Tradities en lokale gewoontes rond zwangerschap, bevalling en kraamtijd

  • Bianca

    Nee, geen idee.

    Mijn zwager kwam eens een keer op een avond langs om iets op te halen en mijn man was aan het werk. Op dat moment huilde mijn dochter en probeerde haar in slaap te wiegen in mijn armen. Zij was toen twee weken oud en hij vroeg of zij vaak huilde. Toen was dat zo en hij bood aan om naar de apotheek te gaan om druppels te halen maar dat wilde ik niet omdat ik niet weet wat er in zit en ik ben niet zo dol op medicijnen, en zeker niet voor hele kleine baby's.

  • Patries

    Joehoe Bianca, applaus dat je het gewoon hebt geschreven en lak hebt aan een aantal mensen.

    aangezien je vraagt om andere ervaringen:-) Hierbij die van mij uit Argentinie

    Zwangerschap:

    Hier heeft men veel respect voor een zwangere vrouw. Zo zijn er speciale parkeerplaatsen bij de shoppings en bij de kassa's van de bouwmarkt en supermarkt een speciale rij waar zwangere vrouwen voorrang krijgen. Ook een keer bij de C&A werd opeens een kassa speciaal voor mij geopend.

    Hier ga je dus ook naar de gynaecoloog en beval je in het ziekenhuis. Een echo per kwartaal en iedere controle (1 x maand) gewicht en bloeddruk. Ook krijg je twee keer een urine en bloedonderzoek en een ECG voor het geval je onder narcose moet tijdens de bevalling.

    Ook hier wil iedereen weten wat het is (ook de kassavrouw in de supermarkt bijvoorbeeld), en vele vonden het raar dat ik het niet wilde weten en dat we ook de namen niet vertelden. Dus we moesten zeer duidelijk bij iedere echo zeggen dat we het niet wilden weten.

    Je krijgt ook om de haverklap een hand op je buik gedrukt….men wil allemaal voelen maar ja ze zijn nou eenmaal meer “handtastelijk” dan in nederland.

    Bevalling:

    In vele ziekenhuizen krijg je standaard een ruggeprik en veelal een onnodige keizersnee. Wij wilden een arts die voor natuurlijke bevalling is en ook het ziekenhuis is voor de natuurlijke bevalling. Dus geen ruggeprik. Er liep een verloskundige die me constant controleerde en 2 keer kwam de gyn. Ik lag in een prive kamer zoals hier wel gebruikelijk is als je een redelijke gezondheidsverzekering hebt. Toen het zover was, liepen we naar de verloskamer waar de man gewoon bij “moet” zijn. Hier is het een wet dat de man ook bij een keizersnee het recht heeft erbij te zijn. Na de geboorte werd ze gecontroleerd (kreeg al een vitamine K injectie en Hep B), terwijl de gyn met mij bezig was en daarna gewassen en aangekleed bij me gelegd. We liepen terug naar onze kamer met onze dochter bij ons en ze is niet meer van onze kamer afgegaan. Een verpleegster kwam mij regelmatig controleren (temperatuur en bloeddruk) en mijn dochter 1 keer per dag door de kinderarts. Ook helpt de verpleegkundige met borstvoeding enzo. Hier is het zeer gebruikelijk om de babies kaal te scheren na de geboorte en bij meisjes oorbellen te zetten. Kaal scheren is niet gebeurd en de oorbelletjes hebben we later gezet. De man mag gewoon op de kamer blijven slapen.

    In principe mag je na 32 uur na de bevalling naar huis. De baby wordt dan gecontroleerd en jij als vrouw ook. Als beiden in orde zijn mag je naar huis.

    Kraamtijd:

    Tja dan kom je thuis en zoek het maar uit…..dat was wel even stressen maar ja het ritme is toch wel snel gevonden.

    De hielprik wordt hier wel gedaan en als de baby 2.5 kg weegt ook de TBC vaccinatie.

    Na 10 dagen moet je terug komen naar de gyn voor controle. En wij iedere week met de kleine naar de kinderarts, er is geen consultatiebureau. Na 1 maand moest er een echo van de heupjes gemaakt worden, haar ogen en gehoor zijn toen ook getest. Vervolgens 1 keer per maand controle bij de kinderarts.

    Ook hier geen geboortekaartjes maar wordt iedereen telefonisch op de hoogte gebracht. Bijna iedereen geeft hier borstvoeding tenzij het niet gaat. Als je werkt heb je tot het kindje 1 jaar is, recht op 1 uur minder per dag werken.

    Als er bezoek komt, wast men hun handen alvorens de baby te pakken. Iedereen wil de baby vasthouden en nee zeggen zit er eigenlijk niet in. Hier is zowiezo familieleven belangrijk dus de kleine is er altijd bij. En hier worden kinderen overal mee naartoe genomen dus ook met uit eten, bruiloften etc….

    Hier wordt niets in de anus gestopt ook temperatuur opnemen bij een baby gaat onder de oksel en paracetamol is er in druppels. Naast borstvoeding krijgt de baby vitamine A, C en D. Bij 3 maanden ook ijzer en zodra er tandjes doorkomen fluor.

    Verder gelden er dezelfde vaccinaties als in nederland.

    Kinderen zijn heel belangrijk en iedereen is gek op kinderen en je krijgt constant waar je ook loopt commentaar op de kleine. Mensen draaien zich om om in de kinderwagen te kunnen kijken. Erg grappig.

    Dit is mijn verhaal.

    Groetjes

  • Expat

    …Elvira, keep up the stiff upper lip…je hebt NIKS begrepen van ironie.Kan gebeuren meisje…we wachten ‘met smart’ op jou bevallings verhaal…kom op!

  • ElviraUK

    Arme Expat, ik heb jouw nog nooit iets anders zien doen dan klagen, klagen,klagen en je weet het allemaal zoooooo goed!! NOT!!

    Mijn bevallingsverhalen liggen overigens allang achter me, gelukkig, en hebben in NL plaatsgevonden.

  • Dave

    Dames, laat die gefrustreerde lui maar kletsen. Mijn vriendin praat ook graag over kinderen. Moet kunnen hier zolang het over een emigratie bevalling gaat. Heb zo eens teruggelezen. Hans Henk Expat: Allemaal zielepoten die wel zouden willen dat ze een vriendin hadden. Zullen ze nooit hebben dus heb maar medelijden met ze. Gewoon negeren die hap!

  • Bianca

    Dave, bedankt voor de ondersteuning.

    Ik trek me inderdaad niets van aan wat al die gefrustreerde praat hier.

    Ik, en anderen worden beschuldigd van off topic onderwerpen maar de enige die off topic hun gal spuwen zijn zij zelf.

    Zit te denken om het nog leuker voor hen te maken: wat te denken door topics te openen over trouwen in het buitenland of doodgaan/rouwen in het buitenland???

    Over integratie gesproken…

  • Peter

    Ja Jordanie is ook echt weer een voorbeeld van een klassiek Emigratieland!!!!!!!!!!!

    NOT…..

    Peter

  • stippel

    Gelukkig is alle reut hier weer weg… Wel jammer dat mijn Arubaanse bevallingsverhaal ook verdwenen is….

    O, ja, ik zou ook nog schrijven over mijn bevallingsavonturen op Aruba.

    Wat mij opviel is dat bevallen daar veel meer gemedicaliseerd is dan Nederland, maar dat is niet zo bijzonder want dat is op veel plekken op de wereld zo. Een keizersnee is er zo gepiept. En eigenlijk is het standaard dat als je eerste kind met een keizersnee geboren is, de volgende ook zo wordt geboren. Ik heb dus moeten praten als Brugman om nummer 3 er zelf uit te mogen persen, omdat nr. 1 met een snee geboren is en nr. 2 langs de natuurlijke weg.

    Zwangerschapsgym is voor de expatwijffies, daar doen de locals niet aan.

    Zwangerschapscontroles zijn net als in Nederland. Mijn gynaecoloog was een soort fietsenmaker (geen interesse in de mens achter de buik) maar wel heel bekwaam. Thuisbevallen doen alleen de expatwijffies. Het kan wel, maar wordt niet aangemoedigd.

    Ik ben in het ziekenhuis bevallen (ja beste mensen, Aruba heeft ook een ziekenhuis, het Horacio Oduber Hospitaal) en belangrijke verschillen waren daar dat de baby's niet op de kamer bij de moeders mogen blijven ‘s nachts, dat je 12 uur moet blijven liggen na de bevalling (na nr. 2 stond ik ’n half uurtje later onder de douche) en dat je nogal je best moet doen om borstvoeding te mogen geven (de baby heeft honger, zullen we hem de fles geven, dan kunt u lekker rusten). Ook staat er altijd wel een behulpzame zuster klaar die de oorbelletjes wel eens even door de lelletjes van je verse spruit wil jassen voor je, als je dat wil. Het ziekenhuis is een beetje seventies (donkergroene tegeltjes in de badkamerachtige verloskamers) dus wordt vanzelf weer trendy.

    Kraamzorg is ook voor de expatwijffies, de locals regelen iets met familie. Er is nog een echt Buurt-Wit-Gele Kruis waar de prikken gegeven worden, de gehoortest wordt afgenomen en gewikt en gewogen wordt. Met Nederlands Groeiboek, als je dat wil. Iedereen dirkt zijn spruit extra mooi op als hij/zij weer naar het babybureau moet. Er wordt lekker met baby's gepronkt en talkpoeder is volgens mij het belangrijkste babyverzorgingsproduct.

    Borstvoeding geven in het openbaar is absoluut not done, zelfs niet als je alles netjes onderstopt. Baby's worden verder wel gewoon overal mee naar toe gesleept en leven lekker mee met de rest van het gezin.

    Folklore: baby's mogen niet met onbedekt hoofd na zonsondergang. Daar worden ze ziek van. Kraamvrouwen mogen niet blootvoets lopen. Dan vat je een kou op je baarmoeder. Een druppel regen op een baby resulteert onvermijdelijk in griep. En tocht is ook heel slecht voor de baby.

    Groot voordeel van werpen op Aruba: je hoeft je nooit zorgen te maken of je wel genoeg kleren hebt voor de spruit; die heb je nl. nauwelijks nodig. Enkele geklede rompertjes en klaar ben je er mee. Ook heeft je baby het nooit koud (als je de airco tenminste niet te hard zet). Ander bijkomend voordeel: je baby is yiu di tera (landskind) en mag te allen tijde terug op Aruba komen wonen. Onverwacht voordeel: als je eerste klas verzekerd bent, kom je op een kamer met uitzicht op palmenstrand en Caribisch zee. Je zou het er bijna voor doen. Nadeel van werpen op Aruba: hoogzwanger zijn bij 33 graden is geen pretje. De diepvries zat bij mij op de duur vol met ingevroren natte washandjes om onder m'n oksels te steken als ik zowat van m'n houtje ging van de hitte.

  • Bianca

    dat is idd erg jammer want het was heel erg leuk en op een onderhoudende manier geschreven…

  • Hank

    Gelukkig staat het er nu weer.