Welk land voel je je thuis?

sacha

10-05-2008 15:22

Aangezien het rustig is op het prikbord, leek het me eens leuk om te horen hoe of men geintegreerd is in het buitenland en wat men ervaart als men weer eens terugkomt (vakantie) in Nederland.
Zelf gaan wij ongeveer 1 keer per jaar weer even naar Nederland en elke keer valt het méér tegen. Ten eerste omdat we het drukke verkeer niet meer gewend waren, wat een ergernis. Ten tweede de mentaliteit, mensen zijn ontzettend mateialistisch en daarbij ook nog eens oppervlakkig. Ten derde is hier in Frankrijk het onderwijs en gedrag en opvoeding van de kinderen in het algemeen heel goed, dat ook weer een zeer positieve invloed heeft op onze kids. Het shoppen is nog wel leuk in NL, maar dat is dan ook alles. Waar we nu wonen hebben we vriendschappen opgebouwd die heel wat meer diepgang hebben dan we ooit in NL kenden. Misschien ligt dat aan de keuzes die we hier gemaakt hebben wat betreft met wie we omgaan., niet iederéén is zo. Er zijn enkele fijne mensen overgebleven uit NL met wie we nog steeds leuk contact hebben, maar die kun je op één hand tellen. Ik merk nu dat ik bijna alleen nog maar met franse kennissen en vrienden mail en dat ik aan hun denk als ik in een leuke souvenirswinkel kom, i.p.v. de nederlandse groep. Ik zou ook niet terugwillen als we met pensioen gaan, hier is ons thuis.
elvira

10-05-2008 23:39

Dit verhaal is erg herkenbaar voor mij. Ik voel me hier tot op zekere hoogte thuis, maar eerlijk gezegd wil ik hier niet mijn hele leven blijven wonen. Hoewel wij goed geïntegreerd zijn, inmiddels een leuke engelse vriendenkring hebben opgebouwd, blijf ik me toch een buitenstaander voelen. Wij zijn ook bewust niet in een zogenaamde nederlandse enclave gaan wonen, maar echt tussen de engelsen en de kinderen gaan naar een engelse school.
Wij willen graag dat onze kinderen hier de middelbare school voltooien want ik vind het onderwijs in NL niet goed en veel te massaal. Daar staat wel weer tegenover dat ik de nederlandse maatschappij an sich toch nog steeds socialer vind dan de engelse maatschappij. De kloof tussen rijk en arm in Engeland gaat mij steeds meer tegenstaan en die situatie is er in NL absoluut (nog) niet, met uitzondering van een klein deel van de bevolking misschien. Er is hier een gigantische zogenaamde “onderklasse”.
Wij zien onszelf naar Frankrijk gaan op termijn (heb daar jaren geleden een jaar gewoond en volg nog steeds franse les aan de Alliance Francaise hier in London).
Iedere keer als ik in Nederland kom valt het me ook op dat het verkeer zo verschrikkelijk druk is, altijd files, en dat terwijl ik hier nu toch in een stad met 7 miljoen inwoners met 4 internationale luchthavens woon. Ik krijg een beetje een claustrofobisch gevoel in NL, overal waar je kijkt zijn wel huizen, of industrieterreinen, wegen, maakt niet uit. Als ik hier de stad uit ga, kom ik natuur tegen en kan ik echte stilte vinden.
Als mijn man met pensioen gaat, gaan wij zeker niet terug naar NL, dat staat vast.
Bianca

11-05-2008 15:18

Hoewel ik nog maar relatief kort (bijna twee jaar alweer) woon in Jordanie kan ik niet precies zeggen of ik me thuis voel hier.
Wat ik prettig vind hier is de natuur (als ik uit het raam kijk dan zie ik bergen en heel veel bomen) en de culturele en historische schatten, de vriendelijkheid en gastvrijheid van de inwoners (dit in tegenstelling tot de NL'ers), de rust die ik hier heb gevonden, het lekkere eten en de traditities (die mij ook soms heel erg tegen kunnen staan). Files bestaan hier niet.
Aan de andere kant erger ik me aan het verkeer: er is geen controle en geen respect voor de medeweggebruikers en iedereen doet maar wat.
Ook de mentaliteit op sommige gebieden mag wat mij betreft nodig bijgesteld worden. Maar ja, ik ben dan ook een westerse die met westerse ogen en waarden kijkt naar de oosterse manier van leven. En dat kan niet altijd goed gaan.
Geertje

12-05-2008 17:52

Leuk onderwerp. Kijk, thuis voelen zal ik me nooit in zwart Afrika, maar dat wist ik van te voren. Ik ben hier gaan wonen - en beslist niet uit onvrede met Nederland, want ik heb het daar en in Belgie geweldig naar mijn zin gehad - omdat ik me wilde gaan vestigen in een totaal andere cultuur. Hoe langer ik hier woon hoe meer inzicht ik daarin krijg en hoe meer ik leer van mijn eigen cultuur. Het is hier echt hoofdzakelijk overleven en in de dorpen een kwestie van eten, slapen en voortplanten. Het leven hier is absoluut niet te vergelijken met een leven in Europa. Geen stromend water, heel vaak geen elektriciteit en een geweer in huis voor als het moeilijk wordt. Een auto van meer dan twintig jaar oud die om de haverklap in panne valt en wegen vol kuilen en gaten. Niet iedereen zal zo’n leven leuk vinden, maar ik vind het geweldig om te zien hoever ik het hier schop.
Ik woon hier op een compound vol moslims met wie ik het ontzettend goed kan vinden. Als ik dan via internet de Europese kranten lees met dat hele gedoe over o.m. die film van Geert Wilders, dan vraag ik me af wat in godsnaam het probleem is. En als er dan ook nog een partij wordt opgericht met de naam Trots op Nederland of ik lees over dat BHV-gedoe in Belgie, dan vind ik dat van een kneuterigheid waar ik niet meer bij wil horen. De boom van Anna Frank, mijn hemel, waar gaat dit over! Met alle respect overigens voor wie daar anders over denkt.
Een keer per jaar ga ik, met tegenzin, terug naar Belgie en Nederland. Belgie vind ik nog altijd veel leuker dan Nederland. Nederland is me veel te calvinistisch. Als ik Nederlandse en Belgische vrienden ontmoet dan merk ik toch dat ik steeds meer aan het vervreemden ben. De gespreksonderwerpen interesseren me meestal niet meer. Wat ikzelf te vertellen heb interesseert die mensen niet, tenzij ze flink bereisd zijn. Het liefst nog ga ik dan om met mensen die ik in Afrika of door Afrika heb leren kennen.
De mensen zijn hier geweldig creatief omdat ze proberen met niets iets voor elkaar te krijgen. Fysiek zijn ze zo sterk (ondanks de vaak slechte voeding) dat ik me vaak een gigantisch watje voel en er wordt ontzettend hard gewerkt (als er werk is). De meeste kinderen (en ouders) in Europa vind ik een ramp; voortdurend lopen die kinderen de aandacht van alle volwassenen op te eisen en die krijgen ze nog ook. Het klimaat vind ik ook verschrikkelijk. Ik ga dan ook bewust zo in oktober of november terug en als ik dan sta te bibberen op een station vol tocht (want een auto heb ik daar niet meer) dan verlang ik eindeloos naar tropisch Afrika, waar ik geen airco nodig heb omdat ik aan zee woon. Hier is het locale eten drie keer niks, maar ik heb geleerd Europees te koken. Verder mis ik kaas en vooral melkprodukten, maar echt veel kan me dat ook niet schelen. Dan loop ik hier tegen de bureaucratie aan omdat de overheidsorganisaties geen middelen hebben. In Europa loop ik er tegenaan door een teveel aan middelen.
Maar het grote verschil met Afrika vind ik dat het in Europa zo saai is. Hier valt altijd wat te lachen. Je hoeft je neus maar buiten te steken en je hebt weer een maf verhaal.
De mensen zijn ontzettend beleefd. In Europa vind ik de mensen vaak geweldig onbeschoft en de weinige Europeanen die ik hier in Afrika tegen kom gedragen zich vaak op een manier waardoor ik me diep schaam een Europeaan te zijn.
Nog een laatste belangrijke verschil. Als Nederlander of Belg heb je zoveel keuzemogelijkheden. Je kunt ervoor kiezen te trouwen of niet, je kunt kiezen voor kinderen of niet, je kunt je beroep kiezen, je kunt je baan kiezen, je kunt bepalen waaraan je je geld spendeert en je kunt ervoor kiezen te emigreren of niet. De mensen hier hebben maar een keuzemogelijkheid: illegaal naar Europa of de VS vertrekken en hopen op een verblijfsvergunning. Doordat ik in Nederland ben geboren voel ik me dan ook erg bevoorrecht. Alleen maar met de Belgische nationaliteit was ik ook akkoord gegaan.
elvira

12-05-2008 19:18

Mooi geschreven verhaal Geertje, veel succes daar!
Expat

12-05-2008 23:01

Wij hebben een tijdje in het buitenland gewoond, groot huis, 2 auto's.Een fijn en rustig bestaan.Totdat er een aanbieding kwam van een vroegere chef, ‘en als het in NL niet zou lukken zou duitsland altijd nog een optie zijn ’
Nou, dat liep allemaal anders.Het leven in NL was in de tussentijd ook doorgegaan en niemand zat hier op ons te wachten, voor famillie was elke moeite sowieso teveel, en en passant lieten toemalig beste vrienden ons ijskoud vallen.
Die vroegere chef met al zijn beloftes verliet het bedrijf en liet pas máánden later een excuusplant bezorgen, hadden we veel aan :-( we zaten inmiddels tot onze nek in de schulden vanwege het huis in het buitenland wat maar niet verkocht…
Afijn, na flink met de prijs zakken verkocht het toch.Financieel kunnen we ademen maar we voelen ons in NL helemaal niet meer thuis en doen al meer dan een half jaar pogingen hier weg te komen.Niet dat nederland zo slecht is, maar het feit dat je als ‘loser’ word bestempeld als je uit het buitenland terugkeerd, en als blijkt dat niemand je juichend op staat te wachten is bijzonder vervelend.Wij HOEFDEN niet terug maar dachten een stap voorwaarts binnen het bedrijf te doen…dat de kinderen hier beter onderwijs zouden krijgen ( viel tegen…)
Ik moet zeggen; hoe langer het duurt, hoe minder ik geloof dat we ooit nog eens terug kunnen keren naar het buitenland.Dus bereid ik me maar voor op een karig grijs bestaan in een land wat de mijne niet meer is, behalve op mijn paspoort.
Ik hoef geen groot huis of eigen auto, dáár gaat het dus niet om, maar mis de haast vanzelfsprekende vriendschappen, het gevoel mens te zijn.Hier in NL hou ik mijn mond over het buitenland anders vind men je maar een opschepper, en hier ben je sowieso blij als iemand het woord tot je richt…voor de rest hoef je niks te verwachten.Dat is mij echt tegengevallen, maar het is een gevolg van een keuze die gemaakt is, dus naar buiten toe doe ik alsof er niks aan de hand is, maar o, wat ben ik blij als we wegkunnen, echt waar.
Pietje

13-05-2008 01:26

Ik vind het buitenland best aardig en heb al in ZA, NO en CH gewoond. ZA is gewoonweg te ingewikkeld qua economie / criminaliteit / verassingen (het is er schitterend wonen als je al voldoende geld hebt of een groot vangnet via familie en dergelijke). NO is geweldig omdat de levenstandaard zo hoog is alleen zijn de mensen erg gesloten en is alles zo onmogelijk duur. CH lijkt wel op NO alleen zijn de mensen en het land erg steriel.
Hoe meer je reist en hoe meer je in het buitenland woont hoe meer je merkt dat het idee dat NL voller is of minder vriendelijk is niet helemaal waar is. Ook in NL kun je prima op een rustige plek wonen en ervoor kiezen om met mensen om te gaan die wel de tijd nemen en sympathiek zijn. Ook is het niet zo dat je in het buitenland niet hard hoeft te werken en geen stress zult kennen.
Het voordeel van NL is dan wel weer dat je alles op de automatische piloot kunt doen en niet tegen cultuurverschillen, de uitdaging van een vreemde taal enzovoorts aanloopt.
Plus dat er in het buitenland meestal minder vrije tijd is dan in NL. Mits je natuurlijk niet steeds overwerkt en mee gaat in de “rat race”.
Pietje

13-05-2008 01:29

Ik heb een hekel aan mensen die Afrika zo geweldig vinden en Europa en de Europese manier van leven door het slijk halen. Ik vind Afrika juist verschrikkelijk en ik ben er al vaak geweest. Die hele manier van leven op existentiele basis vind ik erg plat en in Islamitische landen krijg ik het altijd Spaans benauwd omdat het er zo claustrofobisch is met de hoge bevolkingsdichtheid, regeltjes en anti-niet-Islam wat de klok slaat.
Expat

13-05-2008 09:25

Mee eens.Ik zou het zo willen zeggen; de levensstandaard is anders in Afrika.Ik heb er enorme gastvrijheid gekend (weer eens wat anders als mensen die zwijgend langs elkaar heenlopen), maar ook dat iedereen op elkaar let, en aan alle kanten werd aan mij getrokken of ik alsjeblieft kon helpen mensen naar europa te krijgen.
Ik kwam een man tegen die uit een pocket zichzelf duits aan het leren was.'waarom leert u duits?' ‘dan kan ik daar gaan werken, snel rijk worden en in een mercedes gaan rijden’
'maar ik rij toch ook niet in een mercedes??'
'ja, maar jij bent een vrouw'
Zulke gesprekken.Herkenbaar wellicht.En ik kon niemand wijsmaken dat er ook in nederland werkelozen waren, armoede en uitzichtloosheid.Echt heel opmerkelijk.
Joke.

13-05-2008 09:54

Hoi Geertje.
Ik kreeg niet mee in welk land je zit en hoelang al.
Je weet dat als je te lang blijft, je niet meer wend in NL?
Men zegt, dat dat na drie jaar al op gaat.
We redde het inderdaad niet meer.
Niet dat we zijn teruggekeerd naar Afrika, maar wonen nu in Noorwegen.
Toch herken en onderschrijf ik veel van je gevoelens en gedachtes.
Succes daar en geniet ervan.
Joke.

Welk land voel je je thuis?

sacha

elvira

Bianca

Geertje

elvira

Expat

Pietje

Pietje

Expat

Joke.