wil weg uit Spanje

  • maria

    Na 15 jaar in Spanje te hebben gewoond wil ik weg uit Spanje. Ik voel mij niet meer prettig en gelukkig sinds ik 2 kinderen heb. Spanje is zoveel veranderd door de jaren heen, mbt veiligheid, slecht onderwijs enz. Ondanks dat zoveel Nederlanders klagen, is Nederland nog steeds een heel vooruitstrevend land en dit mis ik zoveel in Spanje. Je kunt hier niet veel anders dan naar het strand gaan of wat voetballen op een zandveldje. Over scholen maar niet te schrijven. Ik wist niet dat dit zo ouderwets was en zo weinig keuze met betrekking tot middelbaar onderwijs.

    Scouting, kinderboekenweek, knutselclubs, hiking, biking, kinderevenementen, bibliotheken, kinderboerderijen kindertheater, voorstellingen enz dat kennen ze hier allemaal niet. tenminste niet in groepsverband met kinderen en dit is zo jammer denk ik dan. De kinderen vinden Nederland altijd fantastisch als ze op bezoek zijn en ik vraag mij af of ik dan de enige ben in Spanje..

    Maar Ik ben ook bang dat ik na zoveel jaar niet meer kan wennen in Nederand want de meeste mensen klagen konstant over het weer, mentaliteit, criminaliteit (dit laatste is hier niet minder) en vertellen mij dat het geen pretje is om te leven is in Nederland.

    Ik denk er anders over maar zeker weten doe ik dit natuurlijk niet.

    Wie herkent iets in mijn relaas??

  • Jos

    @Maria

    Aan je (spaanse) naam zal het niet liggen dat je terug wil :-)

    Ik denk dat gelukkig voelen niets te maken heeft met het land waar je woont, maar meer het denkproces in je hoofd. We kunnen er zelf namelijk voor kiezen om ons gelukkig te voelen.

    Ik woon zelf ook al een hele tijd in Spanje (17 jaar) en zou niet graag terug willen, maar dat heeft misschien meer te maken met mijn financiële situatie hier. In mijn beroep wordt hier veel beter betaald dan in Nederland. Ik weet niet in welke provincie je woont, maar het Spanje wat jij beschrijft lijkt niet veel op het Spanje waar ik woon (omgeving Barcelona). Het heeft er wel veel van weg waar ik vroeger woonde. Ik heb nl 13 jaar in Canarias gewoond en dat is inderdaad in veel opzichten nog een derde wereld land, zoals jij je woonomgeving omschrijft.

    Ik ben hier wel tevreden met school. Wordt veel meer georganiseerd op school dan in NL. Ook zijn er enorm veel buitenschoolse activiteiten. Ook in de gemeente wordt er heel veel georganiseerd en is er van alles te doen.

    In de afgelopen 17 jaren heb ik Spanje zien groeien in positieve zin. En heb ik het gevoel dat Spanje op vele zaken voor ligt op NL. In NL zie ik alles achteruit gaan!

    Spanje is natuurlijk wel anders dan Nederland, omdat Spanjaarden nu eenmaal anders zijn dan Nederlanders. Elk met ze goede en minder goede dingen!

    Mijn kinderen zijn ook altijd happy om naar NL te gaan, maar dan is het natuurlijk ook vakantie en ga je zelf meer dingen doen met de kinderen en kunnen ze opa's en oma's zien!

    Wij hebben er wel hier over nagedacht om bij de gemeente een voorstel in te dienen voor een kinderboerderij.

    Je moet er wel rekening mee houden dan NL in die 15 jaar dat je weg bent enorm is verandert in na velen zeggen ‘negatieve zin’.

    Als je gelukkig wil zijn, kan je overal gelukkig zijn. Veel succes met je beslissing!

    Slds Jos

  • marieke

    Beste Maria,

    Naar aanleiding van bovenstaan berichtje op het forum even de volgende vraag.

    Ik ben bezig met een artikel over emigranten die zijn teruggekeerd naar Nederland of terug willen naar Nederland omdat de emigratie uiteindelijk niet meer bevalt.

    Mijn vraag: ben je toevallig onder de 40 jaar en zo ja, zou je ons je verhaal willen doen? Zo nee, heb je wellicht al reacties gehad van mensen die eveneens spijt hebben?

    Succes ermee.

    Groet,

    Marieke

  • Ernesto

    Ik weet niet waar je woont Maria maar ik herken je verhaal helemaal niet. Althans, hier in Barcelona is het niet zo: -tig activiteiten, de scholen zijn prima en modern.

    Er wordt veel gedaan aan wandelen in de natuur, kinderexcursies. Op de bibliotheken zijn er speciale activiteiten voor kinderen en ze worden zelfs assertiever opgevoed dan in NL.

    In vergelijking met NL vind ik dat kinderen hier serieuzer worden genomen. Heb je gemerkt dat kinderen in NL steevast aangesproken worden alsof ze debielen zijn: het stemvolumen gaat scherp omhoog als men zich richt op kinderen.

    En als je kinderen buiten op straat zijn letten buren er op: wanneer zie je dat in NL?

    En het is fijn dat veel van de bovenbeschreven activiteiten in BCN gratis zijn. IN NL betaal je je blaauw aan de bieb alleen al.

  • feije

    aloha

    nou,15 jaar om er achter te komen dat waar je leeft geen goede scholen zijn,

    waar heb je gezeten al die jaren, in een kelder ?

    heb je sinds kort kinderen?

    en de tijd daarvoor een beetje lopen pierewaaien?

    ik bedoel je bent je toch wel bewust van de leefomgeving,

    en wat er allemaal te doen is voor een ieder.

    verhuizen naar de bewoonde wereld is ook een optie .

    je zou zelf ook iets kunnen organiseren voor de kids,

    en iedereen in het dorp er bij betrekken.

    groet feije

  • Ilona

    Je verhaal lijkt op het gras bij de buren, dat altijd groener is…