waar naar toe, wat en hoe

  • ontevreden in Nederland

    Mijn echtgenoot en ik zijn een beetje klaar met Nederland en haar (politieke) klimaat. Wij willen wel emigreren maar weten eigenlijk net e. Met name ook vanwege realiteits nuchterheid. Waar schieten we iets mee op? Wat is haalbaar en ook een daadwerkelijke verbetering? Wij zijn beide hoog opgeleid. Mijn man is specialist in de infrastructuur en ik heb kennis van onderwijs, sociale vraagstukken en belasting. Wij hebben beide leidinggevende ervaring. Na verkoop van ons huis en en deel van onze spullen hebben we een eigen vermogen van ongeveer €150 000,- Onze kinderen zijn het huis uit. Wij zijn begin 50 en begin 40. Wie oh wie kan mij een nuttig advies geven of mij een richtingsadvies geven?

  • Niels

    Wil u in Europa blijven of ergens buiten de EU? Een degelijke sociale zekerheid en ook stevige belastingen (Europa) of hoef liever een laisser-faire economie waar iedereen zelf moet zorgen voor allerlei voorzieningen (USA, Australie, Zuid Afrika, Latijns Amerika, …)

    Koud of warm klimaat? Stedelijke of landelijke omgeving?

  • Aad

    Wij emigreren op 1-1-2008 naar Costa Rica. Het is net wat je zoekt. Costa Rica heeft bv een lekker klimaat, is goedkoop maar werken is daar moeilijk. Je kunt altijd zelf ets beginnen. Ik heb zelf heel veel info van internet gehaald van de landen die ons iets leken. Veel succes met jullie zoektocht en hebben jullie meer vragen mail gerust!

    gr Aad

  • Sophia

    Dit is inderdaad een heel algemene vraag. Ik begrijp de zucht naar emigreren heel goed, zou zelf niet gauw meer naar Ned terugkeren!

    Maar……… ik spreek hier over Canada…….. in het begin denk je dat je in het paradijs bent beland, na een tijdje ga je zien dat sommige dingen beter zijn, andere dingen minder. Op alle vlakken, politiek, economisch, levensomstandigheden en persoonlijk vlak, soms moet je wat geven, soms wat nemen. Jezelf neem je natuurlijk altijd zowiezo mee. Bedenk trouwens wel dat hoge diploma's in Ned. in de meeste “buiten”landen niets waar zijn… je begint vaak helemaal onderaan de ladder. Pas na de nodige landseigen diploma's kom je dan hogerop.

    Succes met de plannen, laat je niet tegenhouden door mijn verhalen, ik zie zoveel zweverigheid hier (van Nederlanders die ooit een weekje ergens op vakantie zijn geweest en denken dat ze alles maar dan ook alles van emigreren weten), naar mijn idee hebben jullie genoeg realiteitszin om er een succes van te maken!

  • Joke.

    ontevreden in Nederland schreef:

    >

    > Mijn echtgenoot en ik zijn een beetje klaar met Nederland en

    > haar (politieke) klimaat.

    Dat waren wij in Afrika ook, daarvoor in NL ook, terug in NL ook en hier in NO is ook niet alles zoals wij het zouden wensen.

    Kortom, er is overal wel wat.

    En het is moeilijk van te voren te zeggen, waar je dat gevoel niet zal krijgen.

    Ik kan hier in ieder geval goed leven en denken “het is hun land, ze krijgen waar ze op kiezen”.

    > Wij willen wel emigreren maar weten

    > eigenlijk net e. Met name ook vanwege realiteits nuchterheid.

    > Waar schieten we iets mee op?

    Dat hangt er vanaf wat je wensen zijn.

    > Wat is haalbaar en ook een

    > daadwerkelijke verbetering?

    Zet het eens op papier, kijk dan naar de landen die jullie wat lijken en of het daar ook een verbetering zal worden.

    >Wij zijn beide hoog opgeleid.

    > Mijn man is specialist in de infrastructuur en ik heb kennis

    > van onderwijs, sociale vraagstukken en belasting.

    Jullie leeftijd en opleiding zou hier geen beperking zijn en verbetering in jullie leefsituatie kunnen brengen.

    Maar zien jullie Noorwegen zitten? :)

    > Wij hebben

    > beide leidinggevende ervaring. Na verkoop van ons huis en en

    > deel van onze spullen hebben we een eigen vermogen van

    > ongeveer €150 000,- Onze kinderen zijn het huis uit. Wij zijn

    > begin 50 en begin 40. Wie oh wie kan mij een nuttig advies

    > geven of mij een richtingsadvies geven?

    Kijk eens op www.norsk.nl

    Niet om je nou een richting op te duwen, maar meer om een indruk te krijgen van andere mensen die een stap overwegen/nemen.

    Ook op het forum zie je veel vragen, gedachtes, ervaringen.

    Iedereen moet puzzelen over “wat is wijsheid en haalbaar”.

    Succes!

    Joke.

  • Ruud & Odette, Pl. Coco, CR

    Ontevreden over het leven in Nederland, wie heeft er geen last van. Emigreren is een oplossing (eentje waar we zelf erg blij mee zijn, wij zijn ook geëmigreerd), maar niet voor iedereen. Hoewel je emigratieland dingen zal bieden die je in Nederland mist, zal je merken dat het ook daar niet altijd rozengeur en maneschijn is. Emigreren als vlucht is geen goede keuze.

    Ga jezelf eerst eens afvragen waar jullie (nieuwe) leven - in de meest ideale situatie - aan zou moeten voldoen. Wil je je eigen werk blijven doen, wil je iets geheel anders? Wát dan? Waar wil je wonen? In Europa of erbuiten? Hou je wel rekening met de afstanden (de kinderen zijn het huis uit, maar je zal ze toch met enige regelmaat willen zien zonder er de halve wereld voor over te willen reizen?). En overige familie en vrienden? Wil je die vaak of minder vaak kunnen zien?

    Hoe moet je woonsituatie eruit zien, net zo comfortabel als nu of mag het een tandje minder. En hoe wil je je financiële toekomst regelen? In NL bouwen de meeste immers aan een pensioen of andere ouderdomsvoorziening, terwijl daar in veel andere landen geen voorzieningen voor zijn of jezelf wellicht nog geen financiën voor beschikbaar hebt.

    Nederlanders “spreken hun talen”, maar spreek je ook de taal van je potentiële emigratieland al? De taal spreken, hoeft nog niet eens meteen perfect, maakt het leven en integreren in je nieuwe thuisland meteen al een stuk gemakkelijker. Boodschappen doen wordt makkelijker, zaken regelen met de lokale overheid of met bedrijven wordt eenvoudiger als je de taal (alvast een beetje) spreekt.

    Hoe sterk is jullie relatie? Kan die een stootje hebben als je - zeker de eerste maanden - bijna volledig op elkaar aangewezen bent en bijna 24 uur op elkaars lip zit? Even snel uithuilen bij je beste vriend(in) is er - anders dan via de telefoon of email - niet meer bij. Kennissen maak je snel genoeg, goede vrienden duurt wat langer. Je zal eventuele ongemakken en tegenslag toch echt sámen moeten oplossen. Je moet ook beiden bewust de keuze gemaakt hebben voor emigratie. Anders krijg je bij eventuele tegenslag al snel de verwijten 'jij moest zo nodig emigreren….“. Geloof ons, we hebben het genoeg om ons heen zien gebeuren om ons te realiseren dat wij ”geluk" hebben gehad.

    Wij zijn ruim zeven jaar geleden vertrokken vanuit Nederland naar Costa Rica en we hebben er geen moment spijt van, alhoewel ons leven compleet anders is dan in NL. Onze emigratie was een bewuste stap - na jarenlang op zoek naar “dé lokatie” - en een bewust afscheid van ons oude veilige (en overmatig geregelde) leven in NL.

    Wil je meer ervaringsverhalen, mail ons gerust.

    Groeten,

    Ruud en Odette, Playas del Coco, Costa Rica

    www.smartmovecr.com

  • Ruud & Odette, Pl. Coco, CR

    Ha die Aad en Marjan,

    Nog even een paar weekjes doorbijten en dan begint jullie nieuwe leven. De laatste loodjes wegen het zwaarst, het afscheid zal niet makkelijk zijn, maar onze schouders zijn breed als jullie even willen uithuilen in CR.

    We zien elkaar ongetwijfeld snel in het nieuwe jaar, hetzij bij Peter en Flor, hetzij bij Kees en Willeke, hetzij bij ons?!?

    Hasta luego!!!

    Ruud en Odette

  • Guille

    Costa Rica goedkoop? Wanneer ben je daar voor het laatst geweest? Helaas, “ticoland” is niet meer goedkoop, het is vergelijkbaar met Spanje: qua eten, vaste lasten goedkoper maar ook niet echt goedkoop.

  • ontevreden in Nederland

    Bedankt allemaal voor jullie reacties tot nu toe. Het heeft ons afgelopen week geholpen om verder te praten samen.

    Onze relatie is al meer dan 25 jaar oud en zeer stabiel. Nooit saai, maar vol vertrouwen. We zijn maatjes, vrienden en partners en hebben samen ook al wat obstakels op ons pad gehad.

    Het punt van de afstand hebben we ook over nagedacht. Voor familie en vrienden maakt het ons niets uit. Hooguit, dat we in een nieuw land wel een paar extra slaapplaatsen zouden willen hebben. De oudste kinderen zijn zelf niet zo honkvast en zouden ook maar zo over de wereld uit kunnen waaieren voor studie en werk. De jongste heeft aangegeven met ons mee te willen.

    Wij zijn niet vies van luxe, maar kunnen ook prima zonder. Het is maar net waar je je op in stelt. Wij hebben net zo vaak primitief gekampeerd, naar volle tevredenheid, als in een luxe hotel vertoefd.

    Dan de taal. Wij spreken beide heel goed Engels (ook werkgerelateerd) en goed Duits. Van Frans hebben wij een basale kennis, waarvan ik verwacht dat die snel op te poetsen is als het nodig is. Spaans hebben we beide ook een kleine woordenschat van. Mochten we besluiten naar een land te vertrekken waarvan we de taal niet spreken, is onze verwachting dat we, in de voorbereiding in staat zijn om een stevige basiskennis op te doen. Wij zijn, ondanks de leeftijd, beide nog gewend te studeren.

    Voor wat betreft spullen. Het zou handig zijn als we onze eigen bedden mee kunnen nemen en misschien wat boeken, linnengoed en een paar dierbare spulletjes. Als dat niet gaat, dan nemen we onszelf mee en een tasje met kleren en beginnen we opnieuw met de spullen die in ons nieuwe land verkrijgbaar zijn.

    Het pensieon dat mijn echtgenoot heeft opgebouwd is dusdanig dat wij, zelfs met een gedeeltelijke AOW, nog prima zouden kunnen leven (alleen niet al te luxe), dus dat vinden we niet een doorslaggevend argument om dan maar in Nederland te blijven. Los van het feit dat daar de sociale zekerheid en de gezondheidszorg ook achteruit gaan.

    De landen die op dit moment vrij hoog op ons lijstje staan zijn Suriname ( vraag me niet waarom ) en Oostenrijk. Ook Australië, Nieuw-Zeeland en Canada zijn langs gekomen in onze gesprekken.

    Ik vind Costa Rica ook best aantrekkelijk klinken. Hoe zit het daar met werk? Wat is het politieke/economische klimaat? Huisvesting enz.?

  • Expat

    Fijn dat je zo tevreden bent over je relatie, en nog fijner dat je kunt armoe zaaien…dan kun je overal terecht! :-)

    Als je emigreert word je - m.n. het eerste jaar- geweldig op de proef gesteld.Of jij, of je relatie zit in een dip…alles gaat met pieken en dalen.

    Verder word je geconfronteerd met andere zeden en gewoonten, het is snel gezegd '' we passen ons makkelijk aan " blablabla…maar dan word het realiteit!

    Je neemt jezelf overal mee naartoe, en een ‘ontevreden nederlander’ zijn is niet bepaald een goed visitekaartje…het is erg aan te raden om waar je ook ter wereldbent (en hoe moeilijk het misschien ook valt…) positief te blijven over je land van herkomst, anders vinden mensen je alleen maar een negatieveling.

    Succ6 verder.