Hi Lenneke
Wij zijn geemigreerd naar Nieuw-Zeeland.
Helaas is het niet geworden wat we ervan dachten.
Mijn man heeft een baan wat voor de begrippen (waar wij wonen) goed verdiend
$ 20,= per uur en hij werkt 45 uur per week en toch hebben we moeite om elke week rond te moeten komen.
Wij zijn op basis van deze baan naar NZ gekomen. De eigenaar had een heel mooi verhaal hoe hij mijn man nodig had om veranderingen door te voeren in het bedrijf om meer op europees niveau te gaan mee draaien. Dus wij serieuze NLers zijn er in gestonken en naar NZ gegaan met de gedachte om mee te helpen aan veranderingen. Dus niet he. Zodra we hier waren hebben ze hem laten zakken als een baksteen. Op zijn werk ervaart hij het hoe het is om een NLer te zijn met een ontwikkeling die hier te hoog is voor de NZers. Hij word daardoor niet serieus genomen enz.
Ik kan geen baan vinden, solliciteer me rot maar word niet uitgenodigd.Er word ook niet op je soll.brief/mail gereageerd. Zelfs door een uitzendburo word je niet terug gebeld.
Boodschappen doen is elke week een gevecht. Je moet hier echt op de prijzen letten en de advertenties in de gaten houden waar je de goedkoopste spullen kan kopen. Tanken kan alleen maar eens in de twee weken.Dus ver met de auto komen we niet en, in dit land heb je een auto nodig. De telefoonrekening moeten we betalen van onze spaarekening in NL en die is was bestemd voor eventuele nood. We zijn helemaal niet verzekerd. Gelukkig heeft mijn zoon op school de schooltandarts. Elke dag hoop ik maar dat er niks met mijn kind of man gebeurt waarvoor we naar de dokter moeten want dat kunnen we niet betalen.
Kleren kopen voor mijn zoon is ook een gevecht. Je bent weken aan het zoeken waar je de goede kleding en schoenen kan kopen voor een betaalbare prijs.
Mijn wekelijkse uitje is elke donderdag (payday) van ons dorp naar de grote stad om daar de wekelijkse boodschappen te doen en dat is dan mijn uitje.
Ja wij hebben moeite om ons aan te passen. Wij zijn geen mensen die op onze blote voeten, pantoffels, en andere vreemde schoeisels over straat lopen. Wij zijn geen mensen die waar ze ook staan boeren, scheten laten.
Ik kan mezelf niet verlagen om half naakt hier op straat te gaan lopen met strakke kleding aan en alles er overheen laten hangen (vet) en dat dan ook nog mooi vinden
Boodschappen doen in mijn pyama en/of ochtendjas is taboe voor mij
Om hier te kunnen wonen en hopelijk ooit eens te worden opgenomen in de samenleving moet je je kunnen verlagen tot de levensstandaard hier en dat kunnen wij niet. Daar zijn wij te trots voor.
Dit is een begin van onze reden waarom wij weer terug gaan naar NL. Niet omdat het NL zo mooi is en bla bla bla maar gewoon omdat wij ons niet kunnen verlagen naar de levensstandaard die hier gehanteerd word.
Er zijn genoeg NLers die dit wel kunnen en ik neem mijn petje voor hun af maar ons lukt het niet.
Even nog dit: Nieuw-Zeeland is een verschrikkelijk mooi land en wij genieten ook heel veel van de natuur en alles er om heen maar, om te werken en leven hier dat is voor ons niet weggelegd.
Wij wonen halvewege een heuvel en kijken over het hele dorp en hebben uitzicht recht op de rangers hier en dat is elke dag weer een mooi uitzicht
Groetjes en veel succes met je emmigratie plannen
Trudy