emigratie.startpagina.nl

Het leven na je emigratie: welke dilemma's kun je tegenkomen?

  • Anonymous avatar

    Evelien Steenkist

    Programma’s als Ik vertrek en Het roer om en ook andere media, die mensen volgen bij hun emigratie, spiegelen ons een rooskleurig beeld voor van het omgooien van je leven. Maar wat als die droom toch geen roze wolk blijkt te zijn?

    Wat doe je als je nieuwe leven niet zo mooi blijkt als je had gedacht?

    Het nieuwe KRO programma In de Schaduw van het Nieuws wil mensen aan het woord laten die deze dilemma's zelf hebben ervaren en die kunnen laten zien wat je na het avontuurlijke en spannende begin van een emigratie te wachten kan staan.

    Bent u zelf geëmigreerd en was de realiteit in uw nieuwe land anders dan u van te voren had gedacht, dan zou ik heel graag eens met u praten over uw ervaringen.

    Met vriendelijke groet,

    Evelien Steenkist

    Redacteur KRO's In de Schaduw van het Nieuws

    evelien.steenkist@kro.nl

    035-6713321

  • Anonymous avatar

    Verward

    “Wat doe je als je nieuwe leven niet zo mooi blijkt als je had gedacht?”

    Blijven ademhalen? ;)

  • Anonymous avatar

    Henk

    Ik vraag me af waarom mensen met hun ellende op TV willen leuren.

  • Anonymous avatar

    Bianca

    Om stiekum een bekende NL' er te worden???

    Of om anderen te waarschuwen???

    Geen idee maar wat maakt het uit als mensen daar voor kiezen?

  • Anonymous avatar

    Dionisio Vivo

    Dit soort programma's geeft mensen hier een lekker “gezellig warm”gevoel bij de kachel als ze naar de mislukkingen van een ander kunnen kijken. succes is niet leuk, we moeten ellende zien. Het is toch verschrikkelijk om mensen blij te zien in eel warm land met mooie mensen onder de palmen en met een rum-cola en een big smile naar miezerend Holland te wuiven? Nee daar krijg je geen hnoge kijkcijfers van .

  • Anonymous avatar

    stippel

    Wel waar joh, de meeste emigratieprogramma's tot nu toe eindigen toch heel positief? En daar kijkt half kneuterend Nederland naar. De andere kant mag ook best eens belicht worden.

  • Anonymous avatar

    lin

    Hallo,

    Ik snap de reacties niet zo goed…

    Ik lees me suf aan emigratieverhalen aangezien ik zelf al heel lang twijfel.

    We zijn niet allemaal hetzelfde,de 1 heeft meer dat ene zetje nodig als de ander.

    Ik zou daarom ook erg graag de minder positieve kant horen/zien of lezen.

    Hier lijkt wel een soort van taboe op te rusten…

    Groetjes,

    Linda

  • Anonymous avatar

    sacha

    Ik denk idd dat er heel veel NIET gezegd wordt, want wie wil er nou toegeven dat het toch wel een beetje tegenvalt. Iedereen heeft, zowel in nederland als ergens anders, wel eens even de balen, maar de dingen die steeds weer terugkomen jaar na jaar, dat zijn denk ik de dingen die men (te) laat pas beseft. In mijn geval is het zo dat ik op werkgebied 180 graden omgedraaid ben (nu al ruim 10 jaar), simpelweg vanwege het feit dat we ons eigen inkomen zeker moesten stellen met een eigen bedrijf en dat is keihard werken. Mijn nederlandse diploma's hebben hier weinig waarde en voor het administratieve werk wat ik gewend was, moet je taal wel heel erg goed zijn, maar ja dan gaat ook je leeftijd tellen en de ervaring die je in die jaren hebt opgedaan, heb je opgedaan op dat gebied en niet op (in mijn geval) je vroegere vakgebied. Kortweg; die keuze van toen, daar zit ik nu eigenlijk wel aan vast of anders is er nog maar een kleine kans dat ik mijn oude beroep weer op kan pakken als het niet meer zou gaan. Ik doe het met veel plezier, maar fysiek is het zwaarder dan ik had gedacht en dan heb je nog zo'n 30 jaar voor de boeg. Als eigen baas geen recht op WW en WAO of wat dan ook. Ik heb toen nooit serieus nagedacht over dat gedeelte, wuifde alles weg, zag alleen de voordelen. Ik zie veel mensen in zo'n zelfde omslag en de eerste jaren dan gaat het wel, maar het gezinsleven lijdt vaak onder de werkdruk, weinig vrije tijd, terwijl menigeen denkt het juist rustiger aan te gaan doen. Mis! Je moet er gewoon aan wennen en accepteren.

    Moraal van mijn verhaal: Er wordt vaak licht gedacht (ik dus ook) over de consequenties op lange termijn, maar je werk wat je elke dag moet doen, moet je tot aan je pensioen blijven doen en als je het niet leuk vindt of te zwaar wordt, dan moet het ook. De omgeving is dan wel mooi, maar heb je ook tijd om ervan te genieten? Zo ja, dan hou je het eerder vol, maar als je werk leuk is en je kunt het goed aan, dan is het een stuk makkelijker.

  • Anonymous avatar

    stippel

    Waarschijnlijk valt onze ‘emigratie’ dan ook onder ‘mislukt’, want wij hebben het ‘maar’ 4 jaar uitgehouden in de tropen (op Aruba). Wij gingen al weg met het idee dat het voor tijdelijk zou zijn. Mijn man is leraar en kon aan het werk op een contract van 3 jaar, ik ben na anderhalf jaar ook in het onderwijs gaan werken. Redenen om maar een jaar bij te tekenen en NIET te blijven waren voor ons:

    -Uiteindelijk toch te warm. 3 weken 30 graden vind ik nog grappig, meer vind ik uitputtend. Op kou kun je je kleden, op hitte ook maar je mag niet in je nakie voor de klas, helaas.

    - Slechte mogelijkheden om in een andere sector aan het werk te kunnen, en een door ‘vriendjes van vriendjes’ beheerste arbeidsmarkt

    - Weinig tot geen mogelijkheden om hulp te krijgen voor onze zoon (die een autistische stoornis heeft)

    - Heimwee, zeker het eerste jaar, maar na 4 jaar nog steeds. En ook heimwee naar het gematigd zeeklimaat!

    - Een heel klein wereldje, voor alles wat je meer wil ben je aangewezen op het vliegtuig.

    Veel mensen die ik ken die uiteindelijk teruggekeerd zijn, deden dat omdat hun ouders hulpbehoevend werden of omdat hun kinderen in Nederland gingen studeren, of om medische redenen (van zichzelf of van hun kinderen).

    Wij voelen het zelf trouwens niet als een mislukking. Als je al gaat met het idee dat het voor tijdelijk is, loop je ook makkelijk in de val om alles als minder belangrijk af te doen. Als ik nog een keer zou gaan, zou ik plannen maken voor een definitieve vestiging (maar dan niet naar Aruba). Volgens mij doe je dan toch beter je best om te integreren, hoewel wij b.v. wel de taal geleerd hebben en ons in het verenigingsleven gestort hebben, en niet alleen met de lokale Nederlanders (Makamba's).

    Je leert er zowizo een heleboel van!

  • Anonymous avatar

    sacha

    Ik zie jullie emigratie trouwens helemaal niet als mislukt hoor! Pas als je berooid en blijvend werkloos bent, dan denk ik dat het een grote fout is geweest. Of als je kinderen hun studiejaren zijn misgelopen. In de meeste gevallen is het vooral heel leerzaam.