ik wel overneem is het pidgin english dat hier heel vaak gesproken wordt en ik moet zeggen dat ik het gaandeweg ook heel erg leuk ben gaan vinden. Bijvoorbeeld, in plaats van te spreken over een male of female goat praat men hier over een he-goat of she-goat.
Leuk die reacties. Alhoewel iedereen in geheel andere landen zit, is het ‘jezelf kunnen uitdrukken’ toch hetzelfde probleem. Jullie geven me alleen niet veel hoop dat het ooit goedkomt met me :-D
Het verstaanbaar maken en de mensen verstaan zal ongetwijfeld binnen een jaar redelijk lukken.
Ik zie erg op tegen ‘officiële papierwerk’, het zal erop neerkomen om iemand te ‘vertrouwen’ en voor zaken die geld kosten een advocaat.
Ik hou wel heel erg veel van ‘taal’ en hoop na een paar jaar toch ook grapjes te kunnen maken.
Laten we ook geen misverstanden ontstaan: al woont iemand in een Engelstalig gebied, dat wil absoluut niet zeggen dat het makkelijker is.
Vaak kan het juist verwarrend zijn! Zo lijkt Amerikaans en Engels erg op elkaar.
Voorbeeld: een Amerikaans meisje bleef maar naar ‘the bathroom’ gaan dat ik me op een gegeven moment afvroeg wat moet dat kind toch steeds in de ‘badkamer’. In America zeggen ze dus blijkbaar ‘bathroom’ wanneer ze naar het toilet gaan. In Engeland hebben ze het dan over ‘can I use your toilet’ of ‘lavatory’ of zelfs ‘washroom’, maar niet badkamer.
Dus duiventaal is zelfs nog makkelijker dan Engels :-D
(Waar komt die uitdrukking toch vandaan? Duiventaal?
Dat is inderdaad ook lekker verwarrend als je in een Engelssprekend land komt en je hebt je Nederlandse engels.
Nederland mag graag zo stoer doen en engelse woorden in de taal gebruiken.
Nou een bodywarmer in Canada is dus een hemd.
Een vest is een sweathshirt..en een sweather is een gebreide trui.
en nu sta ik in het Nederlands met mijn mond vol tanden want er zijn er nog veel meer en ik kan er even niet opkomen.
Maar woorden die in Canada engels heel wat anders zijn.
Oh ja dames die panties willen kopen, pas op je komt met een onderbroek thuis ;-)
Leuk onderwerp!
Ik zit een beetje in een ‘dubbele’ situatie qua taal, om het zo te zeggen, of eigenlijk driedubbel. Ik ga wonen in Comunidad Valenciana in Spanje, waar behalve het Spaans ook een vorm van het Catalaans (valencianos) gesproken wordt. Op zich spreekt iedereen in principe Spaans, maar het valencianos is de moedertaal van de echte locals. Dus als ik indruk wil maken… :-) Nu heb ik wel wat met bijzondere talen, heb ook Iers geleerd in Ierland. Daar heb ik gemerkt dat ‘onderdompeling’ in een taal voor mij het beste werkt. Dus in een land zelf, zonder dat je de mogelijkheid hebt om je in je eigen taal of in het Engels verstaanbaar te maken, zodat je gedwongen wordt om de taal van het land te leren.
Dat is wat ik ook ga doen in Spanje. Ik ben wel begonnen met Spaans leren (gewoon met een goede zelfstudiecursus), vind het een mooie taal, maar echt leren kan pas als ik in Spanje ben. Als ik enigszins vloeiend in Spaans ben, wil ik denk ik ook wel valencianos leren.
Maar… mijn vriend is Engels en dus communiceren wij in het Engels. Met Engels heb ik geen probleem, ik spreek het vloeiend, en als ik een keer een typisch Noord-Engelse uitdrukking niet begrijp dan is dat weer een gelegenheid voor een culturele uitwisseling ;-) Hij spreekt wel Spaans, heeft Spaanse vrienden en houdt zich afzijdig van de andere Engelsen in de omgeving omdat hij vindt dat hij in Spanje min of meer moet leven als een Spanjaard. Dit in tegenstelling tot veel van zijn mede-Britten die daar wonen, maar dat terzijde.
Qua werk ben ik ook niet op het Spaans aangewezen, omdat ik invaljuf word op een Engelse school in de omgeving.
Het wordt wel interessant als we een gezin willen beginnen… Het zit er dik in dat onze eventuele kinderen drie- of zelfs viertalig zullen worden. Ik praat Nederlands met ze, mijn vriend Engels, en op school spreken ze Spaans en valencianos…
Trouwens, met alle respect, als ik mag kiezen tussen roddelbladen en kinderboeken ga ik toch voor Harry Potter in het Spaans ;-)
Wij zijn bezig de Roemeense taal te leren via een cursus van een grote instelling(noem geen namen) het is door zetten hierbij en de simpele woorden gaan makkelijk zoals gedag zeggen en brood kopen .Maar hele gesprekken is toch heel wat anders.Maar we zullen de taal onder de ‘'knie’' moeten krijgen omdat we regelmatig in Roemenië zijn.
Hallo Allemaal,
Wij wonen sinds een maand of 3 in Noorwegen…
In het gedeelte waar ze nynorsk spreken.
De eerste twee maanden zijn we naar de cursus geweest maar die heeft nu een zomerstop waardoor ik niet verder kan leren…
Wij leren op de cursus nynorsk.
Mijn oudste dochtertje zit 3 dagen in de week op de kinderopvang en daar pik ik nog wel eens wat op…
Zij leert erg snel en kan het meeste al redelijk verstaan. Praten gaat ook elke keer makkelijker.
Die kinderen leren het zo snel dat ik er soms wel jaloers op ben…
Hier in het dorp zijn de meesten wel heel welwillend en kom ik er in mijn engels en soms een woordje noors toch uit…
Ik merk dat ik elke keer weer wat meer versta…achteraf denk ik wel eens dat had ik ook wel in het noors kunnen zeggen..
Na de zomer gaan we weer verder met de cursus en we nemen nu elke keer een kinderboekje mee van de kinderopvang. Dat werkt ook goed.
Maar wat Hans zegt dat je beter Bokmal kunt leren dan nynorsk daar zijn de meningen over verdeeld. Ik kreeg namelijk tips van andere Nederlanders en zelfs noren om Nynorsk te leren aangezien we ook in dat gebied wonen…
Groeten Nancy
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's