Miskleum

  • Bianca

    De meesten van ons zijn inmiddels vertrokken naar hun droom(?)land.

    Maar naast alle positieve en hectische dingen gebeuren ook wel eens minder leuke dingen. Graag zou ik van jullie willen horen hoe jullie eerste aanvaring is met de andere cultuur, met andere woorden: wat is jullie eerste miskleum?

    Ik zal de aftrap doen aangezien ik deze topic open.

    Doordat ik dus met een arabier jarenlang getrouwd ben en de vele vakanties (lees: familliebezoeken) voordat wij in Amman gingen vestigen heb ik dus al veel meegekregen. Toch heb ik ook een miskleum te vertellen.

    We hadden net onze woning betrokken en waren (en eigenlijk nog steeds) op zoek naar extra meubels omdat wij groter zijn gaan wonen en de familie is hier behoorlijk uitgebreider dan in Nederland….

    Dus op een gegeven moment waren wij in het gedeelte van Amman dat westers georienteerd is en dus ook westerse spullen verkoopt.

    Binnen in een meubelzaak wat op zich een verademing is ten opzichte van de andere meubelzaken die wij inmiddels bekeken hadden, werden wij gade geslagen door een verkoopster. Aangezien wij gewoon met elkaar Nederlands praatten en ik ondertussen een beetje gewend was aan het feit dat ik van top tot teen bekeken wordt en dat men probeert te gissen uit welk land ik/wij vandaan komen, had ik het opeens een beetje gehad met dat subtiele geloer.

    Dus ik zei nogal hardop tegen mijn man dat er weer iemand naar ons zit te staren en zich af te vragen wat voor taal wij spreken en waar wij vandaan komen.

    Op dat moment kwam de verkoopster naar ons toe en zei in onvervalst Nederlands: “ Neemt u mij niet kwalijk maar ik hoor dat jullie Nederlands spreken, wat leuk”!

    Jullie kunnen wel voorstellen dat ik hardop bad dat de grond onder mijn voeten zou openen en dat ik ter plekke weg zou zakken. Dat gebeurde helaas niet.

    Zij was een Iraakse vluchteling die in Nederland asiel had gekregen maar het niet kon wennen in Nederland. Omdat zij niet terug naar Irak kon/wilde gaan was zij naar Jordanie gegaan waar zij werk had gevonden in een meubelzaak.

    Dus mijn advies: ga er nooit van uit dat men jou niet kan verstaan want je weet nooit wie er in jouw buurt staat!!!

  • Sophia

    Hahaha dat is zo grappig! Nee hier pas ik wel op wat ik zeg, er wonen teveel Nederlanders in Canada :D

  • Fengzi

    Ik pas wel op met wat ik zeg. Er lopen hier teveel Nederlandse touristen rond in Yangshuo China.

  • Bianca

    Oke, dat was mijn miskleum maar heb jij niet iets meegemaakt waardoor je een aanvaring had met de andere cultuur en zeden?

  • Bianca

    China zeg je? Dat moet je toch ook wel iets mee hebben gemaakt dat het schaamrood op je wangen stond omdat er iets niet helemaal goed is gegaan?

  • L.B.

    Precies,het land waar je je mening over de politiek maar beter voor je kunt houden.

  • Bianca

    Wat is dat nou voor een onzinnige opmerking?

  • pat

    Ik zou dat niet te letterlijk nemen Bianca, dat is nu eenmaal het beeld dat het Westen heeft van China. Het is en blijft ver en misterieus voor Europeanen. Het zal ongetwijfeld verbeterd zijn de laatste jaren maar ´het plein van de hemelse vrede´ blijft in onze hersenen geprent. Vandaar deze wat jij noemt ´onzinnige reactie´´.

    Pat

  • Bianca

    Volgens mij werd toch echt Jordanie bedoelt gezien de link naar mijn openingstopic.

  • Sophia

    Nee ik heb zelf nog niet echt een cultuur- of landgerelateerde flater begaan, daarvoor zijn Canada en Nederland denk ik te veel gelijkwaardig. Maar ik heb wel een verhaal van iemand anders die een aantal jaren in Chica (geloof ik, kan ook een ander Aziatisch land zijn geweest, in ieder geval een land met een tonaal taalsysteem) woonde.

    Goed, zij en haar man spraken al een paar woordjes in de locale taal, net genoeg om zich zonder handen en voeten verstaanbaar te maken. Ze werden op een dag uitgenodigd om te komen eten bij de locale bevolking… toen plotseling haar stoel het begaf en ze op de grond belandde. “Oh,” riep ze uit in haar beste poging om de taal van het land te spreken, “ik schaam me zo, ik schaam me vreselijk…”

    Het was even doodstil… en opeens sprong iedereen aan tafel op en ontstond ploteling een enorme consternatie. Ze hielpen haar op de been, en waren overduidelijk overbezorgd om haar welzijn. De dame en haar man hadden geen idee waar al die poespas opeens vandaan kwam, want ze had zich niet eens pijngedaan. Er werd echter zo'n drukte om haar gemaakt dat ze alleen maar heftig konden nee-schudden op de vraag of de dokter direct moest komen. Het duurde vele minuten voordat de gemoederen weer waren gekalmeerd… en toen werd de zaak duidelijk.

    Wat bleek… in plaats van “ik schaam zo” had ze uitgeroepen “ik ben zo vreselijk zwanger!”……

    Sophia

    http://ikwilemigreren.info