Vraag

  • Vital

    Vanaf 1993 heb ik gezocht naar mogelijkheden om in Thailand monnik te worden. Ik ben HIV+. Tijdens mijn bezoek aan Wat Thaton in december 2004 kreeg ik er de mogelijkheid om monnik te worden. Er werd me verzekerd dat medicijnen voor monniken gratis zijn. Op eerste paasdag 2005 ben ik vertrokken naar Thailand. Alles wat ik bezat, heb ik toen weggegeven. Vanuit Nederland had ik voor zeven maanden medicijnen meegenomen.

    Na enkele maanden vertelde mijn leraar me dat mijn HIV-status voor de andere monniken onbekend diende te blijven. In de daaropvolgende maanden werd duidelijk dat de noodzakelijke medicijnen niet gratis verkrijgbaar waren en bij de Stichting HIVNAT in Bangkok werd er 250 euro per maand voor gevraagd. Aangezien ik echter niets had, ben ik in september 2005 teruggekeerd naar Nederland. Ondertussen woon ik tijdelijk in een kamer in Den Haag en werk ik als call-centremedewerker in Leiden. Met het karige inkomen probeer ik in mijn levensonderhoud te voorzien. Het wereldse leven is niet de weg die ik kan en wil gaan.

    Mijn levensdoel is terug te keren naar Thailand om er de weg van de Boeddha verder te zetten. In ideale omstandigheden, wil ik in maart 2006 beginnen met het Internationaal Programma aan de Boeddhistische Universiteit in Bangkok. Indien dit financieel niet haalbar is, kan ik naar een tempel in Midden-Thailand om er te praktiseren en les te geven aan Thaise kinderen. Ook in de tempel van mijn leraar in Samrong en in het International Forest Monestry in Uban Ratachani ben ik welkom. Dus dat alles is geregeld.

    Er echter blijft een probleem nl. de bekostiging van mijn medicijnen en het geld voor de reis. Door de medicijnen is het virus niet detecteerbaar en mijn resistentie uitzonderlijk hoog. Op deze wijze kan ik gezond oud worden. Als ik zou stoppen met de medicijnen zal zich AIDS ontwikkelen. Daarom doe ik een beroep op uw mededogen, gulheid en bereidwilligheid. Het gaat om een bedrag dat voor een onderneming verwaarloosbaar.

    Ik doe een oproep op u om de bekostiging van mijn medicijnen mogelijk te maken. Misschien is er een farmaceutisch bedrijf dat me van de levensnoodzakelijke medicijnen wil voorzien. Helaas bleek tot op heden geen farmaceutisch bedrijf me te willen helpen. Uw verzoek aan bijvoorbeeld GlaxoKlineSmith kan waarschijnlijk wonderen verrichten. Misschien is een verzekeringsmaatschappij of financiële instelling bereid om een ziektekostenverzekering te bekostigen. Helaas bleken verzekeringsmaatschappijen tot op heden enkel belang te stellen in het behalen van nog grotere winsten. Daarom doe ik een beroep op u om mij te helpen. Misschien hebt u de ontbrekende informatie om mijn levensdoel uitvoerbaar te maken. Indien het voor u onmogelijk is me materieel te helpen, ben ik ervan overtuigd dat u over de geschikte contacten beschikt om alsnog mogelijkheden te creëren. En uiteraard is de positieve energie van anderen ook belangrijk om mijn levensdoel te realiseren. Tenslotte kent u misschien nog wel andere mogelijkheden waardoor HIV niet langer mijn levensdoel moet

    Ik hoop van harte dat u mij wel wil helpen om mijn levensdoel te verwezenlijken voor het welzijn van alle mensen. Indien u nog vragen heeft of persoonlijk contact wil, kan u me steeds bereiken op onderstaand telefoonnummer of emailadres. Ik ben iedereen die me op welke wijze dan ook kan helpen uitermate dankbaar en weet zeker dat het zowel voor u als voor mij geluk zal brengen nu en in de toekomst. Mag ik op u rekenen?

    Vital E.H. MOORS

    Speenkruidstraat 22 2555 PP DEN HAAG · Tel.: 06 16924151 · Rek. nr. 131319361 · sahmkan@hotmail.com

    Als u me zelf niet kan helpen, stuur deze email dan door naar iemand waarvan u vermoed dat hij me wel kan helpen.

  • Joke.

    Sorry.

    Maar ik vind het ongepast wat je doet.

    Je kunt nu (goed) leven in Nederland.

    Je hebt een dak boven je hoofd, werk en medicijnen en als je wilt kun je heel goed een monnik in Nederland zijn.

    Ik denk dat als je de weg van Boeddha in Tailand had moeten voortzetten er al een oplossing was geweest.

    Boeddha zal dus iets anders van je willen.

    Als jij je best doet, kun je ook genoeg geld verdienen om zelf straks je medicijnen in Tailand te bekostigen.

    Het is JOUW leven, JOUW pad en daarom ook JOUW opgave om te bereiken wat JIJ in je hart voelt wat JIJ bereiken moet.

    Je bent al heel erg bevoorrecht ten opzichte van andere HIV besmette mensen over de hele wereld.

    En nu wil je de gemakkelijkste manier kiezen om te komen waar jij wilt?

    Ik denk niet dat het zo werkt, ook niet vanuit je geloof.

    Maar ik denk dat je daar vanzelf wel achter zal komen.

    Het mag misschien heel hard overkomen en gevoelloos.

    Maar zo is het niet bedoelt.

    Ik oordeel nu over iets wat mij niet aangaat.

    Maar het lezen van je bericht heeft me wel geraakt en ik vertel je hoe.

    Joke.

  • Vital

    Beste Joke,

    Ik denk dat je erg kort door de bocht gaat. En ik denk dat je net als vele andere denken vanuti een erg Westers en materialistisch perspectief.

    Het hebben van een dak boven mijn hoofd, voeding ed. is helemaal geen luxe. Het is eerder het tegenovergestelde. Je moet werken en doordoor jezelf verwijderen van het spirituele doel om te overleven.

    Er is in Nederland helemaal geen mogelijkheid om monnik te worden in de Boeddhistische traditie. Als jij die mogelijkheid wel weet zou ik die heel graag horen. En de bekostiging van de medicijnen is dan opnieuw een probleem. Een persoon die als monnik leeft heeft geen inkomen en is dus niet verzekerd voor de sociale zekerheid. Ja ik ken dat trukje dat in sommige kloosters wordt toegepast. Maar dat is niet het echte contemplatieve leven.

    Ik ben zeker niet begunstigd. Materiele welvaart maakt de mens steeds ongelukkiger en houdt hem of haar af van de spirituele weg. Ik had liever al die sgn luxe die ik niet wel en waarvan ik me weerhoudt niet, maar waarvoor ik wel moet betalen aan de overheid. Jij bent waarschijnlijk nog in de overtuiging dat geld en materie mensen gelukkig kan maken. Alle bezittingen, alle geld en alle zekerheden hier brengen ons iedere dag verder weg van het geluk. Kijk maar eens naar hoe de politiek verworden is, kijk maar is naar het steeds meer groeiend individualisme in onze sameleving. Zelf op strata of in het openbaar vervoer zonderden mensen zich van elkaar af door oortelefoontjes in hun oren te stoppen en in een illusoire wereld van muziek te leven.

    Het geld bij elkaar verzamelen? Hoe? Hoe kun je van 1000 euro in de maand sparen om je medicijnen te bekostigen? Als ik nog 30 jaar zou leven zijn de kosten van die medicijnen in Thailand 90.000 euro. En in Nederland meer dan het dubbele.

    Trouwens is het niet mens onterend dat de werkelijk kostprijs van de medicijnen onder de 25 euro per jaar bedraagt terwijl ze verkocht worden voor in Nederland meer dan 6000 euro per jaar en in Thailand voor 3000 euro per jaar. Maar ja er moeten grote winsten gemaakt worden en dat kost het leven van miljoenen mensne hier, in Afrika en Azie… Dat is het resultaat van die Westerse samenleving die jij zo bevoorrecht noemt… Ten koste van he tlevne van miljoenen worden gigantische winsten gemaakt. Of wat dacht je ervan dat wij allen ongeveer 200 euro moeten betalen om in onze naam oorlog te gaan voeren in Afghanistan om er zo de Amerikaanse hegemonie te gaan vestigen? In plaats van mensen hier en in de rest van de wereld de mogleijkheid te geven te leven en gezond te blijven geven wij het geld uit aan het doden en vernietiengen van mensen… Nooit zal er vrede komen door geweld en oorlog… Wel door mededogen en hulp aan anderen….

  • Vital

    Tenslotte nog 1 reactie:

    “Ik denk dat als je de weg van Boeddha in Tailand had moeten voortzetten er al een oplossing was geweest. Boeddha zal dus iets anders van je willen.”

    De Boeddha wil helemaal niet van me. De Boeddha is dood! Er is niet van hem over dan zijn leer en de gemeenschap van monniken. De Boeddha heeft ons een weg getoond om gelukkig te kunnen worden. Dat is zeker nooit een gemakkelijke weg. Monnik zijn in Thailand is hard en moeilijk, maar heilzaam voor jezelf en de samenleving

    Wat mensen Kamma noemen bestaat uiteraard, maar heeft helemaal niets te maken met een lotsbestemming of dat we hier geboren zijn omdat er een reden mee verbonden zou zijn. Dat is calvinistisme en komt ook voor in bepaal destomingen van Tibetaans boeddhisme. Ik ben enkel verantwoordelijk voro de daden die ik doe en daardoor bepaal je de weg tot nu toe. Maa rop dit moment heb je de volledige keuze om ofwel heilzame daden te ontwikkelen en de weg naar verlichting te gaan ofwel verder onheilzame daden te doe en daardoor jezelf en anderen lijden te bezorgen.

    In het Boeddhisme is geven een heel belangrijk iets en geeft het de kans om los te komen van geld, materie en bezit en eindelijk in te zien wat echt belangrijk is.

    Spiritualiteit is geen vrijetijdsbesteding, dat is newage ed, Spiritualiteit is het complete leven en daarbuiten is er geen leven.

    Tenslotte vind ik het erg dat je nog steeds oordeelt over “goed” en “ slecht”. Je kan en mag nooit oordelen over anderen. Oordelen in goed en kwaad is slechts een visie van jou op dit moment en houdt in dat je nog vastzit aan bepaalde denkbeelden. Je kan enkel voor jezelf beslissen wat heilzaam is. Daarnaast ken je niets van mijn voorgeschiedenis of van mij als persoon. Jammer dat je zo reageert, zonder inzicht. En trouwens gevan en delen met anderen is blijkbaar vreemd in deze cultuur. Ieder voro zich dat is toch wat telt, daar doe ik niet aan mee… dank je.

    Maar toch wens ik je alle mededogen en liefde toe. Maar realiseer je dat we in Nederland niet wonen in een paradijs zolang we troepen uitzenden om andere te doden, mensen medicijnen onthouden, vluchtelingen en vreemdelingen deporteren, de armoede steeds groeit. En relaiseer je ook dat armoede hier iets totaal anders is dan in Thailand. Daar zal geen mens van armoede omkomen, er zijn altijd mensen die hem te eten geven en onderdak vindt iedereen er ook.

    Ik hoop dat je ooit mag begrijpen wat ik bedoel. Maar ook dit is maar een visie. En indien in Nederland niemand me wil helpen, wel dan ga ik over enkele maandne naar Thaialdn zonder medicijnen. Dan zal ik in ieder geval heilzamer leven als met medicijnen hier en misschie zelfs nog verlichting bereiken

    Met metta,

    Vital

  • Vital

    Nog een derde en laatste reactie:

    Realiseer je dit even:

    Als er een mens op de wereld lijdt en ongelukkig is, lijdt de hele wereld en als je de mogleijkheid hebt om een mens op deze werel gelukkiger te maken, dan wordt de hele wereld gelukkiger….

    Het is niet louter mijn keuze…

    Het is ook jouw keuze. Als jij weigert om mee te werken aan de oplossing van de problemen en lijden van anderen, dan is dat ook de jouw keuze.

    En door jouw beslissing neem je hou je het lijden en het ongeluk van die anderen in stand.

    We zijn allen een en hoe zeer mensen ook proberen zich af te zonderen van anderen en enkel te denken aan hun eigen wel en wee, op een of andere wijze keert dit onheilzaam gedrag zich ook tegen hen.

    Ik wil nie tmonnik worden omdat dat een soort vakantie of zoiets is. Monnik zijn is erg hard, maar je weet wel dat je zo ook het heil, het geluk en de vrede van anderen fundamenteel bevordert. Als je ooit in de buurt geweest bij verlichte mensen, bij de Dalai Lama, Moeder Theresa … dan weet je wat ik bedoel.

    met metta

    Vital

  • Joke.

    Hoi Vital.

    Okè, blijkbaar raakte ik bij jou net zo een gevoelige snaar, als jij bij mij.

    Dus als je het goed vindt gaan we samen nog even verder met onze meningen met elkaar te delen.

    Niet met beschuldigingen over en weer, maar met het delen van elkaars gedachten over bepaalde zaken.

    Ik beschuldigde je nergens van, maar ik vertelde je wat het bij mij opriep aan gedachtens.

    Vital schreef:

    > Ik denk dat je erg kort door de bocht gaat.

    Zo zal het inderdad op jou in jouw situatie overkomen.

    >En ik denk dat je

    > net als vele andere denken vanuit een erg Westers en

    > materialistisch perspectief.

    Misschien heb je gelijk.

    Maar ik ben dan ook hier geboren en opgevoed en hoezeer ik me ook in andere culturen verdiep……..ze me helemaal eigen maken is zeer moeilijk.

    > Het hebben van een dak boven mijn hoofd, voeding ed. is

    > helemaal geen luxe. Het is eerder het tegenovergestelde. Je

    > moet werken en daadoor jezelf verwijderen van het spirituele

    > doel om te overleven.

    Ik had voor ogen de aids en hiv besmette mensen in Afrika.

    Zij die geen keus hebben, lijden en afwachten wat ze toegegooid krijgen aan hulp.

    Vanuit die hoek bekeken (ik heb in Afrika gewoond) vond ik dat je in een bevoorrechte positie bent.

    > Er is in Nederland helemaal geen mogelijkheid om monnik te

    > worden in de Boeddhistische traditie. Als jij die

    > mogelijkheid wel weet zou ik die heel graag horen. En de

    > bekostiging van de medicijnen is dan opnieuw een probleem.

    > Een persoon die als monnik leeft heeft geen inkomen en is dus

    > niet verzekerd voor de sociale zekerheid. Ja ik ken dat

    > trukje dat in sommige kloosters wordt toegepast. Maar dat is

    > niet het echte contemplatieve leven.

    Het is niet ideaal, maar het gaat om creatief denken, oplossingen zoeken en zelf realisatie.

    Je hebt veel geleerd in Tailand en dat stopt niet bij de grens.

    Dat draag je in je mee en kun je zover dat gaat overal gebruiken en toepassen.

    > Ik ben zeker niet begunstigd. Materiele welvaart maakt de

    > mens steeds ongelukkiger en houdt hem of haar af van de

    > spirituele weg. Ik had liever al die sgn luxe die ik niet wel

    > en waarvan ik me weerhoudt niet, maar waarvoor ik wel moet

    > betalen aan de overheid. Jij bent waarschijnlijk nog in de

    > overtuiging dat geld en materie mensen gelukkig kan maken.

    > Alle bezittingen, alle geld en alle zekerheden hier brengen

    > ons iedere dag verder weg van het geluk. Kijk maar eens naar

    > hoe de politiek verworden is, kijk maar is naar het steeds

    > meer groeiend individualisme in onze sameleving. Zelf op

    > straat of in het openbaar vervoer zonderden mensen zich van

    > elkaar af door oortelefoontjes in hun oren te stoppen en in

    > een illusoire wereld van muziek te leven.

    Okè, dan ga ik nu even kort door de bocht…….dan moet je ook niet om steun van deze mensen vragen die welvaart najagen.

    Want dan komt je vraag in zekere zin hypokriet over.

    >

    > Het geld bij elkaar verzamelen? Hoe? Hoe kun je van 1000 euro

    > in de maand sparen om je medicijnen te bekostigen? Als ik nog

    > 30 jaar zou leven zijn de kosten van die medicijnen in

    > Thailand 90.000 euro. En in Nederland meer dan het dubbele.

    Goed, dan spreek en vraag ik je nu vanuit het moedergevoel………….en je familie dan?

    Kunnen zij je niet op èèn of andere manier steunen?

    Je vrienden, je sociale netwerk dat je in je leven als het goed is hebt opgebouwd?

    > Trouwens is het niet mens onterend dat de werkelijk kostprijs

    > van de medicijnen onder de 25 euro per jaar bedraagt terwijl

    > ze verkocht worden voor in Nederland meer dan 6000 euro per

    > jaar en in Thailand voor 3000 euro per jaar. Maar ja er

    > moeten grote winsten gemaakt worden en dat kost het leven van

    > miljoenen mensne hier, in Afrika en Azie…

    Ja, dat is mensonterend en totaal onnodig.

    Maar zolang de mensheid het accepteerd en laat gebeuren, blijft het zo.

    Wil je er iets aan doen, verandering in werking zetten.

    Dan ben jij de eerste die daarvoor in aanmerking komt, want het is jouw situatie.

    Jij kan een spreekbuis zijn, jij kan opstaan en je vereenigen met lotgenoten en een vuist vormen.

    > Dat is het resultaat van die Westerse samenleving die jij zo bevoorrecht

    > noemt… Ten koste van het leven van miljoenen worden

    > gigantische winsten gemaakt. Of wat dacht je ervan dat wij

    > allen ongeveer 200 euro moeten betalen om in onze naam oorlog

    > te gaan voeren in Afghanistan om er zo de Amerikaanse

    > hegemonie te gaan vestigen? In plaats van mensen hier en in

    > de rest van de wereld de mogleijkheid te geven te leven en

    > gezond te blijven geven wij het geld uit aan het doden en

    > vernietiengen van mensen… Nooit zal er vrede komen door

    > geweld en oorlog… Wel door mededogen en hulp aan anderen….

    Ook hier heb je helemaal gelijk in en heel actueel.

    Zie wat er nu in het Midden-Oosten gebeurt na aanleiding van spotprenten.

    Noorwegen die het zoveel hulp heen stuurt, ze printen een spotprent en alle hulp is niet meer waard.

    Zo dun is het laagje vernis van vrede door hulp.

    Dat er dingen moeten veranderen, in de manier van denken en handelen, delen en samen de wereld gezond maken.

    Helemaal met je eens.

    Maar het moet vanuit de mens, een bevolkingsgroep zelf komen.

    Zoals gezegd, ik heb het nodige in Afrika gezien.

    We gaan onder het volgende draadje van je verder. :)

  • Joke.

    Vital schreef:

    >

    > Tenslotte nog 1 reactie:

    > "Ik denk dat als je de weg van Boeddha in Tailand had moeten

    > voortzetten er al een oplossing was geweest. Boeddha zal dus

    > iets anders van je willen."

    >

    > De Boeddha wil helemaal niet van me. De Boeddha is dood! Er

    > is niet van hem over dan zijn leer en de gemeenschap van

    > monniken. De Boeddha heeft ons een weg getoond om gelukkig te

    > kunnen worden. Dat is zeker nooit een gemakkelijke weg.

    > Monnik zijn in Thailand is hard en moeilijk, maar heilzaam

    > voor jezelf en de samenleving.

    Inderdaad, hij heeft een weg getoond en die weg is overal ter wereld te vinden/zelf te scheppen.

    In mijn ogen is het aan jou om daar te komen waar je voelt dat je moet zijn, met alle consequenties die het met zich meebrengt.

    (Dat geef je zelf even verderop ook al aan).

    > Ik ben enkel verantwoordelijk voor de

    > daden die ik doe en daardoor bepaal je de weg tot nu toe.

    Precies.

    > Maar op dit moment heb je de volledige keuze om ofwel heilzame

    > daden te ontwikkelen en de weg naar verlichting te gaan ofwel

    > verder onheilzame daden te doen en daardoor jezelf en anderen

    > lijden te bezorgen.

    Hier heb je helemaal gelijk in.

    >

    > In het Boeddhisme is geven een heel belangrijk iets en geeft

    > het de kans om los te komen van geld, materie en bezit en

    > eindelijk in te zien wat echt belangrijk is.

    :)

    Ook loskomen van je zorgen dus.

    >

    > Spiritualiteit is geen vrijetijdsbesteding, dat is newage ed,

    > Spiritualiteit is het complete leven en daarbuiten is er geen

    > leven.

    En nu in de praktijk.

    > Tenslotte vind ik het erg dat je nog steeds oordeelt over

    > “goed” en “ slecht”. Je kan en mag nooit oordelen over

    > anderen.

    Ik schreef ook dat ik dat niet wou.

    Maar als je iets openbaar met anderen deelt (Je begin van deze draad, je vraag om financieële hulp), dan brengt dat het gevolg met zich mee dat je er over na gaat denken.

    Besluit totaal niet te reageren, want in mijn ogen zeer onbeleefd is en ongevoelig-zonder medemenselijkheidsgevoel kan overkomen.

    Of door middel van te reageren de ander laat zien wat het oproept……..ookal ben je er niet mee geholpen of indirekt toch.

    Want het zet jou ook weer aan het denken.

    En we zijn nog niet klaar met elkaar. :) , hoop ik.

    >Oordelen in goed en kwaad is slechts een visie van

    > jou op dit moment en houdt in dat je nog vastzit aan bepaalde

    > denkbeelden.

    Oordeel je nu over mij? ;)

    > Je kan enkel voor jezelf beslissen wat heilzaam

    > is. Daarnaast ken je niets van mijn voorgeschiedenis of van

    > mij als persoon. Jammer dat je zo reageert, zonder inzicht.

    Wel, voel je vrij om het met me te delen.

    Je weet niet hoe ik over je denk.

    Je ziet alleen hoe ik op je schrijven reageer.

    > En trouwens geven en delen met anderen is blijkbaar vreemd in

    > deze cultuur. Ieder voor zich dat is toch wat telt, daar doe

    > ik niet aan mee… dank je.

    Welke cultuur?

    Van een landsburger of van een wereldburger of van een europeaan.

    Op het moment delen we iets met elkaar……..ookal is het niet waar jij behoefte aan hebt.

    >

    > Maar toch wens ik je alle mededogen en liefde toe. Maar

    > realiseer je dat we in Nederland niet wonen in een paradijs

    > zolang we troepen uitzenden om andere te doden, mensen

    > medicijnen onthouden, vluchtelingen en vreemdelingen

    > deporteren, de armoede steeds groeit.

    Dank je voor je wens.

    Het paradijs is nog heel ver weg.

    Ongeacht waar ter wereld je ook woont.

    > En relaiseer je ook dat

    > armoede hier iets totaal anders is dan in Thailand. Daar zal

    > geen mens van armoede omkomen, er zijn altijd mensen die hem

    > te eten geven en onderdak vindt iedereen er ook.

    Een eerlijk bedoelde (net als de rest) vraag :

    Wat is dan belangrijker voor jou, 30 jaar in NL wonen op een plek waar je niet wilt zijn maar waar je je in leven kan houden, of veel korter op een plek waar je het gevoelt geestelijk veel meer te kunnen groeien?

    >

    > Ik hoop dat je ooit mag begrijpen wat ik bedoel. Maar ook dit

    > is maar een visie. En indien in Nederland niemand me wil

    > helpen, wel dan ga ik over enkele maandne naar Thaialdn

    > zonder medicijnen. Dan zal ik in ieder geval heilzamer leven

    > als met medicijnen hier en misschie zelfs nog verlichting

    > bereiken

    Je beantwoord mijn vraag al. :)

    Is er in het Boeddisme ook de vraag: waar is je blind vertrouwen?

    Alles dat je nodig hebt, zal op je pad komen?

    Ik gun je je hulp.

    Ik gun je je medicijnen.

    Ik gun je het leven als monnik in Tailand.

    Ik hoop dat je het voor elkaar gaat krijgen.

    Laat dat buiten kijf zijn.

    >

    > Met metta,

    Namastè.

    >

    > Vital

    Joke.

  • Pat

    Beste Vital,

    met interesse heb ik alle reacties gelezen en één ding valt me heel erg op. Je zegt tegen Joke dat je het erg vind dat ze nog steeds oordeelt over goed en kwaad en over andere mensen.

    Als ik je reacties zo lees, dan stel ik vast dat je niets anders doet dan oordelen over anderen en over wat jij goed en kwaad vind. Je oordeelt over Joke, je oordeelt over politiek, je oordeelt over de Westerse maatschappij, je oordeelt over de geneesmiddelenindustrie, kortom over alles.

    Inderdaad we weten niets over wie je bent, maar als je me het op die manier wilt laten weten, dan bedank ik voor de eer.

    Als je als idealist door het leven wil, graag, maar heb dan eerst respect voor anderen. In mijn ogen, en ik baseer me alleen op wat ik van je lees, ben jij een egoistische monnik, dus geen monnik. Als je op die manier aan ´sponsorwerving´doet, vrees ik dat je van een kale reis zal thuiskomen. Hoe kan je trouwens geld vragen aan mensen die een bedrijf hebben en dus deel uitmaken van het kapitalistische systeem. Hypocrisie troef, ….!!!

    Pat

  • Joke.

    Vital schreef:

    > Realiseer je dit even:

    >

    > Als er een mens op de wereld lijdt en ongelukkig is, lijdt de

    > hele wereld en als je de mogelijkheid hebt om een mens op

    > deze werel gelukkiger te maken, dan wordt de hele wereld

    > gelukkiger….

    Ik ben me hier bewust van.

    En ik weet ook dat ik een verantwoording op me heb genomen door op je te reageren.

    Dat geldt ook voor jou trouwens.

    >

    > Het is niet louter mijn keuze…

    Kun je dit iets meer belichten?

    >

    > Het is ook jouw keuze. Als jij weigert om mee te werken aan

    > de oplossing van de problemen en lijden van anderen, dan is

    > dat ook de jouw keuze.

    :)

    Ik denk nu aan een heel oud mopje van Sammie en Mozie, Sammie die Mozie geld verschuldigd is en niet kan slapen…………je kent hem misschien wel.

    Maar het is ook fout om een ander zijn problemen en lijden tot je eigen problemen en lijden te maken.

    Als ik een oplossing had, zou ik hem aanreiken.

    Maar als ik zelf daardoor in de problemen zou komen, is het teveel gevraagd.

    >

    > En door jouw beslissing neem je hou je het lijden en het

    > ongeluk van die anderen in stand.

    De kortzichtige en de langzichtige oplossingen.

    Ik heb ze gezien in Afrika.

    Het water naar de zee dragen.

    De hulp die als loszand opgebouwd werd en bij de eerste regenbui weer net zo ver terugviel alsof er nooit hulp geboden was.

    Ik zal wel bitter klinken, maar ik heb het opgegeven.

    Waarom? Omdat het beleid voor hulp niet van de mensen zelf kwam…maar vanuit dat rijke westen en die hulp werd eigenlijk niet gewaardeerd.

    Net als dat jij bitter ten opzichte van het westen klinkt en met tegenzin moet toegeven dat je afhankelijk van onze hulp bent.

    Het zal heel akelig voor je voelen, neem ik aan.

    >

    > We zijn allen een en hoe zeer mensen ook proberen zich af te

    > zonderen van anderen en enkel te denken aan hun eigen wel en

    > wee, op een of andere wijze keert dit onheilzaam gedrag zich

    > ook tegen hen.

    Ja, en die dag zal vanzelf komen.

    >

    > Ik wil nie tmonnik worden omdat dat een soort vakantie of

    > zoiets is. Monnik zijn is erg hard, maar je weet wel dat je

    > zo ook het heil, het geluk en de vrede van anderen

    > fundamenteel bevordert.

    Het is een leefstijl, een manier van leven.

    En ik geloof ook zeker in je goede bedoelingen.

    > Als je ooit in de buurt geweest bij

    > verlichte mensen, bij de Dalai Lama, Moeder Theresa … dan

    > weet je wat ik bedoel.

    :)

    Het eerste wat ze zeggen: aanpakken, zelf voor een oplossing zorgen, niet achterover leunen en denken dat ik het wel even regel.

    Iedereen is verantwoordelijk voor zijn daden en zijn welbevinden en vandaaruit verder te werken.

    Behandel een ander zoals u zelf behandeld wilt worden.

    Ik denk nog verder na. :D :

    Of ik een schulgevoel heb nu.

    Of ik dat moet/wil/kan afkopen.

    Of ik kan helpen.

    Of het een druppel op een gloeiende plaat zal zijn.

    In hoeverre je al hulp hebt.

    Dat je geen èènmalig hulp nodig hebt, maar terugkerend zolang je leeft en of dat mogelijk is.

    Enz, enz.

    >

    > met metta -> en dit betekend?

    >

    > Vital

    Namastè.

    Joke.

  • Joke.

    Ik kwam op een Mongoolse monnik, die ik vijf jaar geleden ontmoette.

    Hij gaf door de hele wereld les in Tai-Chi.

    Om de opbrengst naar zijn noodlijdende land te sturen.

    Wat wil ik er mee zeggen……….. hij dacht creatief en vond daardoor heel veel behulpzame mensen.

    Hij zag veel van de wereld, werd er geestelijk zoveel rijker door en diende zijn doel die hij zich gesteld had.

    Hij brande ergens voor.

    Waar een wil is, is een weg.

    Namastè.

    Joke.