Heeft iemand hier ervaring mee??

  • Laura

    Hallo,

    Mijn vriend (as man) en ik willen gaan emigreren naar Canada. We hebben nog geen kinderen, het is de bedoeling dat die daar geboren gaan worden.

    We willen in Calgary (eo) gaan wonen, en daar spreken ze Engels, maar er zijn ook Franstaligen. Ons eventuele kind leert dus op school Engels en waarschijnlijk ook Frans. Om te voorkomen dat het kind totaal ‘vervreemd’ is van het Nederlands (voor eventuele vakanties, oma aan de telefoon, etc) vinden wij het belangrijk dat hij/zij ook Nederlands leert.

    Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Is het verstandig om thuis Nederlands te praten? Of Nederlands en Engels?? Als hij/zij de eerste jaren alleen Nederlands hoort, ben ik bang dat hij/zij een taalachterstand krijgt op het gebied van Engels. Maar als wij thuis Engels zouden praten, leert hij/zij geen Nederlands. Ik zit te denken dat het misschien een idee is om thuis Nederlands en Engels te spreken, zodat hij/zij van allebei een basis heeft. En Frans…. dat spreek ik wel redelijk maar mijn vriend niet (maar wil het wel graag leren).

    Hoe gaat dit in de praktijk??? Ik vind het niet heeeeeeel belangrijk dat ons kind Nederlands spreekt, maar mijn vriends moeder en zusje kunnen beide geen engels. Mijn vader spreekt goed Engels, en mijn moeder redelijk Engels en goed Frans.

    Groetjes Laura

  • Janneke

    Hoi Laura

    Allereerst: hartstikke goed dat jullie hier al mee bezig zijn en zulke goede voornemens hebben.

    Onze zoon was 2 toen we naar Spanje vertrokken. Bijna 3 toen hij naar een Spaanse school ging. Thuis spreken we altijd Nederlands, veel Nederlandse televisie, cd roms en boeken. Nu, bijna 4 jaar later is Michael drietalig: Nederlands en Spaans even vloeiend. Engels als derde taal.

    Belangrijk is vaak om thuis vooral Nederlands te praten. Als kinderen weten dat hun ouders de taal (talen) van de schoolse omgeving ook spreken, is het makkelijk om alles in die taal te doen. Maar dat wil je niet. Thuis consequent Nederlands praten is voldoende om met oma en opa te kunnen blijven communiceren.

    Onze zoon schrijft en leest ook Nederlands, met behulp van Nederlandse lesmethoden…

    Als er thuis minder Engels wordt gesproken (behalve als er visite is, aan de telefoon, televisie, toch best veel natuurlijk) zal dat bijna nooit negatieve gevolgen hebben voor de prestaties op school. Integendeel, als de kinderen al heel vroeg weten dat er naast Engels ook nog Nederlands is, is het leren van het Frans vaak makkelijker.

    Wil je meer weten, hoe wij het hebben gedaan, hoe anderen het hebben gedaan, ook de negatieve verhalen, de studies die er naar zijn gedaan, mail me dan gerust buiten het forum om.

    Succes!

    Janneke

    PS omi vind het altijd heerlijk om even met haar kleinzoon bij te kunnen kletsen. Onmisbaar voor allebei….

  • Canadastrid

    Hoi Laura,

    In Alberta zul je weinig Canadesen tegenkomen die de Franse taal beheersen.

    Officieel is Canada 2 talig ja, maar verder dan in twee talen de gebruiksaanwijzing op een pak koekjes mix, merk je daar niks van.

    Kinderen krijgen het uiteindelijk op school, het is de bedoeling dat over 2 jaar een programma van start gaat dat het verplicht wordt om vanaf grade 4 Franse les te krijgen.

    Nu zijn scholen er nog vrij in, vaak pas in grade 6 of 7 beginnen de scholen ermee.

    Het is dan ook nog eens frans met een zwaar engels accent, als ik mijn oudste zoon wil helpen met uitspraak hebben we in elk geval een hoop lol.

    Verder zijn er scholen die French emmersion aanbieden, daar gaat vanaf de voordeur alles in het frans.

    Hier leren ze uiteraard wel om vloeiend frans te spreken.

    Dat jij je toekomstige kindje ook Nederlands wil laten spreken is een heel goed streven. (inderdaad de opa's en oma's.)

    Wij spreken thuis uitsluitend en alleen Nederlands en indien er geen Canadesen in de buurt zijn tolereer ik zelfs geen engels.

    Laat ze bij wijze rustig het hele verhaal nog een keer vertellen met de woorden..zo en nu nog een keer in het nederlands.

    Kinderen pikken de engelse taal enorm snel op, denk aan school, tv, radio, buiten spelen, vriendjes enz enz.

    De meeste emigranten maken zich daar zorgen over, maar na een paar maanden spreken ze de taal vaak vloeiend, lopen hier echt geen leerachterstand door op.

    Het is eerder een rijkdom in het leven van een kind om zo spelenderwijs in elk geval 2 talen te spreken.

    Volgens mij is er een site van ouders van nu (ouders.nl?? of zoiets) waar een heel stuk over 2 talig opvoeden staat.

    Misschien kun je daar eens kijken.

    Groetjes

  • Ankie

    Hai,

    Onze jongste was 13 mnd toen ze naar canada kwam. We spreken thuis uitsluitend ned. Het engels heeft ze opgepikt van tv, peutergroep, boodschappen doen met ma ect. Ik stond er eerlijk verbaasd van hoe makkelijk ze dat deed, ze zei eerder in de winkels thank you dan dankjewel. Dus thuis goed ned blijven praten en de rest komt sneller dan je denkt. Haar woordenschat is in beide talen goed.

    Ankie

  • TumTum

    Mijn Friese grootmoeder woonde toen ik klein was bij ons in huis en sprak geen woord Nederlands maar uitsluitend Fries. Het resultaat is dat ik ‘twee-talig’ ben opgegroeid en nog steeds beide talen versta en spreek!

    Kinderen pakken uiterst gemakkelijk een tweede taal op. Hoe het met een derde en vierde taal zit weet ik niet. Ik hoor wel eens dat meerdere talen tegelijk kan ontaarden in een soort Esperanto bij een opgroeiend kind.

  • Stippel

    Hoi,

    Mijn middelste is toen ze anderhalf was met ons mee naar Aruba verhuisd. Ze begon wat later met praten, maar binnen de kortste keren sprak ze Papiamento, wat Engels, wat Spaans en nog wat Hindoestaans (wat onze hulp tegen haar praatte). Wij spraken thuis altijd Nederlands en af en toe wat Papiamento. Dat vonden de kinderen dan heel raar, trouwens… Onze jonste is daar geboren en heeft er nooit enige moeite mee gehad.

    Als je al van te voren weet dat je ooit terug naar NL gaat, kun je, om te voorkomen dat je kind alleen je eigen Nederlands oppikt, nederlandstalige video's en kinderboekjes met ze lezen (daar wordt hun taal wat rijker van). Anders zou ik me er niet al te veel zorgen over maken: kinderen pikken taal op een heel natuurlijke manier op. En ze raken hem ook weer heel makkelijk kwijt, snik, sinds wij terug zijn in NL en geen papiaments- of spaanstalige vrienden meer rond hebben lopen, vertikken onze kinderen het om nog een woord in het Papiamento met ons te wisselen.

  • Bianca

    Hoi Astrid,

    Helder verhaal, bedankt voor de tips!

    Je schrijft dat “De meeste emigranten maken zich daar zorgen over, maar na een paar maanden spreken ze de taal vaak vloeiend, lopen hier echt geen leerachterstand door op.” Hoe zit dat met volwassenen?

    Mijn man en ik zitten zo'n beetje in hetzelfde schuitje als Laura, maar ik vraag mij af of ik met mijn engels ook terecht kan in West-Canada (Alberta of BC). Ik heb de universiteit afgerond, dus ook boeken in het Engels moeten doorakkeren, maar echt fantastisch engels spreek ik nou ook weer niet!… en het was mijn enige onvoldoende (5) op mijn VWO-eindlijst.

    Alvast bedankt voor je reactie!

    Bianca

  • annette Sluiter

    Hoi,

    Onze zoon is in Canada geboren uit Nederlandse ouders. Wij hebben vanaf dag 1 de keuze gemaakt dat mijn echtgenoot Nederlands met hem spreekt en dat ik Engels met hem spreek.

    Tot mijn grote verbazing vindt onze zoon dit heel normaal en kiest hij vaak voor het Nederlands wanneer we met z'n drieen zijn. Wanneer er andere mensen bij zijn (lees Canadees), dan spreken we altijd Engels.

    Succes er mee!

    Annette Sluiter