De taal

  • Verward

    Natuurlijk is een eerste vereiste om te emigreren “het spreken van de taal”.

    Toch zijn er genoeg mensen die emigreren zonder de betreffende taal te spreken. Ook al heb je je best gedaan de taal te leren, het is heel iets anders om het in de praktijk te brengen. Ook is er een wezenlijk verschil tussen ‘boodschappen doen’ en bijvoorbeeld ‘officiële papieren’.

    Wat zijn jullie ervaringen? Leuke/behulpzame tips?

  • Jo.

    Ja, schrijven blijft moeilijk.

    Vooral omdat ik het niet dagelijks hoef te doen.

    Die keren dat ik dan moet schrijven, blijf ik twijfelen over hoe ik het nou moet schrijven.

    Het komt ook doordat er twee (schrijf)talen hebben, nynorsk en bokmål.

    Ik heb het ène geleerd en woon in een gebied waar het andere gebruikt wordt.

    Tips?

    Geen idee, kinderen nemen zodat je ze met hun huiswerk kan helpen en daardoor meer leert of het in gang houdt?

    Als je een vrouw bent, geen huisvrouw blijven, maar een baantje nemen zodat je onder de lokale bevolking komt en de taal moet spreken.

    Geen nederlandse ontvanger voor je schotel meenemen, maar de tv, radio en krant van het land nemen.

    Je aanmelden bij klubs, sportverenigingen, bieb., enz.

    Niet in de buurt van andere nederlanders gaan wonen, maar tussen de mensen van het land.

    Geintresseerd in het land, de mensen en de kultuur zijn, open staan voor ze, een vriendenkring opbouwen.

    Er leven alsof je nooit meer weg zal gaan.

    Er is vast nog veel meer te bedenken, maar het meeste van wat ik schreef is zo wie zo al van zelfsprekend.

    Groetjes vanuit een bewolkt Noorwegen.

    Joke.

  • Verward

    Leuk Jo. Tuurlijk is veel vanzelfsprekend, maar ik had inderdaad even niet gedacht aan ‘twee talen in één land’.

    Je zegt dat schrijven niet altijd even makkelijk is (wat ik me levendig kan voorstellen!!).

    ;-) wil dit zeggen dat je niet op prikborden prikt in je nieuwe land/taal?

  • Saska

    Ik woon in Canada en engels krijgt iedereen op school, dus de basis was er wel.

    Maar dan nog sta je regelmatig met een mond vol tanden, omdat je zeker de eerste tijd geen vlugge opmerking kan geven, iets waar je in het Nederlands niet eens over na zou hoeven denken.

    Maar zoals Joke zei, onder de mensen komen, hetzij via de school van je kinderen, een baan etc.

  • stippel

    Wat ook goed werkt: naar de biep gaan (indien voorradig) en simpele kinderboekjes lenen (prentenboeken). Desnoods kinderboeken die je ook in het Nederlands hebt. En dan maar oefenen en opzoeken in het woordenboek… Indien kinderen voorradig: voorlezen in je nieuwe taal. Altijd goed voor veel hilariteit.

  • Jo.

    Nee, ik heb het wel op forums geprobeert, maar het lukt dan toch niet om je zo te uiten als in je eigen taal.

    En om nou telkens met een woordenboek te blijven werken en dat je nog steeds niet goed de werkwoorden kan buigen……. niet gezellig.

    Maar het ligt gewoon aan de taal ook, naast dat ik geen echte talenknobbel heb. :D

  • Verward

    Probleem met kinderboeken is dat het niet de bedoeling kan zijn dat je als 'Kluk Kluk“ of ”Pipo" gaat praten :-D

  • Verward

    Het zijn die kleine nuances wat iedere vreemde taal moeilijk maakt.

    Saska je had ook in het Franstalige gedeelte kunnen gaan wonen ;-)

  • Jo.

    Was het maar zo eenvoudig.

    Ookal beheers je een taal goed, er zijn altijd situaties waar je (bijvoorbeeld) emotioneel kan worden of iemand maakt een geintje en je wilt een gevat antwoord terug geven…..dan kom je er niet uit.

    Je mist dan toch het rap van de tong kunnen zijn.

    (ik neem nu Saska de wind uit de zeilen, maar ze zal zelf ook nog wel reageren, denk ik).

    Joke.

  • Hans

    In NO altijd Bokmaal leren. Nynorsk is economisch gezien volkomen irrelevant.