loes schreef:
>
> ik vraag het hier maar eens, wij wonen nu 2 jaar in nz,
> willen eigenlijk terug, maar weten het niet zeker, eerst die
> stap om te gaan en dan nu weer vice versa.
Men zegt dat als het van land veranderd, je het drie jaar moet geven.
Elk begin is moeilijk en niets is zoals je het gewend bent.
Zowel de positieve kanten als de negatieve kanten daarvan.
“Tropenjaren tellen dukken”. het is een uitdrukking………..ook voor hoe je iets beleeft,ervaart,ziet,tegenin wilt vechten, verdrietig om wordt,over moppert,enz.
Als gezin ben je veel meer op elkaar aangewezen en let je veel meer op elkaar dan in NL.
Ik weet niet of je werkt of huisvrouw bent?
Zit je thuis, dan heb je alle tijd om over alles te malen, uit te kauwen en op te blazen.
Hoe ervaart de rest van je familie het wonen/leven daar?
> wij vinden het
> hier tegenvallen, missen de gezellige boulevards.'
Zuid Afrika had ook geen gezellige kerns in zijn grote steden…….amerikaans,blokkedozerig,sfeerloos,brede wegen,winkels uit het jaar kruik, enz.
De kapper was om te janken,de kleding alsof ze van gordijnen kleren hadden gemaakt,nog wel eens wurmpjes in het brood, enz.
Terrasjes was iets totaal onbekends.
, LEUKE
> winkeltjes, en daar komt ook nog bij de belachelijk lage
> lonen, dat wisten we wel maar toch het is elk dollartje
> omdraaien.
Kijk, de tweede gaat storen (lage lonen).
Want dan kan je niet af en toe naar NL toe om je hart op te halen en er na twee weken achterkomen dat je leven die je nu gekozen hebt eigenlijk niet zo verkeerd is (al is het maar voor je kinderen/wat juist een heel groot punt is).
> de twijfel is; wat vinden we in nederland terug,
> als ik zo de berichten lees, is dat ook niet alles meer.
Wat je in NL terug vindt is de drukte, gejaag, de stank, kauwgum op straat en hondestront, geirriteerde mensen, leven op/aan de straat, recht voor z'n raap alles gezegd krijgen, een achteruitgaande economie, overvolle asiels, nergens stilte, enz.
>wij
> zijn vertrokken vanwege de mentaliteit daar, hier zijn de
> mensen veel vriendelijker, maar dat is ook alles, nouja
> kortom zijn er mensen die inderdaad terug gegaan zijn, en hoe
> hebben die dat ervaren, spijt, of blij? groet loes bruins.
Na drie en half jaar in een thuisland in Zuid-Afrika gewoond te hebben, zijn we terug gegaan.
(Het geweld, afslachting van mensen kwam te dichtbij).
In Afrika hadden we alle ruimte, de stilte, natuur,fruit en groente uit eigen tuin,heerlijk weer.
Binnen een half jaar terug in NL wisten we dat het niet meer ging.
De harde mentaliteit van kinderen op school, het prestatiegerichte,overal lawaai en mensen, de welvaart in de winkels en de verspilling daarvan door de mensen,alles kostte geld,geen tijd om van het leven te genieten, niemand die rust in zijn kont had.
Je kan niet elke dag op een terrasje zitten, je kan niet elke dag shoppen,je kan niet elke dag neuzen en je geld uitgeven op de Appie Kuip.
Want het leven gaat door, je uitgaven, iedereen is druk, enz.
Mijn jongste dochter vindt NL geweldig………..de boekenwinkels,de snoepwinkels,de gezellige terrasjes, de italiaanse ijswinkels,de verscheidenheid in de kledingwinkels………..maar zij ziet niet hoe hard het geld stroomt en dat we dat niet zouden kunnen aanschaffen wat we in drie weken kopen, als we er zouden wonen.
Want we zijn weer vertrokken.
Naar Noorwegen.
God, wat heb ik hier ook gekankerd, gejankt, gescholden en gedreigd mijn dozen weer in te pakken………de eerste anderhalf jaar.
Maar geestelijk mijzelf een schop onder mijn kont geven, mijn zegeningen tellen(hoe goed mijn kinderen en ook mijn man het hier hebben) en er zelf voor zorgen dat mijn leven zo veranderde dat ik het ook naar mijn zin heb, heeft erg geholpen.
Nou ga ik nog maar 1x in de 2 jaar naar NL en alleen omdat het moet (familie).
Niet meer omdat ik het zo mis.
Noorwegen is ook ongezellig, enz.
Maar als je gaat zoeken en het zijn tijd geeft, vindt je ook hier uiteindelijk een paar leuke winkeltjes, een lekker bakkertje, maak je je eigen terrasje,enz.
Misschien zie je als je straks in NL bent, dat je zelf ook een beetje veranderd bent.
De wereld verder is gegaan zonder jou, men lauw op je verschijning reageert (ja, even heel blij en dan gaat men weer verder), alles wat je nou over NL idealiseerd voor een paar weekjes leuk is, maar dat je op de terugweg naar N.Z. een zucht slaat en denk “lekker, ik ga weer naar huis”.
Ik woon nu trouwens negen jaar in Noorwegen.
Mijn huis is mijn thuis.
Dat was het in NL, in Afrika en nu in NO.
Het land waar het staat is niet zo belangrijk, je moet het in je huis gezellig en thuis maken.
Na de anderhalf jaar hier, zijn we op een ander plekje gaan wonen.
Ik ben gaan werken en ik heb de dingen waar ik me aan stoorde veranderd (zover dat binnen mijn vermogen lag).
Ik zal nooit een noorse worden en wie weet veranderen we nog eens van land.
Maar voorlopig is het leven goed hier.
Hebben we en doen we dingen die in NL niet mogelijk zouden zijn geweest.
Probeer van je avontuur te genieten, terug kan altijd nog(als je niet je nederlanderschap hebt opgegeven).
Waarom zou je je haasten?
Sterkte met de beslissing.
Geniet zo meteen van je vakantie, maar wees ook eerlijk over wat je ziet.
En laat hier nog eens wat van je horen en wat de beslissing wordt.
Groetjes vanuit een zonnig en warm Noorwegen. 
Joke.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
