Hoe zit dat met contracten?

  • Lenneke

    Hai allemaal,

    Mijn man en ik zitten er sinds enige tijd serieus over te denken om Nederland te verlaten. De discussie is op dit moment gaande waar we dan heen zouden willen en hoe makkelijk het zou zijn om naar desbetreffende landen te emigreren.

    In een van onze lange gesprekken, kwamen we op het onderwerp contracten.

    Hoe zit het met het opzeggen van bijvoorbeeld telefoonabonnementen, verzekeringen, internetaansluitingen, tijdschriften, etc.?

    Ligt het anders wat betreft besloten looptijd als je halverwege besluit om naar het buitenland te vertrekken? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat de Telegraaf gewoon netjes bezorgd wordt in het buitenland ;-)

    Is er het risico dat we dubbel moeten gaan betalen? Of zijn hier aparte regelingen voor? Verwijzingen naar andere sites zijn ook meer dan welkom, het is nogal een doolhof als je net komt kijken, maar dat wisten jullie vast al!

    Groeten,

    Lenneke

  • Floske

    Haai Lenneke,

    Sommige instanties doen er niet moeilijk over om het abonnement/contract te beëindigen als je zegt dat je gaat emigreren. Andere instanties verwachten een bewijs van uitschrijving van de gemeente. Jammer genoeg kun je deze pas kort vantevoren ophale/aanvragen zodat je die lekker in je laatste Nederlandse week kunt opsturen.

    Succes ermee!

    Floske

  • Lenneke

    Hey,

    Dank je voor je antwoord. Zou het handig zijn om een achterblijver te vragen onze zaken op dat vlak waar te nemen? Als ik merk hoeveel problemen een verhuizing binnen Nederland soms al te weeg kan brengen bij de verschillende instanties, dan heb ik geen zin om vanuit verweggistan nog eens in conclaaf te gaan met KPN voor openstaande rekeningen (ik noem maar wat).

    Zijn er nog bepaalde bedrijven die erom bekend staan dat ze moeilijker doen dan anderen? Of ligt het ook maar weer net aan de situatie?

    Lenneke

  • Ruud

    Wij hebben geen enkel probleem gehad met opzeggingen toen we gingen emigeren.

    Risico-verzekeringen zijn altijd opzegbaar omdat het risico bij de maatschappij ligt en daar willen zw wel van af.

    Ook met kpn, kabel en nuon geen probleem. Het huis verkoop je toch, of je zegt de huur op. Dan kunnen die bedrijven niet anders.

    Waar je op moet letten zijn de goede doelen, tijdschriften en kranten e.d.. Tijdig opzeggen, scheelt heel veel. Zijwe een jaar van te voren mee begonnen. Hoewel, de krant was een kort briefje en de bezorging stopte meteen. Of je laat de krant voor de periode die je al betaald hebt bij een ander bezorgen.

    Wellicht is mijn boek over onze emigratie naar Portugal handig om te lezen?

    Komen al die dingen ook in voor:

    “Naar het Schelpenhuis”.

    Te koop via: http://www.uitgeverijeigenboek.nl en http://www.emigratieboek.nl/

    Meer info over het boek is ook te vinden op onze site: www.casa-conchas.nl

    Ruud

  • Trudy

    Hi

    Als je iemand aanstelt om de laatste zaken te regelen doe dan iemand die je voor 100% vertrouwd en ook weet dat diegene ook alles voor jou zou doen en je ook op de hoogte houdt over de gang van zaken.

    Wij hebben helaas de verkeerde mensen aangesteld om die zaken te regelen.

    Verder wens ik je veel succes met je emmigratie. Wij komen weer zo snel mogelijk terug naar NL

    Trudy

  • patries

    Vaak heb je een bepaalde datum waarvoor je abbonnementen moet opzeggen. De meesten geven geen geld terug ook al emigreer je halverwege het jaar. Ze blijven het oook nog opsturen. Telefoon kan tot een paar dagen tot 1 week van te voren.

    Gelukkig kan tegenwoordig het meeste per mail of via de website van de betreffende instantie.

    Succes…..

  • Lenneke

    Het duurt toch nog wel een tijdje voor we daadwerkelijk zullen vertrekken, áls we het inderdaad aan gaan durven (dat ik het durf is de vraag niet, maar mijn man heeft af en toe complete aanvallen met: mijn arme ouders!! haha), dus ik denk dat we nu gewoon vantevoren daar al rekening mee gaan houden bij het aangaan of verlengen van contracten. Niks langer dan een jaar.

  • Lenneke

    Dank je voor je antwoord, wij hebben iemand die we echt voor de volle 100% vertrouwen: de broer van mijn man. Hij gaat ook regelmatig een tijd van huis, en dan nemen we zíjn bankzaken waar. Heb er het volle vertrouwen in dat hij het andersom net zo goed en netjes zal doen en afhandelen (en hij is een persoon die goed ruzie kan maken als er iets niet goed gaat met instanties).

    Mag ik vragen waar je heen bent geëmigreerd en waarom je nu weer terug wil?

  • Trudy

    Hi Lenneke

    Wij zijn geemigreerd naar Nieuw-Zeeland.

    Helaas is het niet geworden wat we ervan dachten.

    Mijn man heeft een baan wat voor de begrippen (waar wij wonen) goed verdiend

    $ 20,= per uur en hij werkt 45 uur per week en toch hebben we moeite om elke week rond te moeten komen.

    Wij zijn op basis van deze baan naar NZ gekomen. De eigenaar had een heel mooi verhaal hoe hij mijn man nodig had om veranderingen door te voeren in het bedrijf om meer op europees niveau te gaan mee draaien. Dus wij serieuze NLers zijn er in gestonken en naar NZ gegaan met de gedachte om mee te helpen aan veranderingen. Dus niet he. Zodra we hier waren hebben ze hem laten zakken als een baksteen. Op zijn werk ervaart hij het hoe het is om een NLer te zijn met een ontwikkeling die hier te hoog is voor de NZers. Hij word daardoor niet serieus genomen enz.

    Ik kan geen baan vinden, solliciteer me rot maar word niet uitgenodigd.Er word ook niet op je soll.brief/mail gereageerd. Zelfs door een uitzendburo word je niet terug gebeld.

    Boodschappen doen is elke week een gevecht. Je moet hier echt op de prijzen letten en de advertenties in de gaten houden waar je de goedkoopste spullen kan kopen. Tanken kan alleen maar eens in de twee weken.Dus ver met de auto komen we niet en, in dit land heb je een auto nodig. De telefoonrekening moeten we betalen van onze spaarekening in NL en die is was bestemd voor eventuele nood. We zijn helemaal niet verzekerd. Gelukkig heeft mijn zoon op school de schooltandarts. Elke dag hoop ik maar dat er niks met mijn kind of man gebeurt waarvoor we naar de dokter moeten want dat kunnen we niet betalen.

    Kleren kopen voor mijn zoon is ook een gevecht. Je bent weken aan het zoeken waar je de goede kleding en schoenen kan kopen voor een betaalbare prijs.

    Mijn wekelijkse uitje is elke donderdag (payday) van ons dorp naar de grote stad om daar de wekelijkse boodschappen te doen en dat is dan mijn uitje.

    Ja wij hebben moeite om ons aan te passen. Wij zijn geen mensen die op onze blote voeten, pantoffels, en andere vreemde schoeisels over straat lopen. Wij zijn geen mensen die waar ze ook staan boeren, scheten laten.

    Ik kan mezelf niet verlagen om half naakt hier op straat te gaan lopen met strakke kleding aan en alles er overheen laten hangen (vet) en dat dan ook nog mooi vinden

    Boodschappen doen in mijn pyama en/of ochtendjas is taboe voor mij

    Om hier te kunnen wonen en hopelijk ooit eens te worden opgenomen in de samenleving moet je je kunnen verlagen tot de levensstandaard hier en dat kunnen wij niet. Daar zijn wij te trots voor.

    Dit is een begin van onze reden waarom wij weer terug gaan naar NL. Niet omdat het NL zo mooi is en bla bla bla maar gewoon omdat wij ons niet kunnen verlagen naar de levensstandaard die hier gehanteerd word.

    Er zijn genoeg NLers die dit wel kunnen en ik neem mijn petje voor hun af maar ons lukt het niet.

    Even nog dit: Nieuw-Zeeland is een verschrikkelijk mooi land en wij genieten ook heel veel van de natuur en alles er om heen maar, om te werken en leven hier dat is voor ons niet weggelegd.

    Wij wonen halvewege een heuvel en kijken over het hele dorp en hebben uitzicht recht op de rangers hier en dat is elke dag weer een mooi uitzicht

    Groetjes en veel succes met je emmigratie plannen

    Trudy

  • Lenneke

    Zó zeg, wat een verhaal!

    Nooit geweten dat Nieuw-Zeelanders zo zijn. Wij zijn momenteel voornamelijk aan het kijken naar welk land we zouden willen emigreren. Mijn man werkt bij British Telecom, en die zitten vrijwel wereldwijd en kunnen misschien nog wel eea voor ons betekenen.

    Als ik zo lees kan ik Nieuw-Zeeland in ieder geval wel van ons lijstje strepen? Wel heel zonde van de mooie natuur natuurlijk.

    Ik hoop dat jullie het rond krijgen om weer naar Nederland te komen, want dat heeft natuurlijk ook behoorlijk wat voeten in de aarde.

    Heb overigens vandaag Nuon aan de telefoon gehad, en die vertelden dat er absoluut geen probleem was als we wilden emigreren, omdat het zo bijzonder was! Haha!

    Da's dus sowieso al een opluchting, want vooral Nuon zag ik voor me als een moeilijk doend bedrijf.

    Verder hebben we ons opgegeven voor een workshop: “Emigreren, wel of niet?” om er zeker van te zijn dat we samen op één lijn zitten. Mijn man maakt zich zorgen over zijn ouders, vooral zijn moeder is nogal claimerig, dus hebben we hen nog maar niet verteld van onze plannen. Ik zie nu al voor me hoe dat gaat: één groot drama. Het zijn ook niet mensen die makkelijk in het vliegtuig stappen en dergelijken, dus zal ons wel een dijk van een schuldgevoel worden aangepraat.

    Ben eigenlijk wel benieuwd of meer mensen hier daar “last” van hebben gehad en hoe je daarmee omgaat?