ik vertrek

  • Goh

    Uitgegeven: 24 september 2007 07:06

    http://www.nu.nl/news/1246785/1200/Ik_blijf_lekker_hier.html

    Half Nederland emigreert, of is dat in elk geval van plan. Die conclusie zou je bijna trekken als je de stroom aan emigratieprogramma's van de laatste jaren ziet. Vrijwel elke omroep heeft een variant waarin het vertrek van mensen uit de eigen achterban wordt gedramatiseerd. Door Paul de Lange.

    Dus vangen emigranten bij de EO christelijke zwerfjongeren op in Geen Weg Terug. En doen ze bij omroep Llink (Aanpakken En Wegwezen) hetzelfde maar dan met zwerfhonden. De RVU (La Rêve) vindt op zijn beurt altijd wel iemand die zijn verdere leven als campingbeheerder in een Pipo-wagen wil slijten, om de kampeerders zijn zelfverbouwde biologische gewassen voor te schotelen.

    Koning

    Maar met wekelijks meer dan een miljoen kijkers is Ik Vertrek van de TROS de koning van het genre. Gewone Hollanders die het natte Nederland achter zich laten om haast zonder uitzondering een camping te gaan runnen. (Wie al die emigratieprogramma's ziet, gaat bijna denken dat er een samenzwering gaande is om mondiaal alle campings in Nederlandse handen te krijgen).

    De laatste aflevering rond het naar Frankrijk vertrekkende gezin Moerman bewees dat Ik Vertrek alle ingrediënten heeft waaraan een goed emigratieprogramma moet voldoen. Eerste vereiste is dat het begin nog in Nederland ligt, liefst met een afscheidsfeestje voor familieleden en collega's die beurtelings hun bewondering en jaloezie uitspreken.

    Erger

    Dan horen de eerste signalen te komen vanuit het beloofde land dat een paar dingen nog niet helemaal blijken te kloppen. Ineens is er illegaal afval op het campingterrein geloosd, de vergunning voor de bouw van het zwembad is ondanks diverse toezeggingen nog niet rond, van die dingen.

    Op de plek van bestemming aangekomen moet het erger zijn dan verwacht, waarna de verse emigranten de moed erin proberen te houden. Die krappe stacaravan is immers maar een tijdelijk noodonderkomen, en waterleidingen bevriezen in Nederland ook weleens.

    Catastrofe

    Vervolgens komt onvermijdelijk de leukste fase: die waarin catastrofe zich op catastrofe stapelt. De eikenhouten vloer van het huis blijkt rot. De kinderen gaan naar school, maar niemand is op de hoogte van hun komst. De burgemeester aarzelt toestemming te geven voor het zwembad, of heeft daar gewoon geen zin in. Ondertussen raakt de spaarpot op en zijn de eerste inkomsten nog niet in zicht. De zon ook niet, trouwens.

    Goed, na een paar maanden blijkt het dan allemaal wel weer mee te vallen. Toch denkt geen gezinslid graag terug aan die beginperiode. Terwijl die bij Ik Vertrek nog meer meer dan bij andere emigratieprogramma's geweldig is om te zien. Wellicht omdat de TROS geen wereldverbeterende idealisten volgt, zoals de andere omroepen vaak wel doen. In die gevallen laat leedvermaak toch eerder een wrang nasmaakje achter.

    Bij Ik Vertrek is dat geenszins het geval. Het is televisie met een functie: om daags erna met frisse moed de Nederlandse file of overvolle forenzentrein in te stappen.

    Ik Vertrek, donderdag, Ned 1, 21.15 uur bij de Tros.

  • pat

    Toch zijn er voordelen: het is maar één maal in de week terwijl GTST elke dag komt…het verschil tussen de twee is me vaak onduidelijk.

    Enne…wat een geluk dat er een afstandsbediening bestaat…wegzappen maar

    Pat

  • Goh

    Nee hoor, ik vind het juist een heerlijk programma :D al die mensen die nog nooit een kop koffie ingeschonken hebben in NL, maar wel ineens in Frankrijk een hotel oid gaan hebben……….;-)

    Wanneer komt het weer?

  • pierre

    Goh, dit vind ik nou typisch nederlands gezeik. Groot commentaar, maar wat zou die zelf doen?

    Groeten uit Frankrijk

    PS: het is toevallig wel de realiteit. Ondernemen heet dat. In het buitenland of in Nederland, in het begin is er vaak tegenslag.

  • Joke.

    Hoi.

    Ik heb het nooit bekeken.

    Maar ook in Noorwegen schijnen veel nederlanders een geldboompje in een camping te zien.

    Ik heb me wel eens afgevraagd of ze nooit nadenken waarom de plaatselijke bevolking er geen brood in ziet.

    Ook zou ik de persentage van slagen of ten ondergaan wel eens willen weten.

    Joke.

  • jjoost

    @pierre: absoluut niets mis met ondernemerschap. Maar dit soort programma's trekken blijkbaar ook een bepaald type mensen. Het is soms geweldig “interessant” om te zien hoe een deel het aanpakt (niet allemaal natuurlijk). Geldt ook voor die vergelijkbare Engelse programma's. Enige voorbereiding, voorstellingsvermogen en kennis van zaken is hen vreemd. Zonder enige kennis van taal, cultuur en onderneming runnen ze een camping, wijnboerderij of hotel.

    En je mag best lachen als je ze op de eerste openingsdag van het hotel met een kookboek in de hand in de soep ziet roeren, terwijl het restaurant vol is. Het is ze van harte gegund dat het goed gaat (alleen is het soms voor de kids wel zielig, de meeste slaan zich er echter wel doorheen).

  • Sophia

    Klinkt leuk :) Maar wat ik zo lees lijkt wel wat eenzijdig, er zijn toch ook wel andere gevallen van emigreren bekend…. of… brrrr…… terugkeer (weet je nog, 50% binnen 7 of 8 jaar?)……… laten ze daar wel eens wat van zien?

  • Sophie vdP

    Ja precies. Ik zou wel eens willen weten hoe een bakker of een secretaresse het er van af brengt. De zoektocht naar een baan, het combineren van zorg en gezin, oftewel de normale dingetjes zoals je in NL ook had.

  • Goh

    Hoi Pierre (naam aangepast aan je nieuwe land?)

    Naar mijn mening geen gezeik maar enig realisme…In ‘ik vertrek’ zien wij voornamelijk (niet allemaal) : verbitterde, gefailleerde mensen die denken dat het gras bij de buren áltijd groener is, en zonder enige voorbereiding megalomane plannen in den vreemde hebben :D

    Als je daar ook de lol niet van in kan zien…tja…….

    PS: ik gun iedereen alle goeds hoor, en van deze ‘ervaringen’ kan men weer veel leren nietwaar, dus ook met deze vertrekkers zal het goed komen ;-)

  • bibi