emigreren met pubers

  • SammyB

    Oh trouwens…. wij zitten regelmatig op het forum van het ‘Zwedenweb’

    Groetjes..

  • Joke.

    We wonen hier nu 8 jaar.

    Møre og Romsdal (de provincie), boven Kristiansund….aan de kust halvewege Noorwegen.

  • SammyB

    Lijkt mij hartstikke mooi. En acht jaar is al een hele tijd…. Wij moeten dus nog beginnen op een wat latere leeftijd. Niet te laat hoop ik. Mijn man is begonnen met solliciteren. Ik ben benieuwd….

  • dida

    hoi sammy,

    heb sinds kort dit prikbord pas ontdekt dus een wat latere reactie.

    Probeer je in te leven in je kinderen (zo te lezen kan je dat goed!) Luister tussen de regels door want volgens mij zegt hij alleen maar dat hij het superspannend vind en dat hij weinig vertrouwen in zichzelf heeft dat het goed komt. Voor volwassenen die zelf deze keuze maken is het niet altijd even makkelijk en een beslissing die je niet van de ene op de andere dag maakt. Geef ze de tijd om er aan te wennen en gebruik deze tijd om ze goed voor te bereiden en hun vertrouwen in zichzelf te vergroten.Kijk of er in de buurt waar jullie willen gaan wonen kinderen zijn die bv in het engels en later in hun eigen taal met je kinderen willen emailen of chatten zodat ze al wat mensen kennnen, doe ze op een sport die daar veel beoefend word zodat ze gemakkelijker kunnen integreren. En maak zwart op wit goede afspraken met hun biologische vader, mijn ervaring is dat die (ook) niet in kan schatten wat de gevolgen zullen zijn en als je het dan niet zwart op wit geregeld hebt kan dit een hele vervelende nasleep hebben voor alle partijen. Verder neem ik mijn petje af dat je deze stap neemt want kinderen met een (aanverwant) autistische stoornis hebben met veranderingen grote moeite, jullie zullen het de eerste tijd daardoor niet gemakkelijk hebben. Veel sterkte en succes, volg je hart dat komt het allemaal op zijn pootjes terecht.

    groetjes Dida