Ook in ons gezin zijn er drie nationaliteiten
Sophia zei: “Alles is stom, het land is naar, de mensen zijn dom, de cultuur is achterlijk, het weer is vreselijk, de regering is achterlijk, de winkels zijn afschuwelijk.”
Dus als je je dit vantevoren realiseert (oftewel zeker niet in ‘dat groene gras’ gelooft), weet je waar je aan begint?
Volgens mij zal er dan altijd wel iets anders ‘tegenvallen’.
Je kunt niet alles rationaliseren. Je kunt niet inschatten hoe je een flinke regenbui gaat missen, of het komen van het voorjaar, of je moeder, of je fiets, of een gebouw ouder dan 100 jaar, of de koffie van de buuf, of die zeurende collega. Of hoe je het gaat ervaren dat je geen flauw idee hebt of je echt wat hebt aan al die vage nieuwe vrienden die je het eerste jaar maakt. Dat kun je alleen maar ervaren. En doorbijten!
Verward, een vraagje (zonder persoonlijk te worden): Je begon deze discussie met de vraag of “onvrede in Nederland” een goede reden is om te emigreren, om vervolgens te vragen wat dan wél een goede reden is.
Vroeg je dit om “analytische” redenen, of ben je zelf serieus van plan om de grote stap te zetten?
Je hoeft uiteraard niet te reageren, maar ik vroeg me dat gewoon af… alvast bedankt voor je eerlijke antwoord.
Ik kan hopen redenen aanhalen waarom wij willen emigreren:
- interessantere scholingsmogelijkheden voor onze zoon
- interessantere groeimogelijkheden qua werk
- de uitdaging aan willen gaan om helemaal (nou ja, is relatief want we vertrekken niet zonder geld of job) van nul te beginnen
- je kind willen opvoeden met de idee dat de kerktoren niet bepalend is voor waar “thuis” is, dat er veel plaatsen op de wereld zijn die je als thuis kan ervaren
- … (en nog hopen dingen meer zijn in de loop der tijd al in onze gedachten gepasseerd over ‘waarom nog’, het is een bonte verzameling van redenen, waarvan de ene al wat zwaarder doorweegt dan de andere, maar alles tezamen maakt dat we echt wel de knoop hebben kunnen doorhakken)
En wat mij nou opvalt: mensen die enthousiast zijn voor je plannen en die het je gunnen, die vinden dat allemaal goede redenen. En honkvaste mensen die het maar niks vinden dat jij hun quasi ideale land wilt verruilen voor “dat stomme land”, die vinden in elk van die reden wel iets negatiefs waardoor zij vinden dat het geen goede reden is om te emigreren…
Ach, het zij mij wat!
Als je dergelijke verhuisplannen hebt, is het vooral nodig dat je heel goed nadenkt. En dat je dat ook heel nuchter moet trachten te doen. En als je wilt verhuizen met kinderen, denk dan nog maar een rondje extra er over na. Maar als jouw gevoel je blijft zeggen dat je het moet doen, dan moet je het doen. Ongeacht of mensen dat nou een goede of een slechte reden vinden.
Want als we heel eerlijk moeten zijn: je kan een hoop nuchtere gegevens op een rijtje zetten, maar uiteindelijk speelt Het Gevoel een zeer grote rol bij de beslissing om al dan niet te emigreren. En daar kunnen anderen geen oordeel over vellen.
Sophia: dat zijn wel veel vragen in één ;-)
Het is ook erg moeilijk om te antwoorden zonder te persoonlijk te worden. Ik had een aantal redenen voor m'n vraag.
Zo vaak is hier sprake geweest van ‘onvrede is geen goede reden’, terwijl ik juist bij diegenen die dat zeiden ‘onvrede bespeurde’. Ook gaven deze mensen nooit echte adviezen of goede redenen. Natuurlijk begrijp ik dat ze ook nu stil zijn, het blijft moeilijk om niet te veel ‘persoonlijks’ “vrij” te geven.
Een andere reden voor mijn vraag is dat ik met mijn ouders zeer vaak verhuisd ben (binnen en buiten Europa).
Het grappige is dat wij dat nooit als ‘emigratie’ zagen :-D. De reden dat wij verhuisden was verschillend. Proberen een beter bestaan op te bouwen, maar ook nadat je dat opgebouwd hebt ‘oorlog’ en daardoor geen goede scholing meer voor ons (kinderen).
Inderdaad gaan wij hopelijk binnenkort ‘verhuizen’. Nu ik zelf ouder ben zie ik het ineens als emigratie. Terwijl het eigenlijk heel simpel zou moeten zijn. Of ik op dit moment nu van het ene deel van NL naar een ander deel in NL verhuis of ergens naar een ander land. Ook moet ik toegeven dat hoe langer ik moet wachten, hoe beangstigender het wordt. Daarom zie ik nu veel meer voordelen in het ‘onvoorbereid weggaan’ :-D.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat hoe goed je je ook ‘voorbereid’ er altijd wel iets anders gebeurt. Laten we eerlijk zijn hier in NL heb je ook genoeg problemen op te lossen, dus waarom zou je dat op je nieuwe adres niet kunnen?
Ik merk ook dat mensen die het positief willen zien, die zien alle voordelen en iemand die het negatief wil zien, benadrukt de nadelen. Kennissen van ons die helemaal zeker waren van hun zaak, die vroegen onze hulp bij het bezichtigen van een paar huizen in onze streek. Hier was alles beter, en in Nederland waardeloos. Eenmaal aangekomen op het punt te bieden op het huis, sloeg het om. Nog geen 24 uur later zaten wij te klapperen met onze oren toen ze ineens alle nadelen van hier en de situatie viel ineens wel mee in Nederland. Blablabla. Persoonlijk meng ik me er liever niet meer in. Sla je ook geen flater bij de makelaar…
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?