Heb je een goede keus gemaakt?
Euh… als ik heel eerlijk ben dan kan ik daar nog geen goed antwoord op geven, ik vind dat ik daarvoor nog te kort hier woon.
Ik heb er wel 5 jaar over gedaan om tot die beslissing te komen. Ik weet wel dat je pas zo'n antwoord kan geven door het “gewoon” te doen. Het was hartstikke eng en moeilijk om alles wat vertrouwd was en zekerheid bood op te geven maar dat staat tegenover een ervaring die niemand mij kan afpakken.
Is het voor tijdelijk of de bedoeling daar oud samen te worden?
De bedoeling is om samen hier oud te worden…
Ik heb wel een soort garantie laten inbouwen: ik wil mezelf twee jaar de tijd geven om te wennen. Als dat op de een of andere manier niet lukt, met mij, de kids of met hubbie (!) dan gaan we terug naar Nederland.
Ik heb mezelf ook een doel gesteld door iets voor de samenleving te betekenen.
Ik weet niet of het gaat lukken maar ik zal proberen om alles in het werk te stellen om mijn droom waar te maken: ik zou zo graag een kleinschalig weeshuis willen opzetten, net zoiets als een gezinsvervangend tehuis, als je dat iets zegt.
Lukt dat niet dan heb ik nog andere “projekten” in mijn hoofd zitten die ik dan verder wil gaan uitwerken. Het heeft allemaal met sociale voorzieningen te maken.
Voel je dat je er jezelf kunt zijn…..zowel binnens- als buitenshuis?
In principe wel…
Alleen als je in het openbare leven stapt dan heb je toch aan een aantal regels te houden die hier gelden. Zo is het bijvoorbeeld niet gepast om met blote armen en benen rond te lopen. Dat deed ik al nooit maar ik zie dat sommigen wel doen. In bepaalde wijken van Amman kan dat makkelijker dan elders. Omdat ik geen hooddoek draag (en ik ben niet de enige) word ik toch vrij regelmatig aangekeken door zowel mannen als vrouwen. Ik vind dat vreemd omdat ik zoals ik al zei ik niet de enige ben die zo rondloopt. Als ik bij de schoonfamilie ben, moet ik me aan hun regels en gebruiken houden. Sommigen daarvan gaan tegen mijn principes in. Maar uit respect voor hen doe ik het wel, het is ook andersom: zij weten dat ik geen moslim ben en zal zoveel mogelijk hun best doen om mij naar mijn zin te maken. En als zij bij mij komen dan moeten zij zich aan mijn regels houden…
Waar vul je je dagen mee?
Nou, eigenlijk met niets!!! En dat valt enorm vies tegen.
Ik speel nu voor huismoeder en daar is op zich niets mis mee maar ik mis sociale contacten. In Nederland had ik een drukke baan, en was daarnaast nog moeder, schoonmaakster enz enz. Hubbie had een eigen zaak waardoor ik hem nauwelijks zag. Dat is nu gelukkig wel wat anders.
Maar omdat ik in een wijk woon die nog volop in ontwikkeling is (lees: geen voorzieningen) is het moeilijker om iets leuks te gaan doen. Zonder auto ben je nergens en hubbie heeft zijn auto nodig voor zijn studie. Pas als hij werkt dan kan er een tweede auto voor mij komen. Ik heb wel kennissen hier maar die hebben allemaal hun bezigheden en ik ben afhankelijk van vervoer. Als ik een taxi zou willen aanhouden dan moet ik minstens 500 meter lopen (bergje op en bergje af) totdat ik bij een doorgaande weg kom en dan maar hopen dat er een beschikbare taxi stopt. En in de hitte is dat niet altijd ideaal. Dus is internet de beste vriend van mij geworden. Sinds kort ben ik weer een cursus Arabisch aan het doen, die ik in Nederland ben begonnen maar opnieuw moet beginnen omdat er veel is weggezakt.Ik begrijp het beter dan dat ik het spreek of lees.
En zo nu en dan op bezoek bij de schoonfamilie, als ik daar zin in hebt of we gaan in het weekend wat cultuur opsnuiven. Op vrijdag, de arabische zondag zeg maar, wordt er heel vaak gepicknickt.
Wat is jou het meeste mee/tegen gevallen?
Tja, dat is een verhaal apart!
Als eerste wil ik zeggen dat het niet eerlijk is om Jordanie met Nederland te vergelijken omdat het verschil te groot is. Beide landen hebben zo hun voor- en nadelen. Maar goed. Het gaat nu om Jordanie. Wat mij meegevallen is:
veel zon en rust, cultuur, de enorme gastvrijheid, het lekkere eten, natuur, simpele dingen en genoegens des levens, warme familie, minder regels, geen overlast van post van bedrijven die geld van je proberen af te troggelen of telemarketing, geen blauwe enveloppen.
Wat mij tegengevallen is: de mentaliteit van de mensen; vaak door ontwetendheid, de bergen afval in de mooie natuur, het rampzalige verkeer, het gebrek aan discipline, de toch wel gesloten samenleving, Bookra insha'allah (morgen als God het wilt) is een veelgehoorde kreet die te pas en on te pas gebruikt wordt om op een beleefde manier nee te zeggen terwijl het oorspronkelijk een andere betekenis heeft, het is toch wel een mannenwereld waarin vrouwen nog steeds ondervertegenwoordigd is, dit is heel langzaam aan het veranderen maar toch, de islam toch wel heel ver doorgevoerd wordt in de samenleving (en dat kan zowel positief als negatief bedoeld worden!)
Nu zijn je kinderen nog heel jong, maar ook voor hun zal de overgang groot zijn geweest…..hoe is dat tussen je kinderen en school/de omgeving/je schoonfamilie/ de taal?
Wat mij verbaasde is dat de kinderen het zo goed hebben gedaan!!! Het was voor hen in het eerste jaar best wel zwaar, zeker op school maar ze hebben het zeer goed gedaan.En ik ben daar ontzettend trots op!!!
Kinderen kijken er toch anders tegen aan dan volwassenen.
Ik heb ze in Nederland goed voorbereid en heb hen een aantal dingen beloofd en die ook laten uitkomen. Nu was Jordanie voor hen niet vreemd omdat zij een aantal keren op vakantie waren geweest. Ze hebben heel veel neefjes en nichtjes om mee te spelen en als je nu aan hen vraagt waar zij het leuker vinden dan geven zij aan dat Jordanie leuker is. Natuurlijk missen zij bepaalde dingen van Nedeland, met name hun leuke school en hun vriendjes en de familie natuurlijk maar de wereld is een stuk kleiner geworden door de mogelijkheden van internet, ook al maken zij daar nog weinig gebruik van. Enne zij spreken beter Arabisch dan ik… het gaat zelfs zover dat zij onderling ook arabisch spreken. Maar ik blijf consequent Nederlands spreken om de feeling met de taal te behouden maar ook met de cultuur van Nederland.
Zijn jouw vragen voldoende beantwoord? (en waag het niet om “nee” te zeggen gezien de hele lap tekst die ik geproduceerd heb)
Groet,
Bianca