Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Cerise.
Ja behalve in Rotterdam in de metro.
Sorry, ik was even op vakantie 
heerlijk trouwens..
Ben het niet met je eens hoor, jezelf leren kennen speelt zich voornamelijk in jezelf af. Je kunt de omgeving gebruiken als hulp daarbij maar is zeker niet noodzakelijk.
Als je je zelf goed kent, kan je namelijk overal leven..;-) maar dan nog heb je persoonlijke voorkeuren en ga je daar waar je wilt, en dan meestal zónder enige problemen.
Goh
Ironisch genoeg zijn WIJ degenen die het meeste belasting afdragen…het is maar dat je het weet.
En ik vraag niks bijzonders hoor, gewoon iets wat iedereen krijgt, want ook bij ons lopen de kosten gewoon door, leuk of niet.
Verder niets als lof voor alle antwoorden hier, echt, hartverwarmend…
Prikkie, ik heb het gevoel dat veel mensen die terugkeren denken dat NL hen net zo gemist zal hebben als zij NL gemist hebben. Dat ze hier met open armen verwelkomd worden. De naakte waarheid is dat het net zo veel moeite kost om hier weer goed in ‘de systemen’ terecht te komen, als het je gekost heeft om er in het buitenland goed in te komen. Je vloekt hier net zo hard (behalve de christenen dan) op instanties als je hebt gedaan in 't buitenland.
De vrienden die je zo gemist hebt, zijn ondertussen ook gewoon doorgegaan met hun leven en vinden je ‘hallo-ik-ben-er-weer-feestje’ nog heel leuk, maar daarna moet 't toch echt weer vanuit jezelf komen, net als in dat buitenland waar je zo graag weg wilde. En doe er en passant ook maar een inburgeringscursus bij…
Bij mij kostte het ‘n jaar om hier weer ’n beetje te wennen (en ik ben maar 4 jaar weggeweest). Sommige mensen krijgen nooit meer worteltjes als je ze te vaak overpoot.
Binnenkort komt mijn nicht terug na 10 jaar in het buitenland en die heeft echt het gevoel dat ze hier helemaal platgeknuffeld gaat worden…. Auw dat gaat hard aankomen na die eerste 6 leuke vakantieweken…
Het motto in huize Stippel is: niet janken, vragen stellen en oplossingen zoeken.
Wij zitten nu 8 maanden in Canada. Wij hadden de mooiste plannen uitgewerkt. Niet uit de losse pols, maar goed voorbereid. We zouden een motel en een camping overnemen. 2 jaren aan gewerkt. Niets over het hoofd gezien. Waterdicht.
Toch vond de verkoper het op het laatste moment nodig om niet te verkopen. Inmiddels zaten wij hier met 4 kinderen. Een baan vinden is niet direct eenvoudig.
Inmiddels is er een bod uitgebracht op een ander motel en ademen wij rustig verder. We hebben Nederland verlaten om bepaalde redenen die nog niet veranderd zijn. We hebben daarom ook geen reden om terug te gaan.
Natuurlijk hopen we dat we zo spoedig mogelijk in een stabiele situatie geraken. We geven onszelf zeker 5 jaar, maar zoals we er nu tegenaan kijken hoeven we niet meer terug.
De kwaliteit van leven vind ik fantastisch. Ik heb in 8 maanden meer van mijn kids gezien dan al die jaren ervoor en dat is mij heel veel waard. Net als Saska mis ik wel eens het fricadelletje of de kroket (laatste maken we zelf nu) maar hier geniet ik van de mega BBQ 
Ik heb ergens anders gezegd “Je wint wat en je verliest wat”. Het is dan persoonlijke welke kant de weegschaal op gaat. Ik zou Loes aanraden de 5 jaar vol te maken. We hebben redelijk veel contact met andere NL'ers hier in canada die dezelfde vragen hebben gehad, maar nu voor geen goud meer weg willen. Veelal hebben ze daarvoor een verandering van baan en/of woonplaats moeten doormaken. Uiteindelijk zijn ze blij dat ze zichzelf die jaren hebben gegeven.
Wat jullie ook doen: Veel wijsheid gewenst.
Cees
