Ziekenhuizen

Geertje

22-06-2008 11:34

Ik had voor een werkvergunning in Ghana een gezondheidsverklaring nodig. Dus ik ging naar een ziekenhuis. Urenlang zat ik op een houten bankje onder een mangoboom te wachten. Eindelijk was ik aan de beurt.
“What's wrong with you?” vroeg de dokter.
Niets dus. Ik had een gezondheidsverklaring nodig. Hij krabde over zijn hoofd. Helaas, die kon hij niet geven.
“You have to go to a better(!) hospital.”
Ik naar een groot ziekenhuis. Allerlei bloedonderzoeken zouden moeten worden uitgevoerd. Alles zou meer dan een dag in beslag nemen. Na drie dagen zou ik de uitslag krijgen en daarna zou ik een dokter moeten raadplegen. Ik had er h-e-l-e-m-a-a-l geen zin. Totdat iemand me vertelde dat er in Accra een ziekenhuis was waar ze daar toch gemakkelijker mee omgingen. Ik naar dat ziekenhuis.
Ik kwam bij een nogal flitsende jonge dokter. Hij keek me even aan.
“You need a HIVD test.”
Hij bracht me naar een laboratorium. De laborant ging dichtbij me zitten.
“You are here voluntary?”
“No. I need a a health certificate.”
“I see. So…..if it's not voluntary I can't do the HIVDtest.”
“Okay…. then let's make it voluntary.”
“ Good…..do you like counseling?”
“No.”
“Ah, when you don't want to counsel I'm not allowed to do the HIVDtest.”
“Oh….Okay, let's counsel.”
Of ik wist wat HIVD was. Of ik wist hoe je het kon krijgen. Of ik wist hoe je het kon voorkomen. Uiteindelijk begon hij heel zenuwachtig te schuiven op zijn stoel.
“Now I have to ask you a v-e-r-y personal an v-e-r-y confidential question.”
“Ik weet wat u me wilt vragen?” zei ik. “Kijk, voordat ik naar Ghana ging heb ik een HIVDtest gehad in Nederland”, loog ik. “Sinds ik in Ghana ben heb ik geen seks meer gehad”, loog ik weer.
Zijn ogen puilden uit zijn kassen.
“No sexs? You don't like Ghanaian men?”
Ik zei hem dat ik die vraag niet hoefde te beantwoorden omdat het geen onderdeel was van “the counseling”.
Hij prikte bloed en een half uur later was de uitslag (hoe noem je dat?) negatief of positief? In elk geval had ik geen HIVD. Vervolgens kreeg ik van de flitsende dokter een gezondheisverklaring, waarin misschien wel twintig testen werden genoemd waarop ik was onderzocht. Ik schoof 15 euro. Klaar!!!
anne

27-06-2008 16:56

Prachtig voorbeeld van hoe het er in Ghana blijkbaar aan toe gaat, leuk om te lezen.
Sophia

28-06-2008 19:02

Dank je wel voor het mailtje dat alle narigheid is verwijderd!
Ik heb zelf af en toe hier nog eens een kijkje genomen, schrok me wild van hoe het eraan toe ging de laatste tijd en ik had echt alle hoop op moderatie opgegeven, maar blijkbaar is er eindelijk actie ondernomen. Dat betekent dus dat ik weer terug kan komen
Geertje, ik heb me slap gelachen om jouw verhaal. Ik weet precies wat je bedoelt, heb zelf ook veel ervaringen op dat gebied door mijn jarenlange nauwe samenwerking en vriendschappen met Aziatische en Afrikaanse studenten in Nederland.
Leuk, die emigratie ervaringen!
henriette

28-06-2008 20:47

leuk verhaal. Ik heb zelf gelukkig geen verhalen over ziekenhuizen.
Bianca

29-06-2008 10:37

Nou Sophia, in dat geval welcome back!!!
Dus dan waren mijn acties uiteindelijk toch zinvol geweest.
Ik had de hoop bijna opgegeven.
Bianca

29-06-2008 10:47

Gelukkig heb ik dergelijke (wan)toestanden hier niet meegemaakt.
Wat mij wel opviel is het verschil tussen een prive ziekenhuis en een regeringsziekenhuis.
Een oom van mijn man werkte in zo'n regeringsziekenhuis, voor mijn gevoel ergens in de woestijn. Jaren geleden hebben wij hem eens een keertje opgezocht aldaar omdat mijn hubbie een check-up wilde hebben.
In die tijd had ik nogal last van darmprobleempjes om het zo maar eens te zeggen.
Het was een klein ziekenhuis en wat mij meteen opviel is dat de patienten gewoon op de gang lagen, ws te wachten op een behandeling of onderzoek.
Het zag er ouderwets uit en de medische apparatuur zag in mijn ogen ook onbetrouwbaar uit vanwege hun ouderdom.
Efin, ik voelde weer wat krampen opkomen en om te voorkomen dat ik een spoor zou achterlaten zocht ik maar een toilet op.
Je zou toch verwachten dat toiletten in ziekenhuizen brandschoon zijn maar wat ik zag sloeg echt alles.
Er zaten vrouwen op de grond te kletsen en te roken en toen ik zo'n klein kamertje binnen wilde gaan zag het er zo smerig uit dat acuut mijn krampen verdwenen!
Tja, het is ook een manier om van je krampen af te komen.
Maar sindsdien vertrouw ik geen enkel ziekenhuis, ook al weet ik, dat er ook zeer schone en modere ziekenhuizen zijn maar blijkbaar is de eerste indruk toch erg bepalend.
Hank

29-06-2008 11:12

Leuk verhaal!
Sophia

30-06-2008 00:14

Dank je wel
john sprangers

09-07-2008 00:32

Beste lezer,
Door toeval kwam ik bij dit bericht terecht en ik heb enige prangende vragen. Wellicht, dat één van u die de situatie in de ziekenhuizen in Accra kent, mij kan antwoorden.
Vandaag heb ik een bericht ontvangen, dat de moeder van een vriendin een ongeluk heeft gekregen en hierbij haar been heeft gebroken.
Zij is naar een ziekenhuis in Accra gebracht en moet nu eerst € 350 betalen, alvorens zij geopereerd kan worden.
Zijn dit soort praktijken u bekend? Hoe is de gezondheidszorg in Ghana georganiseerd? Kunnen Ghanese burgers gewoon een medische behandeling krijgen of moet daar eerst voor betaald worden?
Van harte hoop ik, dat één van de lezers mij kan helpen.
Met vriendelijke groet,
John Sprangers. Geertje schreef:
>
> Ik had voor een werkvergunning in Ghana een
> gezondheidsverklaring nodig. Dus ik ging naar een ziekenhuis.
> Urenlang zat ik op een houten bankje onder een mangoboom te
> wachten. Eindelijk was ik aan de beurt.
> “What's wrong with you?” vroeg de dokter.
> Niets dus. Ik had een gezondheidsverklaring nodig. Hij krabde
> over zijn hoofd. Helaas, die kon hij niet geven.
> “You have to go to a better(!) hospital.”
> Ik naar een groot ziekenhuis. Allerlei bloedonderzoeken
> zouden moeten worden uitgevoerd. Alles zou meer dan een dag
> in beslag nemen. Na drie dagen zou ik de uitslag krijgen en
> daarna zou ik een dokter moeten raadplegen. Ik had er
> h-e-l-e-m-a-a-l geen zin. Totdat iemand me vertelde dat er in
> Accra een ziekenhuis was waar ze daar toch gemakkelijker mee
> omgingen. Ik naar dat ziekenhuis.
> Ik kwam bij een nogal flitsende jonge dokter. Hij keek me
> even aan.
> “You need a HIVD test.”
> Hij bracht me naar een laboratorium. De laborant ging
> dichtbij me zitten.
> “You are here voluntary?”
> “No. I need a a health certificate.”
> “I see. So…..if it's not voluntary I can't do the HIVDtest.”
> “Okay…. then let's make it voluntary.”
> “ Good…..do you like counseling?”
> “No.”
> "Ah, when you don't want to counsel I'm not allowed to do the
> HIVDtest."
> “Oh….Okay, let's counsel.”
> Of ik wist wat HIVD was. Of ik wist hoe je het kon krijgen.
> Of ik wist hoe je het kon voorkomen. Uiteindelijk begon hij
> heel zenuwachtig te schuiven op zijn stoel.
> "Now I have to ask you a v-e-r-y personal an v-e-r-y
> confidential question."
> “Ik weet wat u me wilt vragen?” zei ik. "Kijk, voordat ik
> naar Ghana ging heb ik een HIVDtest gehad in Nederland", loog
> ik. “Sinds ik in Ghana ben heb ik geen seks meer gehad”, loog
> ik weer.
> Zijn ogen puilden uit zijn kassen.
> “No sexs? You don't like Ghanaian men?”
> Ik zei hem dat ik die vraag niet hoefde te beantwoorden omdat
> het geen onderdeel was van “the counseling”.
> Hij prikte bloed en een half uur later was de uitslag (hoe
> noem je dat?) negatief of positief? In elk geval had ik geen
> HIVD. Vervolgens kreeg ik van de flitsende dokter een
> gezondheisverklaring, waarin misschien wel twintig testen
> werden genoemd waarop ik was onderzocht. Ik schoof 15 euro.
> Klaar!!!
Jeroen

09-07-2008 13:21

Hallo John,
Niet direct een antwoord, wel een tip: probeer het eens op http://ghana.prikpagina.nl, daar weet men dit wellicht.
Jeroen
john sprangers schreef:
>
> Beste lezer,
>
> Door toeval kwam ik bij dit bericht terecht en ik heb enige
> prangende vragen. Wellicht, dat één van u die de situatie in
> de ziekenhuizen in Accra kent, mij kan antwoorden.
>
> Vandaag heb ik een bericht ontvangen, dat de moeder van een
> vriendin een ongeluk heeft gekregen en hierbij haar been
> heeft gebroken.
> Zij is naar een ziekenhuis in Accra gebracht en moet nu eerst
> € 350 betalen, alvorens zij geopereerd kan worden.
> Zijn dit soort praktijken u bekend? Hoe is de gezondheidszorg
> in Ghana georganiseerd? Kunnen Ghanese burgers gewoon een
> medische behandeling krijgen of moet daar eerst voor betaald
> worden?
>
> Van harte hoop ik, dat één van de lezers mij kan helpen.

Ziekenhuizen

Geertje

anne

Sophia

henriette

Bianca

Bianca

Hank

Sophia

john sprangers

Jeroen