Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Bianca
Ik zou graag wel eens willen weten wat de reden(en) zijn van jullie vertrek uit Nederland en waarom je juist voor die bestemming hebt gekozen.
JA, IK OOK, WELISWAAR EEN WAT OUDER BERICHT MAAR ALTIJD RECENT….DUS VANDAAR DE STICKY.
Het is dan wel vertrek uit Belgie maar dat is hetzelfde denk ik:
27 jaar geleden voor het eerst geëmigreerd naar Duitsland om beroepsredenen, 11,5 jaar later ben ik dan naar Belgie teruggekeerd, ook om beroepsredenen.
6 jaar geleden geëmigreerd naar Spanje omdat ik de aanpak van de middenstand in België meer dan beu was. We waren en zijn nog steeds de melkkoe.
2 jaar geleden vanuit Spanje vertrokken naar Argentinië om verschillende redenen: de Spaanse mentaliteit, de koek werd steeds meer verdeeld tussen steeds meer mensen, de wetgeving die zich vereuropeest waardoor heel de EG één pot nat dreigt te worden met voorop alweer de middenstand die het gelag dreigt te betalen.
Ondertussen 2 jaar in Argentinië en ook hier betaalt de middenstand grotendeels het gelag maar van 55% belasting naar 30% belasting is toch een groot verschil…
Pat
Er zijn altijd redenen tot vertrek, maar wat ons drijft is de zoektocht naar een ruim huis want we zijn met 5 pers, en je hebt niet altijd zin om ééntje op de zolderverdieping als kamer te laten zitten.
Het is ook het steeds lossere contact met famillie, ze doen er steeds minder toe…dat maakt verkassen wel makkelijk.In het verleden is ook al gebleken dat de vriendenkring (of wat daar van over is…) vrij inwisselbaar is.Het zou onze keus niet zijn om -tig jaar tegen dezelfde koppen aan te kijken.
Verder is er méér achter de horizon, de wereld houd niet op bij NL.
Onze kinderen hebben allen een autistische aandoening.Zijn ze in NL gedoemd tot leven in de marge (want nooit goed genoeg…) omdat ze meteen richting afvoerputje van speciaal onderwijs zijn afgevoerd, in het buitenland is meedraaien met regulier onderwijs veel vanzelfsprekender.De schoolnurses, alle hulp die ze in de VS op school kregen…in NL helaas wegbezuinigd en ondenkbaar.
Dus Jaaaaaaaa, we zijn supergemotiveerd om ZSM weg te gaan, en medio 2009 moet het gaan gebeuren.In de meest luxe positie denkbaar, namelijk via de werkgever.
Mijn man wilde veel breeder zijn beroep uitoefenen (arts) en niet alleen verwijzer zijn.
Daarnaast wilden we ons tot nut voelen, iets goeds doen en niet alleen maar welvaartsziektes bestrijden.
Nou, dat doel werd in Afrika wel vervuld.
Helaas was het zinloze geweld zodanig dat we na ruim drie jaar vonden dat we het niet meer konden verantwoorden voor de kinderen.
De ruimte, natuur, stilte had ons toch wel erg verwend gemaakt.
Ook de manier van werken was mijn man goed bevallen.
Waar vindtje dat nog meer, met als toevoeging :veiligheid.
Scandinavië.
Het weer is wat anders.
Maar verder heeft het wel aan onze wensen voldaan.
Iemand noemde in een ander draad de belasting.
Wij betalen nu 60%, hoogste tarief en houden inderdaad veel minder over dan met hetzelfde beroep/uren in NL.
Op zich jammer, maar we leven nog steeds een heel goed leven.
Tussendoor waren we nog anderhalf jaar in NL.
Dat ging niet meer.
Het lawaai, overal mensen, alles vies, de mentaliteit, de overvoerde(weggooi) maatschappij (alles kan,moet kunnen), de harde samenleving (ookal was er een sociaal-stelsel).
Ik hoef dan ook niet terug.
Niet eens voor vakantie.
Joke.
Hoi NoMother,
Ik las dat je kinderen hebt met een ASS. Ik vind zelf dat de dingen redelijk goed geregeld zijn hier in NL op dat gebied. Zoals PGB etc.
Is dit in andere landen ook zo?
Ik werk met deze doelgroep, maar in de toekomst wil ik gaan emigreren en waarschijnlijk met deze doelgroep (of verstandelijk gehandicapten) gaan werken. Maar ik heb het idee dat er vanuit andere landen weinig gesubsidieerd wordt voor deze doelgroepen, en dus ook minder werk in is te vinden.
Wie weet hier meer over? En ook in welke landen er net zo'n soort voorzieningen of activiteiten worden opgezet voor deze doelgroepen?
Groetjes Nathalie
Ontmoette de man van mijn dromen die in de Rocky Mountains in Canada woonde… ben getrouwd… woon nu ook hier.
We hebben er twee jaar over gedaan om te beslissen waar we wilden wonen, want we kunnen dank zij onze nationaliteiten op veel plekken terecht, Europa, Canada en elders.
Het is hier heerlijk open en rustig, middenin de bergen, over het algemeen nog vriendelijke mentaliteit, prachtige natuur… mooi groot huis met tuin van 6,5 hectare, wat wil je nog meer.
Ben nu bezig met mijn immigratie en als dat allemaal goed gaat, dan is Canada onze toekomst…
Beloega, als ik jou was zou ik de verhalen van mensen die dingen ondervinden in bepaalde landen juist aannemen als informatie waarop je zelf een betere keuze kan baseren, daar heb je toch alleen maar baat bij? Als je er alleen maar flauw tegenin gaat en het beter weet, waarom léés je het dan, als je het niet wilt weten? Het valt me mee dat je de maan bewonen nog niet als optie ziet…
Over elk land zijn negatieve dingen te vertellen.
Op het laatst redt je het dan nergens meer, als je je daar aan ophangt.
Nederlanders staan bekend als zeurders, we hebben overal wel wat negatiefs over te melden.
Het gekke is dat je je dat pas echt bewust wordt, als je in het buitenland woont.
Waardoor?
Je moppert dan over het land waar je dan woont en verteld ze hoeveel beter het in NL geregeld is. 
Als je in veel landen bent geweest, dan wordt de wereld veel kleiner.
Veel dingen gaan op elkaar lijken.
Iemand vertelde over Hongarije.
Het had ook over de noren of zuid-afrikanen kunnen gaan.
Ik hoop in de toekomst te horen hoe het jou in het buitenland vergaat. 
