emigratie.startpagina.nl

nieuw thuisland gevonden!

  • Anonymous avatar

    Jantine

    een ieder die twijfelt, maar eigenlijk wilt emigreren, zeg ik, gewoon in het vliegtuig stappen en doen!

    Ik ben een een enkele ticket (geen probleem) naar een land geemigreerd waar ik nog nooit was geweest. Maar ik heb een nieuw thuis gevonden. Na jaren lang reizen, wonen en werken voor periodes van maanden tot een jaar in het buitenland, wist ik dat nederland het niet was, maar dat de wereld vol zit met de mooiste en aangenaamste plekken om te wonen. Ik had ook me thuis kunnen voelen in vele andere landen, maar nu is het Chili geworden, simpelweg omdat mijn liefde van mijn leven, chileens is en na een jaar in nl te hebben gewoond erg graag terug wilde naar zijn bergen. Ik verbaas me dan ook soms over de discussies op dit forum, er is geen enkel land ter wereld wat geen nadelen heeft, maar zo heeft ook elk land ontelbare voordelen. Uiteraard weet ik dat ik te maken krijg met visa, belangsting enz, kwestie van uitzoeken en regelen, niks moeilijk aan. en of ik mag blijven, ook dat is als je het goed regelt en de juiste belangrijke papieren hebt meegnomen in mijn geval niet heel moeilijk, het is nog altijd veel moeilijker om europa binnen te komen en daar te gaan vestigen als je geen europeaan bent.

    Kortom, wil je gaan, is er maar een weg, en dat is gaan!

  • Anonymous avatar

    Pat

    hoi Jantine,

    ik ben blij dat je je thuis voelt in Chili. Ik hoop dat dit ook zo zal blijven en wens je veel succes met al wat je wil bereiken.

    Jammer genoeg gaat koffer pakken en vertrekken niet voor iedereen op. Een partner in NL of een kind kan de zaken veel moeilijker maken. Als je even vanuit jouw situatie spreekt met een partner van het nieuwe land waar je woont en zonder kinderen, dan heb je gelijk. Maar elke situatie is anders, elke mens is anders…een beetje relativeren moet dan ook. Let op, dit is geen kritiek, alleen een vaststelling die ik na bijna 20 jaar buitenland in 3 verschillende landen kan doorgeven aan kandidaat-emigranten.

    Zoals gezegd, nemen je plannen vaste vorm aan dan hoor ik het graag. Een bezoekje is niet uitgesloten.

    Pat

  • Anonymous avatar

    Pietje

    Voor mensen met een partner uit een buitenland is het veel eenvoudiger om te emigreren.

    Dus ik kan een bericht als dit niet echt waarderen. Er is namelijk niet sprake van een objectieve beoordeling.

  • Anonymous avatar

    jantine

    hmmm… ik heb over je reactie nagedacht, en helaas ben ik het niet met je eens. Of je nou met een buitenlandse partner of met een partner uit eigen land emigreerd het blijft hetzelfde. Ik moet zelf een baan zoeken, wennen aan de cultuur, al het papierwerk neem je gewoon mee, ik ben namelijk niet getrouwd, dus visa´s, werkvergunning, belasting, verzekeringen, taalbarriere, het is allemaal hetzelfde als je met zijn tweeen gaat of alleen.. En ik blijf erbij dat het niet moeilijk is, als je maar wilt. Ik laat mijn familie, vrienden achter in nederland. En als mijn vriend nou es ook nog es half-europees is, en tweetalig is opgevoed, maakt het dan weer anders? En als ik nou in mijn eentje was geemigreerd naar Chili, had je hetzelfde stukje dan wel gewaardeerd. ik geloof niet dat een emigratie inhoud dat je je met een koppel uit hetzelfde land ergens heen gaat. Toch? Kortom, ik ben geemigreerd, en IK heb het stukje geschreven, voor een ieder, die twijfelt, maar graag wilt, en wat is trouwens het verschil, emigreren voor een liefde voor een bepaald land, een persoon, of voor een droombaan-droomproject?

  • Anonymous avatar

    Pat

    Beste Jantine,

    zonder nadenken kan ik je vertellen dat emigreren terwijl je partner van het emigratieland is wel degelijk iets heel anders is dan emigreren met z´n tweeën van hetzelfde land. Door het feit dat je partner de nationaliteit heeft van het land waar je naartoe gaat, gaan enkele deuren veel vlugger open. Papierwerk gaat makkelijker als je iemand bij je hebt die niet alleen de taal spreekt maar dan ook nog eens, in jouw geval, perfect Chileens Castilliaans spreekt.

    Ik waardeer je stukje wel degelijk. Ik moet je echter toch erbij vertellen dat was je inderdaad alleen geëmigreerd dan zou je stukje er anders uit gezien hebben. Natuurlijk ben je ook geëmigreerd, geen twijfel mogelijk, alleen emigratie met een partner uit dat land maakt alles nu eenmaal makkelijker. Maar ik ben het er volmondig mee eens dat vooral het aanpassen aan de cultuur niet makkelijk zal zijn. Waar ik het geenszins mee eens ben is dat er geen verschil zou zijn tussen emigreren voor een liefde en emigreren voor een droombaan.

    Maar ik kan me voorstellen dat je, je bent er tenslotte nog maar enkele weken, nog steeds overweldigd bent door de nieuwe omgeving, de overweldigende natuur en de nieuwe mensen om je heen. Jammer genoeg zal na enige tijd het dagelijkse leven de bovenhand krijgen en pas dan zal je weten of je emigratie, afgezien van de liefde uiteraard, een succes is.

    Zelf ben ik 3 keer geemigreerd vanuit Belgie, 2 x vond ik wat ik zocht(Duitsland en Argentinie), 1 x echter niet(Spanje).

    Succes

    Pat

  • Anonymous avatar

    mar

    Jantine,

    Ik begrijp helemaal wat je bedoeld!!

    Ik ben in 78 mn liefde van mn leven achterna gereisd naar US, alleen na 2 jaar bleek dat niet zo te zijn, jammer, maar ik ben er toch en maak er wat van, toch?

    Ik heb 12 heerlijke jaren gehad en door omstandigheden weer terug in NL, geloof mij, als ik morgen de kans krijg om weer weg te gaan, ben ik weg!!

    Alleen als je wat ouder wordt is het wat moeilijker om, zeg maar alles op te geven en je tegenwoordige partner zo gek te krijgen om dat ook te doen!

    We zijn inmiddels al weer 3 jaar bezig om weg te komen uit dit koude k**landje met al zn “tolerantie” en nergens op slaande regeltjes, maar het gaat lukken hoe dan ook en we kunnen niet wachten tot het zover is, tuurlijk in de US moet je ook werken, en hard! maar de kwaliteit van leven en de mensen daar is even een verschil zeg!

    Ik hoop dat je vind wat je zoekt in Chili, wij hebben het gevonden in de US!!

    Success!!

  • Anonymous avatar

    patries

    tja als je met een nederlandse partner gaat of je gaat naar het land van je partner is heel anders.

    Wij kwamen hier in het land van mijn vriend en je hebt meteen al familie en vrienden en hulp…..

    Kom je met zijn tweetjes in een vreemd land, dan komt de vraag “waar moet je de dingen zoeken, wie heeft tips, hoe, wat…..etc”…..als je naar het land van 1 van de 2 emigreert weet 1 van de 2 de regeltjes, de gang van zaken, weet zijn info te halen, hulp van bekenden met van alles en nog wat…..en dat is heel anders.

    Als jij ergens niet uit komt kan jouw vriend voor jou bellen of het woord doen. Ga je als 2 nederlanders naar een land waar je de taal niet oppermachtig bent, is het veel moeilijker.

    Hier in Argentinie is het zeer moeilijk om een document van identiteit te krijgen. Veel bedrijven vragen voor dit document bij het huren/kopen van een huis, kopen van een auto, rekening openen, pensioen aanvragen, kabeltv aanvragen, telefoon aanvragen etc etc etc…..Laatst voor het kopen van een mobiele telefoon moest ik mijn werkcontract meenemen dus zonder baan geen mobiele telefoon met abonnement. Mijn vriend, in bezit van dit document van identiteit, kan alles zonder problemen aanvragen. Er zijn wel mogelijkheden om bovenstaande te omzeilen maar niet zo makkelijk

    Kortom je komt toch heel wat minder obstakels tegen als je naar een land gaat waar je geliefde woont.

    Als je met zijn tweeen gaat, laat je allebei je familie en vrienden achter en kan je je allebei alleen voelen of met heimwee. In Chili is jouw vriend met zijn familie en vrienden en is er slechts 1 persoon die zich compleet moet aanpassen aan een nieuw leven en niet 2 personen.

    Maar ik wens je veel succes, plezier en geluk in Chili en hopelijk gaat het allemaal naar wens.

    Patries

  • Anonymous avatar

    Amra Sabanoviccc

    Ook namens mij veel plezier en succes, houd me op de hoogte: amrasabanovic@hotmail.com Kunnen anderen mensen mij mailen of toevoegen op msn als ze ook ervaring hebben? Dan kunnen we die delen. patries schreef:

  • Anonymous avatar

    Jantine

    afgelopen week, een telefoontje vanuit nederland naar chile, een huilende vader aan de telefoon, mijn opa is overleden…. de maanden voordat ik emigreerde, sliep ik minstens twee, soms drie nachten per week in het huis van mijn opa en oma. Avonden praten, spelletjes doen, en smorgens samen fruit halen. En dan zit je dan, in een land ver weg, ja met mijn geliefde, maar die niet mijn nederlands begrijpt, dus alles gaat in het engels, spaans en (itiliaans), zijn familie, deels chileens, deels itiliaans, begrijpen me nauwelijks, zij spreken weer geen engels. In nederland gaat het allemaal toch ff anders.Nee ik vlieg niet terug, daar hebben we het al over gehad voor ik wegging. Ik snap alle antwoorden, dat het met z´n tweeen anders is dan alleen, tuurlijk spreekt mijn geliefde de taal goed en kent hij sommige wegen, maar andere kant als je alleen gaat, ben je in andere dingen juist heel alleen. Culturelen verschillen zijn groter,het beperkt zich niet tot alleen tot buitenhuis, maar het is ook binnenhuis aanwezig, kortom, soms is het makkelijk, soms is het juist moeilijker. Maar ook al ben ik er nog maar net, ik voel het nog steeds in elke vezel van mijn lijf, ik ben (eindelijk) thuis.

  • Anonymous avatar

    Pat

    Gecondoleerd Jantine. Hou de moed er maar in.

    Met wat je nu schrijft, sla je de spijker op de kop. Makkelijk en moeilijk tegelijk, alleen en toch ook niet. Een taalbarriere waardoor je je diepste gevoelens niet kwijtkan. Een voordeel voor mensen met een partner uit hetzelfde land.

    Groetjes en sterkte

    Pat