wie is waarnaartoe geemigreerd en waarom?

  • Nathalie

    Hoi allemaal,

    Ik vraag me wel eens af om welke redenen mensen emigreren en waarom ze een voorkeur hebben voor een bepaald land.

    Waar zijn jullie naartoe geemigreerd (of waar gaan jullie naartoe)?

    Waarom willen jullie weg uit Nederland en wat vinden jullie beter in andere landen?

    Ik vraag dit puur uit eigen interesse.

    Zelf loop ik niet echt met plannen om te emigreren hoor, maar denk wel eens dat ik hier weg wil als het alweer regent of koud en donker is buiten.

    Soms baal ik van de drukte en de stomme regeltjes hier. Maar is dit in andere landen wel zoveel beter?

    Je moet natuurlijk wel reeel blijven denk ik dan.

    Hoe kijken jullie hier tegenaan?

    Groetjes Nathalie

  • saskia

    Hoi Nathalie,

    Wij zijn vorig jaar naar Hinterstoder in Oostenrijk geëmigreerd, omdat we meer willen zien en beleven dan alleen een leven in Nederland. Dit is eigenlijk de belangrijkste reden om te emigreren geweest. Proberen zoveel mogelijk uit het leven te halen, het is al zo kort! We hebben altijd al veel gereisd, omdat we geïnteresseerd waren in andere landen en culturen. Nu wonen we in Oostenrijk en proberen hier een bestaan op te bouwen d.m.v. wat part-time werk en inkomsten uit verhuur van kamers. Zie onze site: www.hinterstoder-bergblick.com.

    Of we hier voor altijd blijven weten we niet, wie weet verkassen we nog wel eens ergens anders naar toe. Het feit dat het in Nederland zo hectisch is om te leven en de betutteling bijna geen grenzen meer kent, heeft natuurlijk ook wel een rol gespeeld in onze beslissing. We kwamen uit de randstad en wonen nu in een prachtig natuurgebied, dat is zowat van de hel in de hemel!!! We genieten van het gebied, maken lange wandelingen met de hond, skiën graag en voelen ons bevoorrecht in zo'n gebied te wonen. We zijn blij dit te hebben doorgezet en als we hier genoeg kunnen verdienen om te kunnen leven is het voor ons perfect!!!

    Mocht jij ooit zo'n beslissing willen nemen, doe het, want later krijg je misschien spijt als je het niet gedaan hebt. En je kunt altijd weer terug naar Nederland wanneer je maar wilt, denk niet dat de deur gesloten is, je verhuist alleen naar een ander land, tijdelijk of definitief. Dat zal de tijd je leren.

    Groeten Saskia.

  • monique (andere)

    Hallo,

    Wij zijn in 2001 geemigreerd naar Muskoka Ontario in Canada, waarom weg uit nederland ?

    we zaten gewoon stuck, hadden een klein eigen bedrijfje en uitbreiding was gewoon niet haalbaar, huisje boompje beestje en toch iets missen.

    hadden altijd als droom om een jachthaven te hebben. zagen een kleine advertentie in de telegraaf over een recreatie bedrijf wat te koop stond in ontario, toen begon het bij ons te kriebelen en zijn we erheen gegaan, niet echt in een gebied waarvan je denkt dat je in canada zit dus dat was een tegenvaller. Toch het plan doorgezet en in nederland de emigratie papieen op de bus gedaan, het kriebelde nou eenmaal toch al, toen in de zomer een camper gehuurd en rondgereden, zo dus in een recreatie gebied terecht gekomen waar een jachthaven te koop stond, op slag verliefd geworden en een bod gedaan, weliswaar laag want je hebt nog geen idee wat je uit nederland mee kan nemen.

    Onze aanvraag wasgedaan als entrepeneur en heeft in totaal 2 jaar geduurd, we hebben geen 2 jaar gewacfht met vertrekken want eenmaal terug van vakantie ging het allemaal in sneltreinvaart, huis was binnen 2 dagen verkocht en binnen het jaar zaten we in canada , kregen bij de grens bij gods gratie een soort verblijfs papiertje waarmee we konden blijven maar niet konden werken, ook de kids konden niet naar school. Dit viel achteraf allemaal best mee, kids gewoon ingeschreven en zijn gewoon naar school gegaan, op de vraag waar de emigratie papieren waren hebben we gewoon geantwoord dat die eraan kwamen, nooit meer wat op gehoord.

    Werken hoefde we niet want we hadden ons eigen bedrijf, heerlijke zomer gedraaid en in het najaar moesten we naarberlijn voor interview, eenmaal terug in ontario onze medische keuring laten doen en uiteindelijk na 2 jaar het officiele papier.

    Geen moment spijt gehad, ok je loopt met je kop genoeg tegen een muur omdat het allemaal anders gaat hier, inmiddels heb ik gestudeerd voor makelaar en help zo ook andere nederlanders met emigratie. Onze haven loopt lekker, we willen niet echt uitbreiden want hebben liever geen personeel, zijn lekker tijdens de wintermaanden dicht en wonen aan een mooi meer.

    voor ons voelt de emigratie nog steeds als vakantie, ook al moet er gewerkt worden, erg relaxed vinden we het hier en ook al mis je famiolie, email en telefoon doet veel en ieder jaar krijgen we de meeste familie op bezoek omdat we zo'n lekker vakantieplekkie hebben.

    dus, weg uit nederland voor ons door alle drukte en te weinig groeimogelijkheden.

    te veel stress en niet altijd de beste mentaliteit op straat, hier weinig criminaliteit en de auto staat gewoon met sleutel in het contact voor de deur, zelfs geen huisdeur op slot.

    groetjes

  • Corné

    De bush in Zuid Afrika omdat we in de bush wilde wonen, te midden van OIifanten-leeuwen, luipaarden etc. Prachtige sterrenhemels, heerlijke temperaturen, ruimte en rust.

    Daarnaast moesten we wel inkomen maken, dus hebben we een lodge gebouwd. Zie ook http://home.iae.nl/users/dongenvj/

    en onze eigen websiite: www.amukela.com

    Dromen is mooi en leuk, maar het belangrijkste is dat je a. het financieel kan redden en dat je b. ook goed integreerd in de samenleving. Oh ja, en geen heimwee natuurlijk :)

    Wat ik geleerd heb bij het bouwen van onze lodge is dat waar een wil is, ook een weg is!

    Groetjes uit zomers Afrika,

    Corné

  • Nathalie

    Interessante verhalen allemaal. Saskia, wat een leuk “optrekje” hebben jullie zeg!

    En Corné, hebben jullie niet meegedaan aan dat televisieprogramma, van Amstelveen tot Afrika ofzoiets?

    Canada lijkt me ook erg mooi. Maar als ik dat zo allemaal lees heb je toch behoorlijk wat geld nodig om dit allemaal te kunnen realiseren, of valt dat juist mee?

    Was het moeilijk om “zomaar” een ander land binnen te komen of zijn de eisen niet zo streng? Het zal natuurlijk wel anders zijn als je zelf iets opzet dan als je voor een baas gaat werken bijvoorbeeld.

    Missen jullie je familie niet erg? Of voel je je op een of andere manier schuldig tegenover familie en vrienden dat je weg bent gegaan?

    Ik kan me namelijk voorstellen dat met name je ouders het erg moeilijk zullen hebben gehad, en dat zou mij een schuldgevoel geven denk ik.

    Hoe ga je daar mee om?

    Nogmaals bedankt voor de interessante verhalen.

    Groetjes Nathalie

  • memvan7

    Mijn man accepteerde een baan in Belgie en wij ( vrouw en kinderen ) zijn meegegaan .Nou is Belgie niet erg ver van NL vandaan , voelt geregeld niet eens als emigreren .En wat regeltje betreft is het niet beter , wat weer betreft niet .Het is in veelopzichten wel anders .Familie is nog redelijk gewoon te bezoeken .

  • monique (andere)

    hallo nathalie,

    schuldgevoel….ja best wel. We hadden en hebben een goed contact met ouders en je ontneemt hun toch een beetje hun kleinkinderen. Mijn vader en moeder kwamen geregeld langs voor even een bakkie of voor een evenement van de kids (gym, zwemles,)

    Mijn ouders snappen het goed dat we het gedaan hebben en zijn gelukkig goed genoeg om 1 of 2 keer per jaar bij ons te komen, wij gaan gemiddeld 1 keer pe jaar naar nederland. Het contact is nu anders en het is heel intens om je vader en moeder 2 of 3 weken in je gezin in huis te hebben….dan kan je er weer een jaartje tegenaan. Email en telefoon doet veel maar “effe” dat bakkie koffie of knuffel halen gaat gewoon niet op de momenten dat je het graag hebt.

    Mijn schoonmoeder komt ook ieder jaar en geniet als ze bij ons is, zij heeft het wel iets moeilijker mee dat we vertrokken zijn, mist de verjaardagen en soms denk ik dat ze graag wil dat we dat ook missen.

    Wij hebben geen spijt, contact is goed maar vind wel dat ik vaker moet slikken bij het afscheid, iedereen word een jaartje ouder en het is niet zo vanzelfsprekend meer dat je elkaar “gewoon” volgend jaar weer gezond ziet.

    Wat het geld betreft, ja je moet best een stapel geld meenemen, het komt niet aanwaaien in een nieuw land en je mist de mensen die normaal wel wat voor je kunnen regelen of die wel een kennis hebben die iets kan doen.

    Spijt hebben we niet en in het begin voelde alles aan als vakantie, nu na een paar jaar denk ik niet meer te passen in nederland, leef hier te relaxed en heb inmiddels ook weer een kringetje mensen om me heen gebouwd waar ik me lekker bij voel.

    Wij hebben onwijs veel geleerd van de emigratie en voor de kinders is het een groot voordeel dat ze 2 talig opgroeien en van 2 werelden wat mee krijgen, hun stap om ergens anders te gaan wonen zalwel iets simpeler worden omdat wij het ook hebben gedaan…..tja dan zijn wij de achterblijvers.

    Mens leeft maar 1 keer, doe wat je wilt..maar zorg dat het goed onderbouwd is.

    groetjes

  • saskia

    Ja inderdaad, dat schuldgevoel knaagt aan je. Ik heb ook geen broers of zussen en dat maakt het vind ik nog moeilijker. Mijn ouders leven allebei nog en zijn redelijk gezond, maar toch maak ik me soms zorgen. Wat te doen als ze wat gaan mankeren, je bent niet zomaar in Nederland en je hebt hier ook je verplichtingen. Daarbij komt dat zij het er moeilijk mee hebben dat merk je aan alles en dat geeft je een nog groter schuldgevoel. Nu hebben wij geen kinderen dus dat scheelt wel, het is vast erger als ze ook nog eens hun kleinkinderen moeten missen. Al met al zijn wij nu hier in Oostenrijk voor het 2e jaar en weten we nog niet zeker of we hier voor altijd blijven. We voelen ons goed en beginnen ons langzaam maar zeker thuis te voelen, dat is in elk geval positief. Maar de vraag is of we het ook financieel zullen redden, afwachten dus. Het contact met mijn ouders is in elk geval als ze hier zijn veel intensiever dan het ooit geweest is. Ze komen 2 keer per jaar voor

    zo'n 4 weken en wij gaan 1 keer per jaar naar Nederland. We weten in elk geval wel zeker dat we In de randstad waar we vandaan komen niet meer willen wonen.

    Als je dus inderdaad overweegt te emigreren heb je het vooral de eerste 2 jaar

    niet gemakkelijk, maar als het de plek is waar je je prettig voelt, is het de stap dubbel en dwars waard. Ala ik vanuit mijn kamer op de bergen kijk en op het weiland naast ons de herten zie grazen, geeft me dat alleen al een bijzonder gevoel.

    Saskia

  • Joke.

    Nathalie schreef:

    >

    > Waar zijn jullie naartoe geemigreerd (of waar gaan jullie

    > naartoe)?

    We hebben eerst ruim drie jaar in een thuisland in Zuid-Afrika gewoond.

    Na een tussenstop in NL, zijn we naar Noorwegen vertrokken.

    Waar we alweer 10 jaar wonen.

    > Waarom willen jullie weg uit Nederland en wat vinden jullie

    > beter in andere landen?

    Voor ons wat NL te druk, te gejaagd, te “time is money”, te veel aggressie, te veel verontreiniging, nergens stilte en we hadden altijd al het plan om nog eens in het buitenland te wonen.

    Wat ik beter vind in andere landen?

    Dat is per land verschillend.

    In Afrika was alles intenser.

    De geur van het land, de smaak van het water, alles dat leefde in de lucht, de warmte, siddering, de natuur, de wilde dieren…..ook rond/in je huis.

    Als er geen geweld in de lucht hing, dan was de (zwarte) bevolking heerlijk om mee om te gaan.

    Het leven was er dan heel relaxed.

    In Noorwegen.

    De ruimte, de natuur, de stilte.

    Veel meer mogelijkheden dan in NL.

    Minder haasten, minder werkdruk.

    Voor de kinderen veel veiliger, beschermder, minder hard , goed onderwijs.

    Goede levensstandaard.

    >

    > Soms baal ik van de drukte en de stomme regeltjes hier. Maar

    > is dit in andere landen wel zoveel beter?

    Ja en nee.

    Overal mankeerd wel wat aan, natuurlijk.

    En een Nederlander wilt ook altijd wat te klagen overhouden.

    Sommige dingen zal je missen en kunnen tegenvallen.

    Andere dingen zijn verademend en maken alles goed.

    > Je moet natuurlijk wel reeel blijven denk ik dan.

    Helemaal mee eens.

    >

    > Hoe kijken jullie hier tegenaan?

    Als je de ruimte hebt om een kans te nemen en de risico's te dragen, dan zou ik iedereen die er zin in heeft aanraden een periode in het buitenland te gaan wonen.

    Want dan zie je hoe het leven ook kan wezen.

    Misschien waardeer je daarna NL meer of je komt er achter dat NL te klein is geworden met een te grote mond.

    Voor mij gold beide.

    Na Afrika was ik blij terug te zijn in alles wat vertrouwd was, maar toch kriebelde mijn bloed al heel snel om weer te vertrekken.

    Ik kon niet meer tegen het rechtlijnige en dan iedereen klaagt maar niets veranderd.

    Toch wil ik niet niet mijn nederlanderschap afstaan.

    Gek, he?

    >

    > Groetjes Nathalie

    Een goed weekend,

    Joke.

  • peter jasper

    Beste Nathalie,

    Ik woon al 4 jaar in de Algarve

    Als je jonger bent dan 65 en nog moet werken om van te leven

    dan moet je niet emigreren

    Een uitzondering is natuurlijk als je een beroep uitoefend dat men nodig heeft en de taal spreekt

    Mvg Peter Jasper