Vanaf 1993 heb ik gezocht naar mogelijkheden om in Thailand monnik te worden. Ik ben HIV+. Tijdens mijn bezoek aan Wat Thaton in december 2004 kreeg ik er de mogelijkheid om monnik te worden. Er werd me verzekerd dat medicijnen voor monniken gratis zijn. Op eerste paasdag 2005 ben ik vertrokken naar Thailand. Alles wat ik bezat, heb ik toen weggegeven. Vanuit Nederland had ik voor zeven maanden medicijnen meegenomen.
Na enkele maanden vertelde mijn leraar me dat mijn HIV-status voor de andere monniken onbekend diende te blijven. In de daaropvolgende maanden werd duidelijk dat de noodzakelijke medicijnen niet gratis verkrijgbaar waren en bij de Stichting HIVNAT in Bangkok werd er 250 euro per maand voor gevraagd. Aangezien ik echter niets had, ben ik in september 2005 teruggekeerd naar Nederland. Ondertussen woon ik tijdelijk in een kamer in Den Haag en werk ik als call-centremedewerker in Leiden. Met het karige inkomen probeer ik in mijn levensonderhoud te voorzien. Het wereldse leven is niet de weg die ik kan en wil gaan.
Mijn levensdoel is terug te keren naar Thailand om er de weg van de Boeddha verder te zetten. In ideale omstandigheden, wil ik in maart 2006 beginnen met het Internationaal Programma aan de Boeddhistische Universiteit in Bangkok. Indien dit financieel niet haalbar is, kan ik naar een tempel in Midden-Thailand om er te praktiseren en les te geven aan Thaise kinderen. Ook in de tempel van mijn leraar in Samrong en in het International Forest Monestry in Uban Ratachani ben ik welkom. Dus dat alles is geregeld.
Er echter blijft een probleem nl. de bekostiging van mijn medicijnen en het geld voor de reis. Door de medicijnen is het virus niet detecteerbaar en mijn resistentie uitzonderlijk hoog. Op deze wijze kan ik gezond oud worden. Als ik zou stoppen met de medicijnen zal zich AIDS ontwikkelen. Daarom doe ik een beroep op uw mededogen, gulheid en bereidwilligheid. Het gaat om een bedrag dat voor een onderneming verwaarloosbaar.
Ik doe een oproep op u om de bekostiging van mijn medicijnen mogelijk te maken. Misschien is er een farmaceutisch bedrijf dat me van de levensnoodzakelijke medicijnen wil voorzien. Helaas bleek tot op heden geen farmaceutisch bedrijf me te willen helpen. Uw verzoek aan bijvoorbeeld GlaxoKlineSmith kan waarschijnlijk wonderen verrichten. Misschien is een verzekeringsmaatschappij of financiële instelling bereid om een ziektekostenverzekering te bekostigen. Helaas bleken verzekeringsmaatschappijen tot op heden enkel belang te stellen in het behalen van nog grotere winsten. Daarom doe ik een beroep op u om mij te helpen. Misschien hebt u de ontbrekende informatie om mijn levensdoel uitvoerbaar te maken. Indien het voor u onmogelijk is me materieel te helpen, ben ik ervan overtuigd dat u over de geschikte contacten beschikt om alsnog mogelijkheden te creëren. En uiteraard is de positieve energie van anderen ook belangrijk om mijn levensdoel te realiseren. Tenslotte kent u misschien nog wel andere mogelijkheden waardoor HIV niet langer mijn levensdoel moet
Ik hoop van harte dat u mij wel wil helpen om mijn levensdoel te verwezenlijken voor het welzijn van alle mensen. Indien u nog vragen heeft of persoonlijk contact wil, kan u me steeds bereiken op onderstaand telefoonnummer of emailadres. Ik ben iedereen die me op welke wijze dan ook kan helpen uitermate dankbaar en weet zeker dat het zowel voor u als voor mij geluk zal brengen nu en in de toekomst. Mag ik op u rekenen?
Vital E.H. MOORS
Speenkruidstraat 22 2555 PP DEN HAAG · Tel.: 06 16924151 · Rek. nr. 131319361 · sahmkan@hotmail.com
Als u me zelf niet kan helpen, stuur deze email dan door naar iemand waarvan u vermoed dat hij me wel kan helpen.