emigratie.startpagina.nl

Volwassenwordende kinderen van emigranten....

  • Anonymous avatar

    Joke.

    Hoi.

    Mijn meiden zijn 19 en 16 jaar.

    De oudste heeft 3 jaar op Gran Canaria gestudeerd en is nu terug in Noorwegen.

    De jongste zit in haar eerste jaar op GC en denkt er over om daarna in NL te gaan studeren.

    Het zet me wel eens aan het denken over de “toekomst” en waar zij zullen eindigen en hun leven gaan leiden.

    Ik zal ze niet stoppen of proberen om te praten.

    Ik zal ze ook geen schuldgevoel geven, maar eerder een schuldgevoel hebben, stel dat wij weer van land zouden veranderen.

    Hoe is dat voor jullie?

    Ik denk dat aan iedereen die in het buitenland woont en waarvan de kinderen uitgevlogen zijn of gaan uitvliegen.

    Joke.

  • Anonymous avatar

    Ernesto

    Mijn kinderen zijn er alleen sterker, cosmopolitisch en positief geworden van de migratie. En zeer waarschijnlijk migreren ze over een tijdje naar …ergens. Een ding weet ik zeker: door hun ruime blik op de wereld zijn ze in staat om waar dan ook een nieuw leven te beginnen en daarbij de vruchten van te plukken maar ook voldoende weerstand te hebben om tegenslag te incasseren.

    Was ik op een plek gebleven, dan hadden ze dit meegekregen. En ik zal ze evenmin stoppen, ik zal trots op hen zijn als ze elders gaan kijken en wonen.

  • Anonymous avatar

    bits

    Ernesto,

    erg mooi geschreven

  • Anonymous avatar

    peter

    Familie van mij is ge-emigreerd naar Australie. OA om hun kinderen een beter toekomst te bieden dan in Nederland.

    Nu de kinderen volwassen zijn zij ( de kids ) uitgevlogen naar ;

    Canada

    Nederland

    Spanje

    Eentje is in Australie gebleven

  • Anonymous avatar

    Pietje

    Mijn vrouw is Amerikaanse en we hebben ervoor gekozen onze toekomstige kinderen daar te laten opgroeien. Ik verwacht dat onze kinderen Amerikanen worden en het leed van emigratie bespaard blijft.

    Veel mensen denken dat je van emigratie gelukkiger wordt. Ik denk zelf dat het opgroeien in een cultuur en daar echte vriendschappen enzovoorts opbouwen psychisch gezonder is dan ergens tussen twee of meerdere culturen in te hangen.

    Veel emigrantenkinderen worstelen met het zogenaamde expat-syndroom waardoor ze nergens aarden.

    http://nl.wikipedia.org/wiki/Expatriate