We zijn van plan te emigreren met kinderen maar we gaan zeggen dat we het 1 jaar gaan proberen kijken hoe het ons allen bevalt dat we eventueel weer gemakkelijk terug kunnen keren we houden ook een huis aan.
daar hebben we gelukkig al een huis.
Ziekenfonds willen we ook 1 jaar aanhouden.
Hadden jullie dat ook gedaan of gelijk definitief vertrokken???
Wij zijn gelijk definitief vertrokken, nou ja wat is definitief, uiteraar kun je altijd terug.
Maar wij hebben huis in Nederland verkocht en in Canada gelijk een huis gekocht.
Ten eerste omdat we het vreselijk zonde vinden om geld aan huur te verspillen en ten 2 omdat we ons echt wilden settelen.
Zelf denk ik als je een stekkie in Nederland houd voor het geval dat ben je neit zeker van je zaak.
Mocht het dan eens tegenzitten..en dat gaat vast wel gebeuren, dan heb je met een huis in Nederland denk ik eerder laten we teruggaan..ipv het echt proberen.
Maar goed dat is mijn idee…en daar moet jij je natuurlijk helemaal niets van aantrekken.;-)
Waar willen jullie naartoe?
Hoi Jolanda,
Onze emigratie was sowiso tijdelijk (een contract van 3 jaar) dus dat maakt de uitgangssituatie al heel anders. Ik moet wel zeggen dat we pas na 1 jaar echt een beetje begonnen te settelen in ons nieuwe land en in ons nieuwe leven. Ik heb het eerste jaar echt rondgelopen met het idee dat het toch maar voor tijdelijk was, dus dat ik ook niet zo hard m'n best hoefde te doen om te integreren. Pas toen ik dat liet varen, werd het echt leuk. Na 1 jaar hebben we ons huis in NL verkocht. Toen we na 4 jaar terug naar NL gingen, pasten we ook niet meer terug in ons oude leven, dus waren we blij dat we ons huis in NL verkocht hadden.
Ik zou me zo voor kunnen stellen dat je, als je NL ‘achter de hand houdt’, er niet 100 % voor gaat en het eigenlijk alleen maar ingewikkelder voor jezelf maakt. Maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Succes!
Stippel.
Wij hadden in eerste instantie een contact voor drie jaar, maar de bedoeling was er te blijven.
Het deurtje op een kiertje houden, was voor ons dat we zo wie zo naderlandse staatsburgers blijven en genoeg geld om terug te kunnen keren.
Saska zegt het wel goed, wanneer je te veel band met NL houdt, ben je geneigd om bij de eerste de beste grote tegenslag (werk, mentaliteit mensen, klimaat, maar ook in je huwelijk) te zeggen “ik ga weer terug”.
Wij zijn uiteindelijk na drie en half jaar teruggekeerd.
Werk, woning, alles weer op de rails zetten in NL kost een paar weken, maar het is te doen.
Misschien hangt het ook af naar welk land je gaat, maar je gaat of je gaat niet en je instelling bepaald hoe je het ervaart………….en de omstandigheden natuurlijk.
Joke.
Wij zijn allebei een Europees maar mijn man is Canadees permanent resident en heeft een Bermuda paspoort, dus wij hebben het grote voordeel dat er zowiezo drie deuren voor ons openstaan. Omdat hij een eigen huis had toen we trouwden en ik niet, was de keus makkelijk: Canada. Maar wél met het idee dat als het op de één of andere manier hier niet naar ons zin zouden hebben, of ik teveel heimwee naar Ned zou krijgen (nou ja, familie, naar Ned als land kan ik me dat nauwelijks voorstellen), we het ergens in Europa zouden zoeken.
Nu, na een dikke twee jaar, weten we het pas zeker: hier willen we wonen, in Canada. Toch vond ik het zelf heel fijn om een keuze achter de hand te hebben, ik heb me ook (nog steeds) niet uitgeschreven in Nederland, dat doe ik pas als ik hier mijn papieren helemaal in orde heb. En hoewel Canada een heerlijk land is, heb ik toch vooral in het begin menig keertje terug gewild… naar het oude vertrouwde. Dat is er nu af, Canada is mijn land, sommige dingen zijn beter en andere minder. Daar leer je mee leven, en de ruimte en vrijheid en prachtige natuur, tja, daar kan natuurlijk niets tegenop!
Dus, tja, dat is natuurlijk een eigen beslissing, als je het geld ervoor hebt, zou ik een achterdeurtje openhouden. Alleen al om het idee, je voelt je dan geen gevangene in het buitenland. Is lastig uit te leggen… iedereen is natuurlijk verschillend.
`Dank je wel voor jullie reacties.
We houden inderdaad geld apart om eventueel terug te kunnen keren je weet nooit wat er kan gaan gebeuren ziekte oorlog enz echt niet kunnen wennen, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling
Mijn man is Pakistaans en heeft het hier nooit naar zijn zin gehad, heb zelf ook altijd weg gewild uit Nederland.
Wij schrijven ons wel uit omdat we kinderen hebben die leerplichtig zijn , zij gaan daar dan naar een internationale school .
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's